Ik wou terug weg gaan, maar ik voelde 2 armen rond me, -Laat het alsjeblieft niet Bill zijn, alsjeblieft niet Bill- dacht ik bij mezelf. "Je ziet er sexy uit." fluisterde die bekende stem in m'n oor. Het was Bill >_> Ik zei niks, ik wist ook niet wat te zeggen. Dankje misschien? Maar ik vond het helemaal niet leuk dat hij dat zei, waarom zou ik hem dan bedanken? "Euuuuuhm, ik zou graag hetzelfde van jou zeggen maar als je me zo vast houd kan ik je niet zien." was het enige wat me inviel. Hij draaide me om en liet me los zodat ik hem kon bekijken. Ik keek hem bedenkelijk aan, hij had een rode t-shirt aan met een jeans, boven de t-shirt droeg hij een vestje en hij had een ketting aan met een kruisje eraan, eigenlijk het beste wat ik hem tot nu toe al had zien dragen. "Valt wel mee." zei ik dan toch maar terwijl ik overdreven geeuwde ten teken dat hij me niet boeide eigenlijk. Ik hoorde Natahsa achter me giechelen terwijl Bill gekwetst terug naar de keuken liep. "Hoor ik daar mijn Tashke?" kwam Tom's stem vanuit de keuken. "Oh nee." kreunde m'n zus tegen me, en ze ging binnen in de keuken. "OOOOOh, Tommie van mij!!" riep ze sarcastisch en ze ging op z'n schoot zitten om verder problemen te voorkomen. Ik kwam nu ook aarzelend binnen. Ellie ging maar tussen Gustav en Georg zitten en ik ging al meteen op Bill's schoot zitten want anders zou hij me toch gedwongen hebben. "Is iedereen klaar om te vertrekken?" hoorde ik Georg vragen die zijn blik van Ellie los trok, ook Gustav zat haar verlekkerd aan te kijken, maar zoals altijd had Ellie niks door en ze zat op haar dooie gemak haar broodje te smeren. "Oh jah!" zei Tom een hij nam iets van de zetel dat naast hem lag. "Handboeien?" zei ik geschrokken. "Shht" zei Bill sussend en hij wreef over m'n rug, "Ze zijn gewoon zodat jullie niet zouden weglopen." ik voelde hoe de schrik plaats maakte voor opluchting en twijfel. "Wat dacht je wel dat we gingen doen?" vroeg Tom terwijl hij me grijnzend aankeek. Ik stak mijn tong uit naar Tom en ik voelde iets kouds tegen m'n hand en er klonk een klik. Ik stak mijn arm in de lucht waardoor die van Bill meegetrokken werd aangezien hij vast hing aan mij. Zuchtend stond ik op, we moesten inderdaad maar eens gaan...