Ik opende langzaam m'n ogen en het eerste wat ik voelde was Bill's warme adem in m'n nek. Het tweede wat ik voelde was dat ik een stuk gezonder was dan gisteren. Bill ademde zwaar uit en het kriebelde verschrikkelijk in m'n nek, maar ik wou hem niet wakker maken voor zo'n dom iets dus besloot ik dat het beter was om maar te blijven liggen. Ik sloot mijn ogen weer. "Goed geslapen?" klonk het lief in m'n oor... Meteen schoten mijn ogen weer open. Hij was dus al wakker... "Ja, maar je kriebelt me verschrikkelijk!" zei ik en ik draaide me om zodat ik met m'n gezicht naar hem lag. Ik schoot meteen in de lach toen ik z'n gezicht zag en Bill keek me vragend aan. "Wat een schattige slaapoogjes heb je." giechelde ik en Bill gaf me speels een tik op m'n kont. Meteen was voor mij de goede sfeer verbrot, maar Bill leek het alleen maar leuker te vinden. Ik wou wat afstand van hem nemen, maar dat liet hij ook niet toe. "Bill, alsjeblieft niet. Gisteren was je zo lief en..." Bill legde zijn vinger op mijn lippen, "Shhht, we zijn alleen. Het is oké." fluisterde hij onheilspellend. Ik schudde hysterisch mijn hoofd want ik wist nu al wat er zou volgen. "Emma, het is niet wat je denkt. Het is maar een klein opdrachtje en dan mag je doen wat je wil." Bill keek me lief een hij wreef over m'n wang om me te sussen.