"Emma, doe nu... Het is maar een klein kusje hoor." Ik schudde koppig m'n hoofd en ik kruiste m'n armen. Ik wijgerde dit te doen, hij kon jammeren zoveel hij wou! Bill zuchtte, hij was duidelijk z'n geduld aan het verliezen. "Je gaat hier niet weg voor dat je het doet hoor." zei hij streng. Ik hield mijn armen gekruist en ik staarde naar het plafond van de bus. Bill merkte dat dit niet zou helpen dus besloot hij voor een andere aanpak. "Alsjeblieeeeft! Ik help je wel." zei hij lief en hij deed z'n boxershort al uit. Ik moest het nu maar eens onder ogen komen... Er was geen ontkomen aan. Ik moest het gewoon doen. Dan was ik er meteen vanaf. Ik boog me al voorover, maar tot mijn grote verbazing hield Bill me tegen. Ik keek hem vragend aan, "Ik zei toch dat ik je zou helpen." zei Bill met een gemeend lieve glimlach. Hij zette zich wat rechter zodat ik er beter bij kon en hij keek me bemoedigend aan. Ik keek Bill eens vuil aan waarna ik mijn ogen sloot en ik weer voorover boog. Ik boog traag voorover tot ik iets tegen mijn mond voelde drukken. Snel plaatste ik mijn lippen even op kleine Billy waarna ik meteen weer recht wou gaan zitten. Alleen lukte dat niet omdat Bill zijn hand op m'n hoofd gelegd had. Ik keek vragend naar Bill's gezicht, maar het enige wat ik te zien kreeg was Bill die met zijn ogen dicht, rode wangetjes en een gelukzalig grijnsje zat te kreunen. "Hm-hhm!" zei ik luid en Bill schrok meteen wakker. Hij liet blozend m'n hoofd los en ik ging meteen recht zitten. Ik keek hem met een vies gezicht aan.