FanFic.nl

Bill and Tom are watching you... and Gustav and Georg too (ontvoering)

Het deed zoveel pijn omdat het de waarheid was.

Ik ging binnen in de beddenkamer en ik liet me op Bill z'n bed vallen, ondertussen was ik alweer doodmoe. Ik sloot mijn ogen en genoot van de stilte, ik hoorde de deur zachtjes open gaan en ik hoorde ook dat Ellie en Natasha het maar weer afdruipten op commando van de jongen die binnen kwam. "Ik slaap al." zei ik zonder mijn ogen te openen. "Ja dat merk ik." Mijn ogen vlogen wijd open toen ik Tom hoorde antwoorden. Ik had duidelijk iemand anders verwacht. "Wat wil je?" vroeg ik sluw, ik vertrouwde hem helemaal niet meer sinds het voorval in de badkamer. "Het gaat over Natasha." zei Tom beschaamd en hij draaide z'n hoofd weg. Ik kon er niet aan doen maar ik begon luid te lachen. "Jij.. wil.. Natasha binnen draaien?" vroeg ik tussen het lachen door. "Dat lukt nooit! Jij kent Natasha niet zeker? Die is echt niet gemakkelijk te krijgen." En ik dacht aan al de jongens die ze al in een depressie gestort had omdat ze niet goed genoeg voor haar waren. "Ja, ze kunnen niet allemaal zoals jou zijn hé, één verkrachting en je bent meteen smoor op Bill." Oké... Die had ik niet zien aankomen en het deed verschrikkelijk veel pijn. Ik moest moeite doen om niet te gaan schreeuwen. "Tom..., ga gewoon weg." zei ik en ik deed m'n best om mijn stem onder controle te houden. Tom bleef staan met een sluw lachje op z'n gezicht. "GA WEG!!" schreeuwde ik en ik ging recht staan. Ik voelde tranen over mijn wangen lopen en ik zag dat Tom geschrokken was van mijn plotse uitbarsting. Hij draaide zich om en verliet de kamer wat ook het beste voor hem was. "DE DAG DAT JIJ EN NATASHA EEN KOPPEL ZIJN ZAL IK ER PERSOONLIJK VOOR ZORGEN DAT ZE JE METEEN WEER DUMPT!!" riep ik hem luid na. Ik liet me huilend op bed zakken. Na een tijdje veegde m'n tranen weg.

Ik had m'n kort slaapkleedje al aangetrokken die Bill die middag voor me gekozen had en ik lag in bed. Bill was al bij me in de beddenkamer en ik hoorde hoe hij zich uitkleede. Het kon me niet echt schelen wat er rond me gebeurde. Bill wist niet hoe hard Tom me gekwetst had, en vooral omdat het de waarheid was. Ik had een boon voor iemand die me verkrachtte. Ik voelde hoe Bill naast me in bed kroop en hij sloeg zijn armen terug om me heen. "Laten we verder doen met dat van daarnet in de frontlounge?" fluisterde hij. Somber schudde ik m'n hoofd en hij had door dat er iets aan de hand was. "Wil je erover praten?" fluisterde hij. Weer schudde ik m'n hoofd, maar ik kon de tranen niet meer tegen houden en ik begon luid te snikken. Hij draaide me om zodat hij m'n gezicht kon zien. Het werd gewoon allemaal teveel, echt alles. Alles wat ik tot nu toe had meegemaakt met de jongens moest er uit. Ik klampte me vast aan Bill en hij sloeg lief z'n armen om me heen. Hij liet me gewoon doen en af en toe zei hij iets troostends. Uiteindelijk na ongeveer drie uur ofzo viel ik uitgeput van het huilen inslaap.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.