Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Bill and Tom are watching you... and Gustav and Georg too (ontvoering) » Ik had hem nog nooit zo boos gezien.

Bill and Tom are watching you... and Gustav and Georg too (ontvoering)

24 jan 2011 - 20:38

418

0

241



Ik had hem nog nooit zo boos gezien.

Ik werd langzaam wakker en ik voelde dat alles pijn deed, ik lag blijkbaar niet echt in een goede houding. Kreunend deed ik m'n ogen open en ik merkte dat ik bovenop Bill lag. "Bill!" zei ik geschrokken en ik wou van hem af rollen, maar ik koos de verkeerde kant en ik viel op de grond. Geschrokken van de koude kroop ik weer in bed waardoor ik weer op Bill zat. Nou, zat ik hier weer! Net toen ik weer van hem af wou gaan, hield hij me tegen en nam hij m'n gezicht in zijn handen. "Kalmeer!" zei hij streng en zo keek hij ook. "...Van mij mag je daar de hele dag zitten." Hij hield me nog even vast tot hij zag dat ik wat rustiger werd. Ik draaide verveeld met m'n ogen. "Spijtig voor jou dat ik hier niet de hele dag wil zitten." zei ik bitchy en ik ging van hem af. Bill keek me even kwaad aan, maar hij herpakte zichzelf. "Je bent sexy met dat slaapkleedje." zei Bill nadat hij me grondig bekeken had. "Ik hoor het al, je gaat de hele dag aan niks anders denken dan seks." en zuchtend stond ik op uit het bed. Er klonk een grinnik uit Tom z'n bed. Fijn, die idioot was hier ook. Plots werd ik tegen de muur geduwd en bill drukte z'n lippen op de mijne. Gisteren was ik te zwak en te moe geweest om erop in te gaan, maar vandaag niet meer. Ik probeerde er alles aan te doen hem van me af te krijgen, maar het lukte maar niet. Ik was wanhopig en ik wist dat Bill uit was op seks, iets wat ik echt niet wou! Ik realiseerde me dat er maar één manier was. Natasha's manier... Ik schopte in Bill z'n gevoelige plek en kreunend van de pijn viel hij achterover op z'n bed. Ik liet me opgelucht langs de muur naar beneden zakken. Nou, ik kon maar beter sorry zeggen voor ik een paar slagen kreeg. "Sorry Bi.." maar verder kwam ik niet meer toen ik Bill z'n gezicht zag. Hij keek me moordlustig aan en ik wist dat sorry zeggen geen nut meer zou hebben. Ik had het te ver gedreven en nu moest ik er vast en zeker de gevolgen van dragen. Ik had hem nog nooit zo kwaad gezien, ik was echt bang van hem, maar ik hield m'n gezicht in de plooi. Ik wou niet weten wat me te wachten stond.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.