FanFic.nl

Let's celebrate this innocent summer.

- Two

Ik rende naar beneden zodra ik de deurbel hoorde. Onderweg struikelde ik bijna over mijn eigen voeten, maar ik haalde het tot de voordeur. Die zwaaide ik vervolgens open. Mijn linkerhand bleef op de deurklink liggen, mijn andere arm hing slap langs mijn lichaam. Mijn ogen strak op de persoon voor me gericht. Het enige aan mijn lichaam wat bewoog was mijn borstkas. Zo bleef het een paar seconden, maar toen ik de blik in zijn ogen zag werd mijn serieuze gezicht automatisch omgetoverd tot een gelukzalige glimlach. Mijn mondhoeken krulden omhoog en ik keek met een speelse grijns naar de mooie jongen in de deuropening. Zijn reactie was precies hetzelfde..
En toen was het wel weer genoeg. Ik maakte een hysterisch geluidje, een raar huppeltje en stortte me toen lachend in zijn armen. Mijn ogen gesloten en mijn wang tegen zijn vest aan. Wat voelde het geweldig om hem, Noah Beeck, na anderhalf jaar weer in mijn armen te kunnen sluiten. Hij sloeg ook zijn armen om mij heen en drukte me dicht tegen zich aan. Tranen hoopten zich op achter mijn ogen. Ik kon er niks aan doen. Ik was zo blij om hem weer te zien, maar ik was ook ontzettend boos op hem. Waarom hij me al die maanden heeft laten zitten. Waarom hij zo weinig van zich heeft laten horen, terwijl hij had beloofd elke week te bellen. Waarom hij zich dus niet aan zijn belofte had gehouden.
Noah pakte voorzichtig mijn schouders en duwde me iets naar achteren, zodat hij me beter aan kon kijken. “Huil je nou?”� vroeg hij met een droevig gezicht. Ik schudde mijn hoofd. “Nee,”� antwoordde ik snikkend, waarna ik mijn armen nogmaals om zijn nek heen sloeg en hem naar me toe trok. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en snoof zijn geur op. “Ik heb je zo erg gemist, klootzak.”�
Toen ik hem los liet veegde hij met zijn duimen mijn tranen weg. Met een waterige glimlach keek ik hem aan. “Kom binnen. Thomas is in de woonkamer.”�
Noah liep langs me heen naar binnen en ging meteen op zoek naar Thomas. Aan een vrolijke schreeuw te horen hadden die twee elkaar blijkbaar gevonden. Met een zucht ging ik ook naar binnen en deed de deur achter me dicht. Ik liep naar mijn slaapkamer om mijn spullen te pakken en alles nog eens te controleren. Ramen waren dicht en op slot, deuren op een kier en alle stekkers waren eruit. Ik pakte mijn koffers van het bed en nam ze mee naar beneden. Ik dropte ze in de hal en liep toen door naar de woonkamer. Noah en Thomas zaten op de bank met allebei een glas cola in hun handen. Noah keek me aan en liet daarna zijn ogen over mijn lichaam glijden. Hetzelfde deed ik bij hem. Het verbaasde ons waarschijnlijk allebei hoe erg we veranderd waren. Toen onze blikken elkaar kruisten, schoten we in de lach.
Ik schonk mezelf ook iets te drinken in en liep naar de bank waar de jongens zaten. Ik ging bij Noah op schoot zitten en leunde naar achteren, zodat ik met mijn rug op zijn borstkas lag. Hij sloeg zijn arm over mijn buik heen en trok me nog steviger tegen zich aan. Thomas keek vermakelijk naar ons en nam nog een slok van zijn cola. “Heb je boven alles gecheckt?”� vroeg hij aan me. Ik knikte. Ik was echt benieuwd waar we nou heen zouden gaan. Noah had er de hele twee weken geheimzinnig over lopen doen, iets waar ik absoluut niet tegen kan. “Zullen we de rest dan maar op gaan halen?”� vroeg Noah vrolijk. Thomas en ik stemden in en ik kroop van zijn warme buik. Ik keek de woonkamer en keuken nog een keer goed door en besloot toen dat het wel goed was. Toen ik in de hal kwam had Noah mijn koffers vast. Thomas stond al bij de auto te klungelen. Grijnzend deed ik alle lichten uit en liep achter Noah aan naar buiten. Ik deed de deur dicht en draaide die op slot. De sleutel deed ik in het zijvakje van mijn schoudertas. Noah en ik liepen naar zijn auto en hij deed de deur van de kattenbak los. Thomas gooide zijn reistassen erin en daarna volgden mijn koffers. De deur werd dichtgesmeten en we stapten alle drie in de auto, opweg naar Benjamin, Kianu en Stefan.

Reacties: