FanFic.nl

Bill and Tom are watching you... and Gustav and Georg too (ontvoering)

Verpest m'n haar maar.

"Jullie mogen zelf kiezen." zei Tom plots luid, hij sprak tegen ons alledrie. "Het is dat of het word een groot feest vanavond..., stoppen we bij de apotheker voor meer condooms Bill?" vroeg hij sluw. "Dat hangt alleen van de meisjes af." antwoorde Bill en meteen erna begon hij me weer kusjes te geven in m'n nek. Ik zag Natasha en Ellie verbaasd naar me staren, die twee begrepen niet hoe ik hem dit kon laten doen zonder te protseteren. Een tijd lang was het stil, geen van ons antwoorde. Weet niet waarom, misschien hadden we gewoon zin om eens lekker koppig te doen... "Oké, kom Bill! We gaan naar de apotheker." Bill en Tom lieten mij en Natasha los en wouden de kamer verlaten. "Wacht, neeh!" riep ik meteen. Bill en Tom draaiden zich grijnzend om. "Oké... ja." zei ik bedenkelijk. Hoeveel spijt zou ik hiervan krijgen? "Oké wat?" vroeg Bill, ik zag in zijn ogen dat hij maar al te goed wist wat ik bedoelde. "Je mag me een nieuw kapsel geven..." fluisterde ik stilletjes. Bill lachte en ik zag in z'n ogen dat hij tevreden met me was. Ik keek beschaamd rond me en Ellie staarde me met open mond aan. "Wat? Je gaat die hoer je haar laten verpesten?" zei ze en nog geen seconde later zag ik Bill woedend op haar af stappen. Waarom noemde ze Bill nu een hoer...? Hoe stom kon ze zijn?! Ik sloot m'n ogen, ik wou dit zien, maar ik hoorde het wel. Bill ging terug naast Tom staan en ik keek naar Ellie die terug door Gustav en Georg tegen de muur gedrukt werd. Ze had nog geen blauwe plekken, maar die zouden wel komen... Zuchtend ging ik Bill's richting uit, maar Natasha greep m'n arm. Ze wou iets zeggen, maar ik was haar voor. "Nee Natasha! Ik ben al eens verkracht..." ik sloeg m'n ogen neer. "...ik wil het niet nog een keer meemaken." fluisterde ik tot slot gebroken en ik trok me los uit haar greep. Ik keek m'n zus smekend aan, ze moest dit toch wel begrijpen. Haar gezicht vertelde niks, maar uiteindelijk zuchtte ze en verzachtte haar gezichtsuitdrukking. "Goed dan." zei ze bijna onhoorbaar en ze nam m'n hand weer. We keken alletwee naar Ellie die nog steeds door Georg tegen de muur geduwd werd. "M'n haar." jammerde ze. Ze was heel gehecht aan haar blauwe streepjes in haar donkerbruine golvende haren... "Misschien moeten we haar helpen herinneren hoe het is om verkracht te worden." zei Tom enthousiast. Georg frummelde al an z'n broeksriem. "Neeh! wacht, goed, goed..., doe maar, verpest m'n haar maar." zei ze snel en ze keek onschuldig naar Georg alsof ze niks van tegenspreken gedaan had. Die laatste leek even te twijfelen, maar deed dan toch z'n broek weer dicht.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.