FanFic.nl

Bill and Tom are watching you... and Gustav and Georg too (ontvoering)

Waar was dit goed voor?

Sinds Ellie ook had toe gestemd, had niemand nog iets gezegd. De spanning was verschrikkelijk. Er hing een sfeer die ik nog nooit gevoeld had sinds ik bij de jongens was. Meestal was de sfeer angst, verdriet en heel uitzonderlijk eens geluk, maar nog nooit de haat die er nu in de lucht hing. Ik vond dit niet leuk, waarom was plots alles zo anders. Bill deed zo grof sinds ik hem gepijpt had... zou hij ooit nog lief tegen me doen? Terwijl ik me dat af vroeg, werd hardhandig de auto uitgetrokken. Eenmaal in het gebouw, werd ik bruusk in één van de stoelen geduwd. Ik zag in de spiegel dat Bill aan de andere kant van de kamer in boeken met kapsels stond te kijken. Ik lachte even naar hem in de spiegel toen hij naar me keek, maar ik kreeg enkel een minachtende blik terug. De kapster stond te grijnzen toen ze m'n teleurgestelde gzichtje zag, die wist dus duidelijk ook van de ontvoering. Zij en Bill verlieten de kamer en ik was alleen... Na een tijdje werd ik het beu, ik zat al een half uur in die stomme stoel te niksen en ik viel bijna in slaap. Net toen ik wou gaan kijken waar iedereen was kwam de vrouw weer binnen. "Sorry schatje, het moet van Bill." zei ze en ze blinddoekte me. Schatje? Had ze Bill's taalgebruik over genomen? Ik wist niet hoelang het duurde maar het leek wel alsof ik zeker drie uur bij de kapster gezeten had. "Klaar." zuchte ze, ze klonk haast opgelucht. "Al zou het gemakkelijker geweeest zijn zonder die blinddoek." snauwde ze nog. Naar mij? Wat kon ik eraan doen dat ik geblinddoekt moest zijn van Bill? "Hhhm" hoorde ik een andere ongeïnteresseerd zeggen. Ik herkende ze meteen, Bill was hier. "Klaar schatje?" vroeg ze me. Ik haalde m'n schouders op, "Noem me geen schatje." was mijn enige antwoord. Ik hoorde Bill grinnikken en ze deed zuchtend de blinddoek af. M'n ogen moesten even wennen aan het licht... Wat hadden ze gedaan? Mijn haar was niet eens veel veranderd. Het golfde en er zat heel veel volume in... Zo kende ik het. Ik merkte wel dat het langer was en niet zo pluisde als vroeger. Ik wou niet weten wat ze daarvoor allemaal op mijn haar hadden moeten smeren. Al sinds ik 12 was probeerde ik alle ontpluizers uit en niks had ooit geholpen. Ik zag in de spiegel dat Bill grijnzend achter me kwam staan. Ik keek hem vragend aan. Waarom al deze heisa om dan niks te veranderen? Het was enkel langer gemaakt... "Waar is dit goed voor Bill?" Bill boog voorover en ik voelde z'n lippen weer bij m'n oor. "Dat zul je wel zien en moest je je af vragen waarom het niet zoveel veranderd is... Ik wou net de kapster zeggen wat er allemaal anders moest toen ik besefte dat je zo al geil genoeg was." zei hij en hij gaf me weer kusjes in m'n hals. Z'n haren kriebelden in m'n nek en ik kon niet anders dan kort grinnikken. Bill keek me even aan in de spiegel en er verscheen een grijnsje op z'n gezicht. Hij had het weer verkeerd op gevat hoor. Hij dacht dat ik grinnikte omdat ik het leuk vond wat hij deed... Hij drukte zijn lippen weer in m'n nek en hij zoog even.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.