Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Dreuzel <3 Harry Potter » Chapter 3
Dreuzel <3 Harry Potter
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
3 april 2010 - 14:24
Aantal woorden:
950
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
288
Chapter 3
.
‘Analeigh, welkom op Zweistein’, zegt Hagrid in volle trots. Er kwam naar ons een meisje aangelopen. Ze was best wel mooi. Ze had een rood truitje en rode lippenstift op. Ze glimlachte naar ons.
Ze gaf een knuffel aan Hagrid en hij knuffelde haar ook. Hij zei net nog dat hij haar heel erg miste. Toen we aan het wachten waren kreeg ik net allemaal verhalen over haar te horen. Hij wou weten hoe ze was geworden. Hij kon haar alle herrineren als een engetje. Ik moest lachen hoe hij haar mocht. En zo te zien aan die knuffel mocht ze hem ook heel graag.
Ze kwam naar me toe en gaf me een hand. ‘Haai, Ik ben Analeigh, maar dat wist je al. Zijn er al leuke verhalen verzonnen?.’ ‘Ik snap je niet.’ ‘Je weet toch wel,. Mensen allemaal verhalen verzinnen, omdat ze allemaal vooroordelen hebben.’, ze lachte terug. Maar je kon zien dat ze een klein beetje geirriteerd is. Misschien denk ik dat gewoon. Ze zei net dat mensen vooroordelen hebben. En eigenlijk had ze gelijk. Ron zei net dat hij hoorde dat ze een bitch is. Iemand die met allemaal jongens flirt en ze gebruikt hun als persoonlijke slaaf…
‘Harry, ben je er nog?’ ‘ O, sorry ik was aan het dragdromen’. Ze knikte. Pas nu merk ik op dat Hagrid een klein beetje aan het huilen is.. ‘Hagrid gaat het?’ ‘Ja, hoor. Alleen ik ben zo trost hoe ze is geworden. Van een klein meisje tot een vrouw. Ik ga even weg’. Hij loopt snel weg. Ik weet dat hij haar miste. Maar zo erg? Het is wel beetje raar.
'Hij in al die jaren niks verandert. Nog steeds de oude Hagrid en zo te zien Zweinstein ook niet’, zei Analeigh en lacht. ‘Maar zal ik je de school laten zien?’. ‘Is goed hoor.’ ‘Oh, ik ben vergeten om me voor te stellen. Mijn naam is …’ ‘Harry Potter’, maakte ze mijn zin af. ‘M-maar hoe weet je dat?’ ‘Nou, misschien door je litteken. Ik ben wel een dreuzel, maar ik weet wel wat van tovenarij’, en ze liep al door. Verbaasd loop ik met haar mee. Zou ze weten over Voldemort? Ik stel haar wel voor aan Hermelien. Misschien als ze haar vooroordelen weg doet, kunnen ze vriendinnen worden. Hermelien was net boos toen ze hoorde dat ik haar beleigder werd en dat ik elke les naast haar moest zitten. Ze ging dramatisch doen met dat zometeen onze vriendschap kapot gaat. Ze moet echt een keer leren om niet door te slaan. ..
‘Harry, ben je weer aan dragdromen’,‘Oooh, ik heb mijn dag niet’. ‘Maakt niets uit. We zijn er bijna Je moet blij zijn dat ik de weg hier al ken.’
Ik moet echt lachen om Harry met zijn dagdromen. Hij doet best wel aardig of hij is een hele goede acteur. Ik denk dat ik hem wel mag. Zijn vooroordelen zijn weg. Dus misschien is dit het begin van een goede vriendschap…
Ik loop met Harry pratend naar de grote zaal. Hij vertelt een paar van zijn verhalen. Ik weet ze eigenlijk allemaal al, maar ik doe verbaasd of ik ze niet heb gehoord. Hopelijk trapt hij erin.
Ik merk als we langs mensen heenlopen, dat ze gelijk beginnen te roddelen. Had ik ook niks anders gedacht. Ik zou het eigenlijk ook doen als ik hun was. ‘We zijn er’. Ik sta voor een grote deur. Daarachter zijn alle leerlingen aan het wachten dat ik zometeen met mijn fake smile binnen kom. Ik word nu best wel zenuwachtig. Meestal ben ik dat niet, maar nu wel. Harry ziet dat en probeert me te kalmeren. ‘Rustig, ik loop naast je. We lopen gelijk naar onze tafels en dan ziet niemand je meer ‘ Ik knikte. Ik wou eigenlijk zeggen dat ze me toch zagen met mijn felle rode trui en mijn jeans. Ik was ook lekker slim om niet het rustigste outfit aan te doen. Ik heb nu al de eerste regel verbroken. Niet te veel aandacht trekken en ik pas nu een paar minuten op school. Dat is een goed begin. Ik nam een grote hap lucht en de deuren gingen open. Overal waren geluiden, maar toen was er doodte stilte. Ik kijk gelijk naar mijn oom en moest glimlachen. Ik liep gelijk naar de tafel. Er was nog steeds de stilte. Gelukkig maakte Perkamentus een eind aan de stilte. ‘Nu, is iedereen en kunnen we beginnen met eten’. Er kwam allemaal heerlijk eten op tafel. Iedereen valt aan. Ze lijken hier net varkens. Niet allemaal natuurlijk, maar sommige kunnnen wel afstammelingen zijn.
Iedereen keek naar mij. Sommige waren van die vieze blikken of van de jongens die dachten dat een stuk vleeswaar ben. Gelukkig waren aan mijn tafel aardige mensen. Iedereen stelde zich netjes voor. Behalve een meisje en een roodharige jongen. Zij keken geirriteert naar mij.
‘Analeigh, dit zijn mijn vrienden’, zei Harry en wees naar een jongen en meisje. Nou, wat heeft hij gezellig vrienden. Ik wilde hand geven om beleefd voor te stellen, maar ze reageerden er niet op. Ze zeiden niks. Ik merkte dat Harry een schop gaf aan de jongen. ‘Au, Harry waarom deed je dat?’ Hij gaf een blik van zo stel je voor, sukkel.’ Met tegenzin stelt de de roodharige jongen zich voor; ‘Ron’. Het meisje stelde zich ook voor. ‘Hermelien’. ‘Mijn naam is Analeigh’. ‘Of we dat niet wisten’, zegt Ron sarcastisch. ‘Ja, maar het is altijd beleefd om je voorstellen. Ik heb dat geleerd, jij niet dan?’. Harry moest grinniken en Ron zei niets meer.
Nou, dit word echt een leuk schooljaar. Ik heb nu al 2 vijanden….
Reacties of Tips? <3
Dankjewel voor alle reacties <3
Harry's Point of View
‘Analeigh, welkom op Zweistein’, zegt Hagrid in volle trots. Er kwam naar ons een meisje aangelopen. Ze was best wel mooi. Ze had een rood truitje en rode lippenstift op. Ze glimlachte naar ons.
Ze gaf een knuffel aan Hagrid en hij knuffelde haar ook. Hij zei net nog dat hij haar heel erg miste. Toen we aan het wachten waren kreeg ik net allemaal verhalen over haar te horen. Hij wou weten hoe ze was geworden. Hij kon haar alle herrineren als een engetje. Ik moest lachen hoe hij haar mocht. En zo te zien aan die knuffel mocht ze hem ook heel graag.
Ze kwam naar me toe en gaf me een hand. ‘Haai, Ik ben Analeigh, maar dat wist je al. Zijn er al leuke verhalen verzonnen?.’ ‘Ik snap je niet.’ ‘Je weet toch wel,. Mensen allemaal verhalen verzinnen, omdat ze allemaal vooroordelen hebben.’, ze lachte terug. Maar je kon zien dat ze een klein beetje geirriteerd is. Misschien denk ik dat gewoon. Ze zei net dat mensen vooroordelen hebben. En eigenlijk had ze gelijk. Ron zei net dat hij hoorde dat ze een bitch is. Iemand die met allemaal jongens flirt en ze gebruikt hun als persoonlijke slaaf…
‘Harry, ben je er nog?’ ‘ O, sorry ik was aan het dragdromen’. Ze knikte. Pas nu merk ik op dat Hagrid een klein beetje aan het huilen is.. ‘Hagrid gaat het?’ ‘Ja, hoor. Alleen ik ben zo trost hoe ze is geworden. Van een klein meisje tot een vrouw. Ik ga even weg’. Hij loopt snel weg. Ik weet dat hij haar miste. Maar zo erg? Het is wel beetje raar.
'Hij in al die jaren niks verandert. Nog steeds de oude Hagrid en zo te zien Zweinstein ook niet’, zei Analeigh en lacht. ‘Maar zal ik je de school laten zien?’. ‘Is goed hoor.’ ‘Oh, ik ben vergeten om me voor te stellen. Mijn naam is …’ ‘Harry Potter’, maakte ze mijn zin af. ‘M-maar hoe weet je dat?’ ‘Nou, misschien door je litteken. Ik ben wel een dreuzel, maar ik weet wel wat van tovenarij’, en ze liep al door. Verbaasd loop ik met haar mee. Zou ze weten over Voldemort? Ik stel haar wel voor aan Hermelien. Misschien als ze haar vooroordelen weg doet, kunnen ze vriendinnen worden. Hermelien was net boos toen ze hoorde dat ik haar beleigder werd en dat ik elke les naast haar moest zitten. Ze ging dramatisch doen met dat zometeen onze vriendschap kapot gaat. Ze moet echt een keer leren om niet door te slaan. ..
‘Harry, ben je weer aan dragdromen’,‘Oooh, ik heb mijn dag niet’. ‘Maakt niets uit. We zijn er bijna Je moet blij zijn dat ik de weg hier al ken.’
Analeigh’s Point of View
Ik moet echt lachen om Harry met zijn dagdromen. Hij doet best wel aardig of hij is een hele goede acteur. Ik denk dat ik hem wel mag. Zijn vooroordelen zijn weg. Dus misschien is dit het begin van een goede vriendschap…
Ik loop met Harry pratend naar de grote zaal. Hij vertelt een paar van zijn verhalen. Ik weet ze eigenlijk allemaal al, maar ik doe verbaasd of ik ze niet heb gehoord. Hopelijk trapt hij erin.
Ik merk als we langs mensen heenlopen, dat ze gelijk beginnen te roddelen. Had ik ook niks anders gedacht. Ik zou het eigenlijk ook doen als ik hun was. ‘We zijn er’. Ik sta voor een grote deur. Daarachter zijn alle leerlingen aan het wachten dat ik zometeen met mijn fake smile binnen kom. Ik word nu best wel zenuwachtig. Meestal ben ik dat niet, maar nu wel. Harry ziet dat en probeert me te kalmeren. ‘Rustig, ik loop naast je. We lopen gelijk naar onze tafels en dan ziet niemand je meer ‘ Ik knikte. Ik wou eigenlijk zeggen dat ze me toch zagen met mijn felle rode trui en mijn jeans. Ik was ook lekker slim om niet het rustigste outfit aan te doen. Ik heb nu al de eerste regel verbroken. Niet te veel aandacht trekken en ik pas nu een paar minuten op school. Dat is een goed begin. Ik nam een grote hap lucht en de deuren gingen open. Overal waren geluiden, maar toen was er doodte stilte. Ik kijk gelijk naar mijn oom en moest glimlachen. Ik liep gelijk naar de tafel. Er was nog steeds de stilte. Gelukkig maakte Perkamentus een eind aan de stilte. ‘Nu, is iedereen en kunnen we beginnen met eten’. Er kwam allemaal heerlijk eten op tafel. Iedereen valt aan. Ze lijken hier net varkens. Niet allemaal natuurlijk, maar sommige kunnnen wel afstammelingen zijn.
Iedereen keek naar mij. Sommige waren van die vieze blikken of van de jongens die dachten dat een stuk vleeswaar ben. Gelukkig waren aan mijn tafel aardige mensen. Iedereen stelde zich netjes voor. Behalve een meisje en een roodharige jongen. Zij keken geirriteert naar mij.
‘Analeigh, dit zijn mijn vrienden’, zei Harry en wees naar een jongen en meisje. Nou, wat heeft hij gezellig vrienden. Ik wilde hand geven om beleefd voor te stellen, maar ze reageerden er niet op. Ze zeiden niks. Ik merkte dat Harry een schop gaf aan de jongen. ‘Au, Harry waarom deed je dat?’ Hij gaf een blik van zo stel je voor, sukkel.’ Met tegenzin stelt de de roodharige jongen zich voor; ‘Ron’. Het meisje stelde zich ook voor. ‘Hermelien’. ‘Mijn naam is Analeigh’. ‘Of we dat niet wisten’, zegt Ron sarcastisch. ‘Ja, maar het is altijd beleefd om je voorstellen. Ik heb dat geleerd, jij niet dan?’. Harry moest grinniken en Ron zei niets meer.
Nou, dit word echt een leuk schooljaar. Ik heb nu al 2 vijanden….
Reacties of Tips? <3
Dankjewel voor alle reacties <3
Reacties:
Gna gna