FanFic.nl

"Obsessie" [afgewerkt!]

Chapter 3.

Bill haalde opgelucht adem toen de schooldag voorbij was. Met een grote glimlach liep hij met Marie terug naar zijn kamer. “Was het een beetje leuk?”� vroeg Marie. Bill knikte een beetje aarzelend. “Om zes uur kom ik je weer halen voor het eten,”� zei Marie nog voor ze de kamer uit ging. Bill ging aan zijn bureau zitten en nam zijn schoolwerk. Hij maakte alle rekensommen en taaloefeningen. Voor hij het doorhad, was het al tien voor zes. Bill glimlachte toen hij alles af had. Hij dacht even na over wat hij eens zou gaan doen. Hij schreef nooit voor het eten en hij had nu nog tien minuten over. Bill zijn oog viel weer op het boek over de tweede wereldoorlog. Hij nam het van de grond en ging op bed zitten om het te kunnen bekijken. De man met de gekke snor trok weer zijn aandacht. Bill schrok toen er op de deur werd geklopt. Marie kwam binnen. “Tijd om te gaan eten,”� zei ze. Bill knikte en sprong van het bed af. Hij liep achter Marie aan naar de eetzaal. Voor de deur bleef hij staan. Hij spande zijn spieren helemaal op. “Kom Bill,”� zei Marie. Bill schudde heftig zijn hoofd. “Bill wat is er?”� vroeg Marie ongerust. Bill liep weg door de gangen. Hij gooide alles om wat hij tegen kwam. Bloempotten, mensen en ga zo maar door. Marie liep achter hem aan. Bill bleef doorrennen tot hij tegen iets opliep. Met een smak viel hij op de grond en bleef daar levenloos liggen. “Bill!”� riep Marie toen ze hem zag liggen. Bill kroop weer recht toen hij Marie naast hem hoorde. De tranen liepen over zijn ogen. Hij beet op zijn lip. “Wil je naar je kamer?”� vroeg Marie. Bill knikte. “Oké, ik breng je wat eten, goed?”� vroeg Marie. Bill knikte weer. Marie nam Bill op en droeg hem naar zijn kamer.

Bill ging op zijn bed zitten en wachtte. Hij had zich wel pijn gedaan toen hij viel. Hij keek naar zijn knie, die was blauw. Bill wreef er een paar keer over heen. en het was al weer goed. Er werd geklopt op zijn deur. Het was vast Marie. Bill opende de deur, maar er stond een man voor. Bill hield zijn hoofd schuin. De man kwam hem vaag bekend voor. “Bill?”� vroeg de man. Bill knikte. Hij vertrouwde de man voor geen haar. Hij was bang en wilde de deur sluiten, toen kwam Marie eraan. “Ooh Jög wat leuk dat je je zoon eens komt opzoeken na al die jaren,”� zei Marie. Bill hoorde het sarcasme. Nu begreep hij er helemaal niets meer van. Marie zette een dienblad met eten op Bill zijn bureau. “Ga maar eten jongen,”� zei ze. Bill ging zitten en begon te eten. Marie trok de man mee naar buiten en sloot de deur zodat Bill het gesprek niet kon horen. Bill at langzaam zijn eten op en dronk wat water. Met het papieren doekje dat er bij lag, veegde hij zijn mond af.

De man en Marie kwamen weer binnen. “Bill, dit is Jög, je echte vader, hij en je moeder gingen scheiden toen je drie was,”� zei Marie. Bill balde zijn handen tot vuisten en kneep zijn ogen tot spleetjes. “Rustig Bill,”� suste Marie. Bill ademde diep in en uit en gaf Jög een hand. “Ik heb iets bij voor je,”� zei Jög. Hij gaf Bill een pak. Bill maakte het open. Er zat een beer in. Die was blauw. Bill forceerde een glimlach. Marie was weer weg zag Bill. Hij legde de teddy op zijn bed. “Zeg Bill, waarom praat je niet?”� vroeg Jög. Bill haalde zijn schouders op. “Spreek godverdomme!”� tierde Jög. Bill keek verschrikt op. Hij kon niet tegen geschreeuw. “Bill spreek nu tegen me!”� siste Jög. Bill ging meteen een paar stappen achteruit. “Bill, ik ben je vader, spreek tegen me!”� zei Jög weer. Hij greep Bill zijn schouders en begon hem heen en weer te schudden. Bill gaf geen kick, maar schopte tegen Jög zijn knie. Hij wist dat Jög Tom van hem had afgenomen. Dat wist hij. Dat had Simone tegen hem verteld. Het moest wel die Jög zijn. Bill bleef schoppen en begon nu ook te slaan. “Je bent mijn zoon niet!”� zei Jög. Een harde klap kwam in Bill zijn gezicht. Meteen was Bill stil. Jög stormde de kamer uit en sloeg de deur hard toe. Bill bleef verlamd achter. Hij voelde aan zijn gezicht. Hij begreep het niet. Waarom sloeg Jög hem nu? Omdat hij niet wilde praten? Bill ging op zijn bureaustoel zitten en nam een nieuw blad. Hij was acht regels ver toen Marie binnen stormde. “Bill liefje, ben je oké?”� vroeg ze. Ze ging met haar hand door Bill zijn haren. Hij wees naar zijn wang. “Wat is er met je wang?”� vroeg Marie. Bill nam een ander papier en begon er op te schrijven in sleutelwoorden. ‘Man slaan ik pijn auw’ schreef hij op. Marie sloeg haar hand voor haar mond en trok wit weg. Bill keek haar aan. “Gaat het nu weer met je?”� vroeg ze. Bill knikte. “Euhm, ik ben zo terug, ik ga even bellen,”� zei Marie en ze gaf Bill een zoen op zijn voorhoofd. Bill ging verder met schrijven. Na tien minuten kwam Marie weer terug. “Ik heb met je moeder gebeld,”� zei ze. Bill keek op en legde zijn pen neer. “Ik vertelde haar dat die man was langsgekomen en dat hij jou kwam bezoeken,”� zei Marie. Bill knikte. “Kom, je nu mee tv kijken met de andere kinderen?”� vroeg ze. Bill schudde heftig zijn hoofd. “Waarom eigenlijk niet?”� wilde Marie weten. Bill nam een ander papier en begon daar weer sleutelwoorden op te schrijven. ‘niet houden van mensen, te veel’ stond er op. “Je hebt angst van veel mensen?”� vroeg Marie. Bill knikte. “Ik kom zeker om negen uur nog eens kijken,”� zei Marie en gaf Bill een zoen op zijn voorhoofd. “Nog een weekje en dan is het zomervakantie en mag je misschien twee weken naar huis,”� zei Marie nog voor ze weg ging. Bill glimlachte. Twee volle weken naar huis, alleen bij zijn moeder, dat zag hij wel zitten.

Reacties: