FanFic.nl

My way to a broken heart .

Prologue

''Toe nou mam. Moet ik echt mee?'' Ik smeekte haar bijna. ''Sorry, maar ik moet een paar dagen daareen en je vader is op zakenreis. En ik laat je echt niet weer alleen thuis blijven. Zodat je het huis kan laten afbreken door die 'vrienden' van je als je weer een feestje geeft.'' Mijn moeder keek me aan. ''Dus, Louisa, pak je spullen en sta over een half uur klaar hier beneden. Geen gemaar. Schiet op. Als je niet klaar bent, sleur ik je mee. Ook zonder spullen.'' Mijn moeder verdween de keuken in. Ik strompelde de trap op, mijn kamer in. Ik pakte mijn weekendtas en begon er al het nodige in te stoppen. Een paar boxers, wat BH's, kleren voor een heel leger, mijn oplader van mijn telefoon, iPod en mijn laptop, de dongel verdween ergens in een bijvakje. Ik liep naar de badkamer en pakte mijn toiletspullen. Make-up, tandenborstel, haarborstel, elastiekjes enzovoorts. Gelukkig, en daarvoor dankte ik God op mijn knieën, ben ik niet ongesteld. Dat kon ik er ook nog we bij hebben. Ik deed alles in mijn tas en pakte mijn dagboek. Dit deed ik samen met wat boeken en mijn etui in mijn schooltas. Ik had dan wel een weekje vakantie, maar ik had evengoed huiswerk. Ik had namelijk na de vakantie een proefwerkweek. Deze zou voor 40% meetellen voor mijn eindrapport. En aangezien ik dit jaar wel móést halen, wou ik volgend jaar examen doen, moest ik echt wel meer gaan leren. Ik keek nog eens rond en zag mijn laptop liggen. Ik deed hem, samen met mijn verhalenmap in mijn tas erbij en toen was ik klaar om te gaan. Ik liep naar beneden, waar mijn moeder bezig was met het klaarmaken van wat dingen om mee te nemen. Broodjes en wat drinken. ''Klaar?'' vroeg ze. ''Ja.'' ''Mooi. Wil je dan even uit de la het paspoort van Bono pakken? Anders kan hij niet naar het pension. En zou je hem daarna naar de auto willen brengen en de rest van de spullen aan? Dan kom ik er ook zo aan'' ratelde ze aan een stuk door. ''Jup.'' Ik pakte het paspoort uit de lade en legde het bij mijn moeders jas neer. Ik liep naar buiten, opende het hok van Bono en bracht hem naar de auto. Ik zette hem in de achterbak en daarna bracht ik alle bagage naar de auto. Mijn moeder en ik stapten in en we reden naar het pension.

Oke, ik zal jullie eens vertellen wat er aan de hand is. Ik ben Louisa Lyand Gita Arasha. Ik woon in Seattle. In de staat Washington. Mijn moeder is visagiste bij een bekend bedrijf en moet ook veel sterren make-uppen. Mijn vader is manager bij een groot internationaal bedrijf. Ik kom niets tekort, maar maak niet echt misbruik van het geld dat ik krijg. Ik ben niet zo'n merk-meisje dat alleen maar merken draagt. Ik heb mijn eigen stijl en combineer zoveel mogelijk. Mij zul je nooit 2x met hetzelfde zien. Ik ga zeker 1x per week naar de stad met mijn twee allerbeste vriendinnen, Joya en Rody. Zij zijn ongeveer net zoals mij. Vaak denken we hetzelfde enzo. Is best wel grappig. Ze zijn best wel apart, maar als je ze eenmaal kent, wil je niemand anders meer. Zo leuk zijn ze. Ook Mike was zo leuk. Mijn ex-vriendje. Ja, je leest het goed. EX-vriendje. Het is uit. Een paar dagen pas, maarja. Toch. Ik heb het uitgemaakt. Ik kwam er via via achter dat hij aan het daten was met Chelsey, een van de meiden uit mijn cheerleadersteam. Ja, mí­jn cheerleadersteam. Ik ben captain. Wat vaak automatisch al betekend dat ik date met de aanvoerder van het footballteam. Maar dat is niet waar. Hij is een speler uit het footballteam. Maarja, hij heeft me dus bedrogen en toen heb ik hem even in de zeik gezet voor de rest van zijn team en de hele school. Heerlijk zo'n macht gevoel. Ik moet nog steeds lachen als ik eraan denk. Oh, wacht. We zijn bij het pension aangekomen.

Ik stap uit en pak Bono aan zijn riem de auto uit. Hij loopt rustig achter me aan, als we het pension betreden. Hij is hier immers al zo vaak geweest. Niet dat we hem veel achterlaten hoor. Maar we gaan best vaak op vakantie, en dan kan hij gewoon niet mee. Want 12 uur vliegen is echt niet niks voor een hond. En dan vinden we het beter als hij in het pension blijft. Mijn moeder geeft het paspoort aan de eigenaar van het pension en ik neem afscheid van mijn trouwe viervoeter. Daarna vervolgen we onze weg naar het vliegveld .

Reacties?

Reacties: