FanFic.nl

For ever and always

Hoofdstuk 19

Vier maanden later…

Over twee maanden zou ik gaan bevallen, wat ging het toch snel allemaal. Inmiddels ben ik weer terug geplaatst naar Zwadderich. Professor Sneep en professor Anderling hebben onderling gesproken samen met professor Perkamentus. Gezien de situatie leek het hun beter dat Patty Park van school werd gestuurd. Draco hielp me om mijn spullen weer terug te verhuizen naar mijn bed op de meisjesslaapzaal van Zwadderich. Hmmm heerlijk om weer terug te zijn zei ik tegen Draco. Ik plofte op bed neer, en keek uit het raam. Draco ging naast me zitten zei heerlijk om je weer dicht bij mij te hebben. En hij gaf me een kus. Ik ga naar de leerlingenkamer zei hij. Ik moet nog even wat huiswerk maken voor Verzorging van fabeldieren. Oke is goed, dan kan ik mijn spullen even weer uitpakken zei ik tegen Draco. Is goed, maar doe je wel voorzichtig? Jah natuurlijk. Ik deed mijn kast deuren op en begon alles er weer netjes in te leggen, en te hangen. Toen ik klaar was ging ik naar de leerlingenkamer. Draco zat bij de haard zijn huiswerk te maken. Zullen we naar beneden gaan voor het avondeten zei ik tegen hem. Hey lieverd ben je al weer klaar met het opruimen? Jep, ik heb alles netjes in de kast gelegd en gehangen. Draco deed zijn boek dicht en samen liepen we naar beneden voor het avondmaal. Ik heb echt honger zei ik tegen Draco. Jah ik eigenlijk ook wel, en hij lachte. Korzel en Kwast zaten er natuurlijk al. Kom we gaan naast hun zitten zei ik tegen Draco. Jah is goed, en hij ging naar Korzel zitten. Ik schepte mijn bord helemaal vol. Zozo zei Kwast je begint al aardig op ons te lijken, en hij knikte naar Korzel. Hahahha zei ik, jah inderdaad. Na het eten gingen we weer naar boven. Draco ging op de bank voor de haard zitten. Ik ging naast hem zitten, en legde mijn hoofd op zijn borst. Ik heb je de afgelopen drie maanden heel erg gemist zei hij. Ik zat hier ’ s avonds maar wat alleen te zitten. Ik heb jou ook gemist, anders zaten vaak net zoals nu lekker op de bank. Een beetje ouwehoeren enzo. Na een tijdje begon ik toch best wel moe te worden. Ik denk dat ik maar ga slapen zei ik tegen Draco. Ik gaf hem een kus en liep de trap op naar de meisjesslaapzaal. Daar aangekomen kleedde ik me om, en ging lekker in bed liggen. Ik viel gelijk in slaap.


Twee maanden later...

Ik liep met Draco door het verboden bos, het was een heerlijke zomeravond. wat hoop jij dat het word vroeg Draco opeens na een lange stilte. Ik weet niet het maakt me eigenlijk ook helemaal niets uit zolang het maar gezond is. Ja dat is inderdaad één van de belangrijkste dingen. Draco pakte mijn hand en nam me naar het meer, weet je nog vroeg hij. Als de baby er is zullen we er niet zo vaak meer zitten. Ik schudden mijn hoofd eigenlijk hebben we er sowieso al een hele tijd niet meer gezeten antwoorden ik. ja Jij niet maar ik wel lachte Draco ik kom hier bijna elke avond het laat me de verkeerde gedachtes vergeten. Ik keek Draco aan gaat hij nu opeens emotioneel doen? Welke verkeerde gedachtes dan? Gewoon, over mijn ouders en dat ik een dooddoener word enzo. Liever wil ik het niet, maar ik wil niet ongehoorzaam zijn tegen mijn ouders. Maar als jij het niet wilt dan hoef dat toch niet? Serena je snap het niet. Ik ben geboren om dooddoener te worden, het staat al vast sinds ik geboren was. Draco plofte naast me neer. Maar ja dat laat ik ons kindje niet overkomen. Hij wreef over mijn buik, het kietelde en Draco had koude handen. Toen voelde ik een heftige pijn. Draco, ik denk dat de baby gaat komen. Ik zag duidelijk dat Draco in paniek raakte. het Lieverd rustig maar. Kom ik breng je snel naar het kasteel, naar madame Pleister. Draco liet me op zich leunen en liep zo snel mogelijk naar het kasteel. Madame pleister het is zover riep Draco, al voor hij de deur open had. Madame Pleister hielp Draco mij naar een bed. Ik was blij dat ik lag. Oké Serena nu moet je goed naar me luisteren, je weet wat we hebben geoefend, goed in en uit ademen en persen als ik het zeg oké zei madame Pleister vlug. Ik schudden snel van ja. Draco war ben je. Hier lieverd rustig maar. Hij pakte mijn hand. Als je wilt knijpen, knijp dan maar in mijn hand. Kom op Serena je kan het. Ik voelde een harde druk in mijn lies. Oké Serena persen nu! Ik perste zo hard als ik kon tot ik bij adem nood kwam. Oké ik zie het hoofdje al lachte madame Pleister nog een keer en dan heb je de kleine in je armen. Ik perste nog eens zo hard als ik kon. Ik kneep Draco zo hard in zijn hand, dat hij bijna blauw werd. Toen ik mijn ogen opende zag ik een klein roze kindje in de armen van madame Pleister. Goed gedaan meid hier is je dochter. Ze legde het kleine meisje in mijn armen het huilde en voelde warm aan. Hoe heet ze? Ze heet Bella zei Draco trots. Bella wat ik prachtige naam. Draco streelde Bella over haar wangen. Hij leek gelijk al op een vader. Wil je haar vast houden Draco? Ik gaf haar aan Draco en ik zag zijn ogen nat worden. Hij ging naast me op een krukje zitten, en gaf me een kus. Ik ben super trots op je zei hij tegen mij. Als je het niet erg vind moet je nu gaan zei madame Pleister tegen Draco. Serena moet rusten, en ik moet Bella nog even nakijken. Draco gaf Bella aan madame Pleister, gaf mij nog een kus, en liep weg. Ik vertel het wel aan Hermelien, riep hij nog naar me, voordat hij de deur dicht deed. Ga maar even slapen zei madame Pleister tegen mij. Ik kijk Bella nog even na en dan leg ik haar wel in het wiegje naast je bed. Ik deed mijn ogen dicht, en viel langzaam in slaap. De volgende morgen werd ik wakker, door Bella haar gehuil. Hey kleintje niet huilen. Ik pakte haar uit het wiegje en toverde een lekker warm fles voor haar. Toen ze het flesje leeg had gaf ik haar een schone luier en lag haar weer in haar wiegje. Ze viel gelijk als een blok in slaap. Ik pakte mijn toverstok, en riep accio dagboek. De deur ging open en daar kwam mijn dagboek aangevlogen.




Lief dag boek

Eindelijk hoef ik niet meer met een dikke bolle buik te lopen! Gister rond deze tijd is ons kleine Bella geboren. Draco stond zo trots al een pauw met zijn dochtertje in zijn armen. Toch raar dat je zelf zo jong bent, en dat je je dan toch moeder kan voelen. Draco is zo lief om het Hermelien te vertellen. Ik verwacht dat ze vandaag wel even langskomt om te kijken hoe het met ons is.
Ik hoop dat ik snel met Bella kan verhuizen naar de leerlingenkamer van Zwadderich.
Voor nu stop ik maar weer

Liefs Serena Rose

Klop, klop. Hermelien kwam binnen. Serena ben je wakker. Hmm gaf ik als antwoord. Ik ging recht op in bed zitten. Hermelien gaf me een cadeautje. Ik hoop dat je het mooi vind zei ze. Ik pakte het uit. Wouw het is prachtig Hermelien. Ik haf haar een zoen op haar wang en een knuffel. Ik legde het zacht groene jurkje, op het tafeltje aan het einde van mijn bed. Je mag haar er wel even uitpakken hoor zei ik tegen Hermelien. Hermelien liep naar het wiegje, en pakte haar eruit. Hoe heet ze vroeg Hermelien. We hebben haar Bella genoemd. Dat is een mooie naam. Hermelien ging naast me zitten, met Bella op haar schoot. Wat een schatje Serena, echt waar. Kleine Bella deed haar oogjes open. Ze heeft jou ogen Serena zei Hermelien. En het blonde haar van Draco. Na een half uurtje ging Hermelien weer weg. Ik kom vanavond nog wel even langs zei Hermelien tegen Serena. Is goed riep ik haar na. De deur was net dicht, en daar ging hij alweer open. Dit keer was het Draco. Hey lieverd hoe voel je je zei Draco. Hij gaf me een kus. Ik voel me wel goed. En hoe gaat het met ons kleine wonder zei hij, en hij keek in het wiegje. Ze heeft net de fles gehad. Draco pakte zijn dochtertje uit het wiegje en ging naast Serena zitten. Draco zat trots met zijn kleine Bella in zijn armen op de stoel. Ik ben trots op je zei ik tegen Draco. Ik gaf hem een kus op zijn voorhoofd. Ik leg haar maar weer terug in haar wiegje, ze valt bijna in slaap. Draco legde haar net weer in haar wiegje en daar was madame Pleister ook. En juffrouw Sitara hoe voelt u zich. Ik voel me prima. Ik doe nog een paar onderzoekjes en dan denk ik dat u wel weer terug kunt naar uw slaapzaal. Ik kom met een uurtje wel weer terug, misschien kan ik je dan gelijk meenemen. Draco gaf me een kus en liep de ziekenzaal uit. Toen madame Pleister klaar was met haar onderzoekjes hielp ze me even in mijn kleren. Zo u bent wel klaar om weer terug te gaan naar uw afdeling. Een half uur later kwam Draco ook. En, mag je terug naar Zwadderich. Jah ik mag terug, en ons kleine meid mag ook mee. Draco pakte Bella in zijn arm, en met zijn drieën liepen we naar de leerlingenkamer van Zwadderich. Daar aangekomen stond er een verrassing op ons te wachten. Professor Perkamentus zat in de leerlingenkamer op ons te wachten. Goedemorgen meneer Malfidus, juffrouw Griffel. Goedemorgen zeiden Draco en ik in koor. Ik hoorde van professor Sneep dat u inmiddels bent bevallen van een gezonde dochter zei hij tegen mij. Ja dat klopt professor, wilt u haar even vast houden. Ja graag. Ik gaf kleine Bella aan professor Perkamentus. Wat een mooi kleine hebben jullie gekregen Hoe heet ze vroeg professor Perkamentus. We hebben haar Bella genoemd. Dat is een hele mooie naam. Hij gaf Bella weer terug aan mij. Ik ben hier eigenlijk omdat ik een verassing voor jullie heb zei professor Perkament tenslotte. Komen jullie even met mij mee zei hij vriendelijke tegen ons. Zwijgend liepen Draco en ik achter professor Perkamentus aan de trap op richting te slaapzalen. He zei Draco opeens. Er waren hier anders maar twee deuren, en nu opeens zijn er drie. Ik keek over Draco zijn schouder, en inderdaad, daar zat nu nog een extra deur. Professor Perkamentus deed de deur open, en gebaarde dat we met hem mee moesten lopen. Snel liepen we door de deur naar binnen, want we waren nogal nieuwsgierig. Omdat jullie nu samen een kindje hebben, heb ik samen met de afdelingshoofden besloten om voor jullie apart een kamer te maken zei professor Perkamentus. In de kamer stond een groot 2 persoonsbed, een grote kledingkast. Aan de muur hing een grote spiegel. Voor kleine Bella, stond er een wiegje, een kast, een aankleedkastje en een badje. Wouw professor dit is echt geweldig zeiden Draco en ik in koor. Professor Perkamentus gaf ons een hand, en wenste ons veel geluk toe samen. Toen liep hij weg en deed de deur achter zicht dicht. Kijk Serena, op het bedkastje liggen twee sleutels zei Draco. Ik keek naar de deur en zag er een slot in zitten van het zelfde materiaal, en de zelfde kleur als de sleutels. Ik legde Bella even in haar wiegje, en ging naast Draco op het bed zitten. Dit is geweldig, en ik gaf Draco een kus. Zullen we even naar beneden gaan om te eten. Ja is goed, Draco liep naar het wiegje en nam Bella mee.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.