Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » My heart belongs to you » Hoofdstuk 3

My heart belongs to you

4 april 2010 - 22:05

1030

1

282



Hoofdstuk 3

Bijna te laat, dacht ik bij mezelf. Snel ging ik naast Alexandra zitten. Ik weet lekker wel waar je was fluistert ze zacht in mijn oor. Nou vertel zei ik nieuwsgierig tegen haar. Je was bij Draco of niet. Ik voelde dat ik rood werd. Snel vertelde ik haar het verhaal. Oelala meid. Op het zelfde moment kwam professor Dolleman binnen. Vandaag gaan we het hebben over de onvergetelijkste vloeken. Het voelde alsof de les een eeuwigheid duurde. Eindelijk ging de bel. Ik pakte snel twee appels en liep naar de ziekenzaal. Zachtjes duwde ik de deur open. Ik keek naar Draco zijn bed, en zag dat hij sliep. Wat is hij toch lief... Ik legde twee appels op het nachtkastjes naast zijn bed. Ik streelde zachtjes over zijn wang en kaaklijn, mijn buik kriebelt helemaal. Op dat moment mompelt Draco wat in z'n slaap, ik trok snel mijn hand terug en ging op een stoel zitten vlakbij. Langzaam opent hij zijn ogen. Hij knippert een paar keer om te wennen aan het felle licht. Dan kijkt hij om zich heen. Heey zei ik zachtjes en ging wat dichterbij het bed zitten. Langzaam gaat Draco recht op zitten. Madame Pleister zei dat ik moest proberen te slapen, het medicijn werkt dan beter had ze het over. Als Draco is uitgepraat pak ik de appels en geef er een aan hem. Hier, dan knap je vast snel op zei ik glimlach op mijn gezicht. Hij pakte de appel en begin te eten. Hmmm lekker zoet zegt hij met een blik op de appel. We hadden het net over het huiswerk toen madame Pleister binnen kwam. Zo meneer Malfidus hoe voelt u zich nu. Ja wel goed zei hij met een blik op zijn vinger. Voorzichtig haalde het verband er af en bekeek zijn vinger. Ziet er goed uit zei ze tevreden. Ik denk dat u wel weer terug kan naar uw afdeling.
Draco kleedde zich om, en samen liepen we naar de kerker van Zwadderich. Wacht je hier, dan breng ik mijn spullen even naar mijn slaapkamer. Ja is goed. Draco liep de trap op en was binnen twee tellen ook weer beneden. Waar zijn de anderen vroeg hij, terwijl hij de kamer rond keek. Ik denk dat ze buiten zijn bij het meertje. Als je wilt kunnen we daar wel even heen zei ik tegen hem. Samen liepen we naar buiten, en ja hoor bijna iedereen van Zwadderich dat bij het meertje. We liepen naar ze toe en gingen ook bij de groep zitten. Het was heerlijk weer buiten de zon scheen hoog aan de hemel. Ik was blij dat Draco weer van de ziekenzaal afwas. We waren nu met een paar andere Zwadderaars Doen, durven of de waarheid aan het doen. Patty was net aan de beurt toen er opeens iemand zijn mond open deed. Het was Harry. Malfidus doen, durven of de waarheid zei hij met een felle blik op Draco. Donder op Potter je doet niet mee. Op dat moment haalt Harry zijn toverstok te voorschijn en vuurt supersnel een spreuk op Draco af, waar door hij zich niet meer kan bewegen. Harry heeft6 Draco helemaal onder controle en stuurt hem nu richting het meer. Harry vuile hufter, laat hem gaan. Harry toe nou. Hij draait zich met een grijns om. Wat geniet je niet van de show? zegt hij sarcastisch. Nee! Laat hem gaan. Harry gaat gewoon door dus ik rende op hem af en duwt zijn arm weg zodat de spreuk verbrak. Wat doe je nou schreeuwt Harry tegen me. Draco maakt gebruik van zijn kans en trekt zijn eigen staf. Zo staan Harry en Draco tegenover elkaar. Draco's blik kruist even met de mijne en toen vuurde Harry een spreuk op hem af waardoor hij in het meer belandde. Draco schreeuwde ik. Ik zag dat hij niet bewoog, dus ik sprong zelf ook in het water. Ik zwom naar Draco toe een sleepte hem mee naar de kant. Blaise en Alexandra trokken hem uit het water, en ik kroop er zelf ook weer uit. Snel controleerden we zijn adem. Gelukkig hij ademt nog zei ik uitgeput. Hij moet naar de ziekenzaal zei Alexandra rustig. Ik knikte naar Blaise en Alexandra en samen liepen we hem naar ziekenzaal. Het komt allemaal wel goed zei Alexandra met geruststellende woorden. Bij de ziekenzaal aangekomen kwam madame Pleister er al mompelend aangelopen. Nog maar net hier weg en nu alweer terug. Jullie kunnen nu wel weer gaan zei ze, nadat we Draco op een bed hadden gelegd. Ik ga niet weg, ik blijf bij hem, totdat hij weer wakker word. Madame Pleister ergerde zich een beetje aan me, maar zei toen niks meer. Toen madame Pleister weer weg was kwam Alexandra de ziekenzaal weer binnen met droge kleren. Kijk anders ben jij straks ook nog ziek. Ze gaf me een knuffel en liep weer weg. Snel kleedde ik me om en ging naast Draco’s bed zitten. Na een tijdje word Draco langzaam weer wakker. Ik glimlacht even naar hem, en kijk dan weer naar de grond. Draco merkt wel dat er iets is, maar gelukkig vroeg hij er niet naar. Anastacia kom is. Ik stond op en liep langzaam dichter naar zijn bed. Langzaam komt Draco een beetje overeind en klopt met zijn hand naast zich op het matras. Ik voelde dat ik rood werd, en een beetje twijfelde, maar toch ging ik zitten. Draco sloeg een arm om me heen en trok me een beetje naar zich toe. Ik keek hem aan in zijn grijze ogen en glimlachte. Hij glimlachte terug en gaf me toen een kus. Ik deed mijn ogen dicht, en liet hem lekker zijn gang gaan. Stiekem vind ik je al een tijdje leuk, fluisterde hij in mijn oor. Ik vind jou ook al een tijdje leuk, maar ik durfde het je niet te vertellen. Wil je verkering met me vroeg Draco zachtjes. Ja Draco ik wil wel verkering met je. Ik gaf hem een kus in zijn nek en ging naast hem liggen en legde mijn hoofd op zijn borst. Draco trok de deken over me heen, en samen vielen we in slaap


Reacties:


Ezzlot
Ezzlot zei op 1 mei 2010 - 21:26:
Ow! Ze zijn een stelletje