FanFic.nl

Home

22°

Ik kijk verbaasd naar Bill. Ik kan nog steeds niet vatten wat hij net gezegd heeft. We hebben het een maand geleden weer goed gemaakt, maar dit had ik nooit verwacht.
"Ik meen het, Lex, we hebben overlegt en iedereen vindt het goed."
"Jullie willen dat ik méé op tour ga?"
"Ja, zei hij toch net," lacht Tom. Ik voel mijn mond beschamend ver openvallen en staar wat voor me uit.
"Maar, maar... ik heb school, en ik kan nóóit zo lang zonder mama en Scotty en Gordon, en ik moet nog inpakken, en ik ga zo veel alleen in de bus zitten, en ik ga jullie in de weg lopen, en..."
"Lex, bek dicht!" gilt Bill, "je gaat mee, punt." Hij grijnst, net als de rest van ToHo die in de zetel zitten. Ik plof helemaal van mijn melk in de zetel, naast Georg. Hij legt zijn arm rond mijn schouders en geeft me een kusje op mijn wang. Ik zie Bill en gezicht trekken en steek mijn tong naar hem uit.
"Ook een zoentje, Bill?" grijnst Georg
"Nee, bedankt," antwoordt hij met een klein mondje.
"Maar, dan zitten jullie dus wel zes maanden met mij opgescheept!" En ik met hen, maar dat zeggen we niet, kwestie van de lieve vrede te bewaren.
"Nou en? Als je het zat wordt, neem je de eerste de beste vlucht naar huis." Daar zit wat in...
"Goed dan, ik ga wel mee, hoor," zeg ik, alsof ik net een enorme zelfopoffering heb gedaan. Mijn hart stuitert alsof ik een springveer heb ingeslikt, en ik heb zin om te dansen. Maar in plaats daarvan grijns ik alleen maar. De deurbel gaat en ik sta recht. Mama en Gordon zijn niet thuis, en Tom en Bill doen nóóit de deur open (fangevaar). Maar goed ook, want ze zouden niet blij zijn als ze zouden zien wie er voor de deur staat...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.