Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Home » 25°

Home

6 april 2010 - 13:48

386

0

218



25°

"Nou, hou je haaks, veel plezier op tour." Josh bokst (zachtjes) tegen mijn schouder en lacht.
"Dank je. Ik zal je wel eens mailen." We hebben besloten dat we best nog wel met elkaar willen praten, maar mijn halfjarige afwezigheid, zou niet helpen als we elkaars nummer en zo niet hebben.
"Hoop ik voor jou, anders ziet het er niet goed voor je uit, juffie!" zegt hij dreigend.
"Je bent echt niet zo eng als ik me herinner," zeg ik grijnzend.
"Nou, bedankt." Gespeelde beledigdheid. Wel goed gespeeld.
"Ik zie je nog wel," zegt hij dan.
"Doei." Ik loop naar binnen en doe de deur achter me dicht. Door het raampje zie ik Josh weglopen, maar als ik me omdraai, maakt mijn kleine glimlach plaats voor een lipbijtend gezicht. Tom en Bill staan me boos op te wachten. Ik negeer hen en loop door naar de woonkamer. Georg lijkt ook niet zo gelukkig, maar eerder bezorgd.
"Ik zei toch dat je je geen zorgen moest maken," zeg ik zacht.
"Lex, Bill en Tom hebben reden om kwaad te zijn. Die jongen is niet meteen jullie beste vriend." Ik glimlach. Hij is dus écht ongerust.
"Was jij bang dat hij me wat zou aandoen? Wat lief," giechel ik. Georg schudt zijn hoofd, en bij het zien van mijn pretoogjes, kan hij een glimlach niet van zijn gezicht weren.
"Jij bent echt ongelofelijk," zucht hij.
"Ik wil niet dat je hem nog ziet, Lex." Tom gromt er nog wat achteraan en ploft naast Gustav in de zetel.
"Weet je hoe ongerust we waren?" Bill is niet echt boos, maar bang. Dat hoor je zo aan zijn stem.
"Als hij me iets had willen aandoen, had hij het al lang gedaan. Hij is echt veranderd, hij doet gewoon normaal tegen me, dat is meer dan de meeste mensen tegen me doen." Bill zucht en slaat zijn armen om me heen.
"Maar ik snap wel dat jullie je zorgen maakten. Maar het is niet nodig, geloof me." Bill en Tom kijken bedenkelijk naar elkaar, het is duidelijk dat ze hem geen kans willen geven.
"Maar maakt niet uit, ik ga toch met jullie mee, dan ben ik hier weg, en dan kan hij me niks doen." De glimlach op mijn gezicht is nep. Ik wil niet echt weg hier, ik haat nieuwe omgevingen. En ik zal Josh best missen. Mijn eerste vriend in jaren...


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.