Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Crash into your life. » motivo de conversación dos <3
Crash into your life.
motivo de conversación dos <3
“Mama? Mag ik de laptop even?” Mam kijkt op uit haar werk en knikt “waarvoor eigenlijk?” Terwijl ik de laptop pak antwoord ik; “Ik moet een mailtje sturen naar die D. Jost persoon over wanneer ik zou kunnen beginnen.. Ohja! Daar moest ik het nog met jou over hebben. Vanaf wanneer kan je me missen?” Mama lacht. “Die mensen zijn toch sterren? Dan hebben ze je toch alleen nodig als ze touren?” Ik schud mijn hoofd. “Ook voor interviews, dagen dat ze iets leuks gaan doen, eigenlijk voor alles dus haha.”
Ik start de laptop op en meld me aan. Ik ben te lang niet op de computer geweest, want ik heb 84 ongelezen berichten. Met een zucht lees ik ze allemaal ff snel door en delete de onbelangrijke. Ik klik op ‘nieuw bericht’ en begin te typen. Het resultaat (na veel schrappen) is;
Beste heer D. Jost,
Ik was erg blij met het goede nieuws dat U mij bracht.
Ik kan de eerst volgende keer dat U mij nodig heeft beginnen.
Ik heb zelf nog een aantal vragen;
- Moet ik de personen waar ik voor kook ontwijken?
- Moet ik ze negeren?
- Wanneer krijg ik te horen wat ze wel en niet mogen/lusten?
- Als ik vragen heb en U bent niet in de buurt, mag ik hun dan aanspreken?
- Tour ik in een aparte bus dan hun?
- en gaan we ver weg met touren?
Ik zou het heel erg op prijs stellen als U mijn vragen kan beantwoorden.
Met vriendelijke groet,
Lien Keuls.
Vrijwel meteen, nou, eigenlijk 5 minuten daarna, maar goed, kreeg ik een antwoord.
Beste Lien,
Nu we met elkaar werken vind ik het minder afstandelijk staan als we elkaar gewoon met je enzovoorts aanspreken. Als U/je het daar mee eens bent, natuurlijk?
Groeten,
D. Jost.
Ik lach en antwoord;
Ik vind het prima om elkaar met je aan te spreken.
Ik zou het eerlijk gezegd ook fijn vinden om je naam te weten, als dat mag?
Groeten,
Lien.
Meteen weer een antwoord;
Antwoorden op je vragen;
- Je hoeft ze niet te ontwijken, maar het liefst nog een tijdje geen vragen stellen over wie ze zijn.
- Nee, je hoeft ze ook niet te negeren, nogal onbeleefd, niet? Haha.
- Je hoort de eerste werkdag van me wat ze wel en niet mogen.
- Ja, je mag ze uiteindelijk aanspreken als je een vraag hebt, maar de komende tijd nog even niet.
- Ja, wij touren in een aparte bus dan de jongens.
- Ja, we touren over de hele wereld.
De jongens waar je voor werkt zijn iets ouder dan jij bent en helemaal niet onaardig.
Dit zijn gewoon voorzorgsmaatregelen, soms krijgen we van die gekke fans (of haters).
De tijd dat we je even niet in contact met hun laat komen duurt een maand.
Ik hoop dat dit geen groot probleem voor je is?
Groetjes,
David.
David? David… Jost. David Jost? Nee, dit meen je toch niet? Ik kijk of er iemand in de buurt is, gelukkig is er niemand. Ik gil het uit, ik voel mezelf tot op het bot trillen. Mn moeder komt naar beneden gerent en vraagt wat er is. “Ik ga koken.. Voor Tokio Hotel” mama kijkt me aan alsof ze het niet helemaal volgt. “Die jongens waarmee mijn kamer volhing, tot we gingen verhuizen” Mama kijkt blij. “Echt? Wat leuk!” Ik knik; “Ja, maar David, de gene die mij aannam, mag niet weten dat ik het weet. Ik ben zo nieuwsgierig, ik kan dat niet! En dan gaan ze me een maand lang om hun heen laten leven, omdat ik een fan kan zijn. Nou, dan kunnen ze me beter meteen ontslaan.. Want een maand hun niet tegen komen terwijl dat wel kan, lukt me niet!”
Reacties:
Hahaha. Geniaal.
We hebben hier een groupie van de jongens.
Let's go!<3
