FanFic.nl

What's true love?(AFGEWERKT!!!)

Een bangelijk spel

De volgende dag was het vrij slecht weer dus maakte ik huiswerk zodat al mijn huiswerk voor de komende weken af was. Om twee uur gingen mijn team en ik naar het stadium, zonder last van de zwadderaars, het was een zware, maar goede training. Op het eind van de training passeerde we de Zwaderaars die ook training hadden.
Maandag was een fantastische dag, Ik spendeerde hem volledig met de tweeling en Leo. Dinsdag begon ook goed, maar het derde uur had ik toverdranken. Draco en ik werkten echter fantastisch samen en we brouwde het beste drankje van de hele klas De hele week verliep gladjes, trainingen gingen super, lessen gingen vlot en Sneep zei ons om huiswerk mee te brengen voor tijdens het nablijven, dus kon ik al mijn huiswerk meer dan goed bijhouden. Zaterdag was onze eerste match in de competitie.
“Jullie hebben de laatste tijd zeer goed getraind, zoals jullie op training zijn, zijn jullie schitterend. Huffelpuf heeft al verloren vanRavenklauw, dus zo goed zijn ze niet. Als wij vandaag verliezen zijn Huffelpuf en Ravenklauw beiden zeer, zeer goede teams! Jullie weten net zou goed als ik dat dat niet het geval is. Het is niet erg bescheiden maar wel waar: we zijn beter en we kunnen winnen!”�
“hoera voor de beste peptalk voor de match ooit!”� Zei Fred enthousiast.
“bedankt, Fred”� lachte ik: “komaan, we hebben een match te winnen.”� Met die woorden draaide ik me omliep uit de kleedkamer, gevolgd door mijn team. Ik had het gevoel dat de wereld aan mijn voeten lag, daardoor liep ik het veld op met opgeheven hoofd. Mijn krachtige houding gaf mijn team nog een extra oppepperen ze liepen glanzend van trots achter mij aan. We kwamen het plein op en waren trots op wie we waren en wat we deden. De huffelpufs werden afgeschrikt door onze houding.
“Daar zijn de Griffoendors!!!”� gilde Leo “waw de spelers zien er ongelooflijk uit! Ze hebben dan ook een nieuwe aanvoerder en wie zou niet met zo iemand het veld op lopen?!Ik vind dat de houding van de spelers al genoeg zegt over de verhouding voor de match…”�
“Leo!”�
“sorry professor”� Ik moest er om lachen en daardoor zag ik er bijna arrogant uit. Ik wist best dat Anderling zelf ook trots was.
“aanvoerders, schud handen”� zei madam Hooch en dus stapte ik naar voor en schudde het hand van de aanvoerder van Huffelpuf.
“goed, ik wil een mooie, eerlijke wedstrijd. Allemaal op je bezem!”� en dan floot ze het startsignaal. “daar gaan ze!”� riep Leo.

We overrompelde de huffelpufs, Ron keepte fantastisch, maar Huffelpuf kwam bijna niet aan de slurk. Ginny, Ned en ik speelde snel en perfect samen. Fred en George waren altijd goede drijvers geweest, maar nu hadden ze met gewone slurken geoefend, hun beukers kwamen precies daar aan waar ze moesten en waren echte kannonen. “Griffoendor speelt perfect!”� zei Leo voor het hele stadion. “Zie ze gaan, ze zijn zo snel dat je bijna niet kan volgen.”� Een paar minuten later hoorden we weer de overenthousiaste Leo Jordan: “Alweer een goal voor Griffoendor! Je kan het de wachter niet kwalijk nemen, ik zie zelf de slurk de helft van de tijd niet! Het is ondertussen 120-0 voor Griffoendor. En het iet er naar uit dat Harry de snaai ziet! Beide zoekers duiken nu naar de grond, jeetje wat gaat Harry snel! Hij zit echt wel ver op kop nu! O jee hij gaat neerstorten!”� Despanning was in het hele stadion te voelen. “aaaaaaaaaaaah nee hij det het niet, hij heft hem! Hij heft de snaai! Griffoendor WINT! 270-0. Heb je ooit zo’n match gezien? Heb je ooit zo’n team gezien?!”� Het hele stadion was door het dolle heen en Huffelpuff was ongelooflijk vernederd. Griffoendor had die avond een groot feest in de leerlingenkamer.
“Dhanes is onze kleine heldin
Ze maakte huffelpuf helemaal in
Ze schonk ons zeer veel vreugde
En huffelpuf vond dat ze niet deugde
O wat hebben ze getraind
Ze stonden allen strak gelijnd
Dhanes is een echte kampioen
We geven haar niet weg voor tien miljoen
.Ze maakte ons team veel beter en fitter
Ze is zeker geen gewone babysitter!
We branden geen kaars
Voor de zwadderaars
Ze krijgt ze allemaal paars
Bied ze eten en drank
Ja ze ligt op onze bovenste plank!”�
“bedankt jongens”� lachte ik.
“JIJ bedankt, Joan, je leed ons naar onze grootste overwinning ooit!”�
“jongens, jullie waren er ook hoor”�
“ja en we waren steengoed, dankzij jou.”� Na een ongelooflijk amusant feestje gingen we naar bed. De volgende dag maakte Hermelien me wakker: “Joan, het is al middag!”�
“wat?oh! ja”� Ik kleedde me aan en volgden Hermelien naar de leerlingenkamer. “De jongens zijn nog niet op”�zei Hermelien “als ze nu niet opstaan, hebben ze geen eten tot vanavond, Ik ga Harry en Ron halen, haal jij de anderen?”�
“ok”� en zo liepen we naar de jongensslaapzalen. Hermelien ging de kamer van Harry en Ron binnen en na een paar trappen opende ik de slaapkamer deur. “hey jongens, opstaan!”� ik trok de gordijnen open en liet de zon binnen. “wat is jouw probleem nu?”�zuchtte Leo.
“haha als jullie nu niet opstaan, hebben jullie geen eten.”� Hij gromde en ging rechtop zitten. George draaide zicht om in zijn bed en mompelde “..keuken”� Fred draaide zich gewoon om. “oh komaan!”� Ik ging op mijn knieën aan Georges bed zitten: “George…Geoeoeoeergee”� he lachte en opende zijn ogen. “sta je op”�
“best”� en hij ging ook rechtop in bed zitten. “Alleen jij nog, Fred. O kom op!”� ik nam zijn laken vast en trok he twat naar beneden, waardoor zijn hoofd en schouders aan het licht werde blootgesteld. Hij gromde en probeerde het licht te ontwijken. “jaja, best”� zei hij; Ik lachtte en liep naar de deur: “ ‘K zie jullie in de grote zaal?”�
“BEST!”� riepen ze alledrie en ik liep giechelend weer naar beneden. Hermelien was er al en ze keek me verbaasd aan. “Ron en Harry kunnen echt kinderen zijn! ZE wouden niet opstaan, als je er niet uit kan moet je er vroeger in, toch?”� Ik lachte “kom op, laten we alvast gaan.”�
Toen ik de grote zaal binnen kwam merkte ik best dat een blondharige jongen met met zijn ogen volgde. “Ik ben blij dat jullie er zijn”� zei een meisje aan de Griffoendor tafel. “deze morgen waren er enkel wat eerste en tweedejaars aan tafel. Nu is toch al meer dan de helft aan tafel geweest..”� Ik probeerde me in te beelden hoe het moest zijn een grote zaal met een bijna lege griffoendortafel. Iedereen had nu wel door dat we een serieus feestje gehad hadden. Na het eten gingen we naar buiten.

De week daarop was vrij rustig, Sneep had aangekondig dat we voor korte periode weer apart moisten werken. Dit zorgde er wel voor dat ik nu niet met Draco kon babbelen tijdens Toverdranken. Zo ging de week traag vooruit ik had die week ook een rustweek ingelast voor het team. Donderdag moest ik weer nablijven, maar we mochten weer gewoon huiswerk maken. Om vijf voor twaalf liet Sneep ons uit, eens we om de hoek waren namen we automatisch elkaars handen vast. Hij kuste me en alles leek zo volkomen normaal. “Zal dit eeuwig duren, Draco?”�
“ik weet niet, ik hoop het wel.”�
“het kan niet verder zoals dit”�
“waarom niet?”�
“binnen een maand hebben we geen strafwerk meer.”�
“ja laten we daar nog niet aan denken.”� Hij drukte zijn lippen even tegen de mijne: “nooit gedacht dat ik dat zou zeggen!”� Zijn hand lag in mijn nek en hij keek in mijn ogen. Dan gleed zijn hand naar mijn rug en kuste me zijn lippen losten de mijne en zochten mijn hals.
“Draco.”� Ik legde mijn hand tegen zijn borst om hem weg te duwen, maar hij voelde dat ik dat niet werkelijk wilde en stopte dus niet. “Draco, als iemand..”� nu keek hij op “wat dan?”�
“hoe bedoel je?”�
“Zou je het erg vinden als iemand erachter kwam?”� vroeg hij terwijl hij een lok haar uit mijn gezicht wreef.
“uhm..wel..”�
“Ja, ik weet het maar het makkelijker zijn, nee?”�
“daar ben ik niet zo zeker van.”�
“mmnee daar kan je wel eens gelijk in hebben.é zuchtte hij “laten we maar naar bed gaan”�
“ja, goedenacht”�
“slaap lekker.”�

Reacties: