Hoofdcategorien
Home » Harry Potter » What's true love?(AFGEWERKT!!!) » tweestrijd
What's true love?(AFGEWERKT!!!)
tweestrijd
De hele zondag en Maandag verliepen rustig, dus toen ik Dinsdag weer op weg was naar Verweer tegen zwarte kunsten, voelde het alsof ik op vakantie was geweest en nu pas mijn vrienden terug zag. Ik had ze lang niet gezien en wadde wat bij te praten. Ik schrok van een stem die plots achter me klonk: ah Potter, dat is een tijdje geleden!
oh Malfidus hoor je me te beangstigen?pas op hoor ik heb misschien wel een of ander gevaarlijk beest bij!
Je bent niet grappig Potter, zelfs niet als je probeert! Ik heb trouwens gehoord dat je een v
Week aanvoerder was, hoe vlotte dat?..
Bol af Malfidus.zei ik hij schrok en voor hij kon antwoorden riep de professor kom erin!
Zo lukt het ons nooitfluisterde hij. Ik lachte en keek naar de professor die ons onze nieuwe oefening ging uitleggen.Na een paar grijnzen naar elkaar was de les alweer over. Ik verliet het lokaal nog eens samen met Hermelien, Ron en Harry. En na het middageten ging ik weer met de tweeling en Leo mee. s Middags viel er een uur weg aangezien Sneep voor het een of het ander niet op school was. In dat uur dwongen we onszelf, of liever Dwong Hermelien de jongens en mij, huiswerk te maken. Ik kroop s avonds vroeg in ed en was de volgende dag goed uitgerust. Na een paar lessen en het middag eten ging ik naar buiten. Het was redelijk koud buiten, maar ik had zin een wandeling en liep naar het meer. Terwijl ik rond het meer liep, dacht ik aan Sneep, ik had hem van de eerste keer tegelijk bewonderd en tegelijk verafschuwd. Maar het was eng hoe hij me begreep en las. Niemand behalve Draco en misschien Fred begreep me ook maar half zo goed als hij. Ik had nooit geweten dat mensen elkaar zo konden lezen. Hij wist, had of zag ietsmaar wat? Misschien moest ik met Harry praten, hij was vast duizende keren door Perkamentus gelezen. Hij zo verafschuwd zijn door zon band met Sneep..Mischien naar Perkamentus, om weer gelezen te worden en en uiteindelijk niks te weten te komen. Hij was de dag voordien niet in de school geweest, waarom zou dat zijn?
hey? ik schrok zo hard dat ik bijna het meer in sprong. Ik draaide me om en keek Draco aan. ow hey
wat doe jij hier?
uh ik gewoon.;wandelen ik merkte dat hij gerend had om me in te halen.
rond het meer?
ja..
Waarom?
uh.;goweeon omdat..Ik daar zin in had.. Hij lachte en we liepen samen verder, als we zeker uit het gezichtsveld van de school waren sloeg hij zijn armen om me heen en kuste me. We lachtten en liepen werder. Toen ik terug in de leerlingenkamer was, was ij verbaasd dat Ginny me riep. Houd je echt zoveel van hem=,
sorry?
Malfidus! De rest heft ook het recht om het te weten!
ja dat weet ik, maar het is niet bepaald makkelijk
makkelijk genoeg om het te kussen of niet soms?
Ginny!
Ja ik weet het, maar je moet het hen ooit vertellen
weetik, zal ik ook. Ze trok een wenkbrauw op, maar knikte dat en liep naar haar slaapvertrekken.
Savonds liepen we naar het zwerkbalveld voor de training. Fred en George gingen de ballen halen en Leo en Hermelien gingen in de tribune zitten. We waren tien minuten te vroeg en Ned sprong zowat op en neer bij de gedachte aan vernederde zwadderaars. Ze hebben een wedstrijd dit weekend, Ned zei ik.
en dan?..z maar ik moest maar naar hem kijken en hij zweeg. Als Fred en George terug waren met de ballen vroeg ik of er iemand een voorkeur voor een oefening had. Niemand zei iet en ik was gevleid door dit vertrouwen. Goed dan beginnen wd een gewone training binnen een paar minuten. Acht uur, Ned als ze dan nog niet weg zijn beginnen we. Maar de Zwadderaars stopten drie voor acht en het was een normale training. De dag erna werd kondigde de professor verweer tegen zwarte kunsten tegen zijn zin aan dat we niet mee in paren zouden werken. Ik bedacht onderweg naar Toverdranken hoe blij ik eigenlijk was dat ik nooit in het zelfde lokaal zat met Fred, ginny en Draco. Die les verliep terug normaler Draco en ik konden weer samen werken. we hebben peulvruchten nodig
ik haal ze wel ik stond om naar de kast te gaan. Juffrouw Dhanes? zei Sneep luid. Ik draaide me om en Sneep knikte naar zijn bureau, ik keek en zag peulvruchten liggen. De hele klas volgde me terwijl ik terug liep en zonder nadenken een van de peulvruchten wou pakken. Maar begon plots te twijfelen, ik wist niet waarom, maar het was zo. Sneep keek naar me en dat maakte me nerveus. Wat is er Dhanes?
ik..ik weet het niet.
interessant. En deze? zei hij en hij haalde een tweede doosje peulvruchten boven. Ik keek naar hem en zag weer de gefascineerde glinstering in zijn ogen die de meeste mensen nooit te te zien kregen en ik al redelijk vaak had gezien. Aan de andere kant verstonden mensen hem misschien gewoon nooit goed. Deed ik dat wel dan? Was er inderdaad een soort van tussen ons? Sneep schudde met het doosje en daarbij mij ook uit mijn gedachten. Ik hield mij hand over het doosje en had er vreeemd genoeg ni geen problemen mee om een van de peulvruchten de te nemen. Ik draaide me terug om en zag een tevreden blik op Sneeps gezicht. Heel even maar, dan haalde hij weer zijn gebruikelijke emotieloze blik boven. Niet goed wetend wat er net gebeurd was deed iedereen verder. Zelf de volgende dag zat het nog in mijn hoofd. Ik liep naar zijn bureau, beseffend dat geen enkele leerling dat normaal vrijwillig zou doen. Maar hij was er niet, vreemd maar ik probeerde het uit mijn gedachte te zetten. We hadden een rustige training en ik vertelde het team van goed te slapen. Morge zien we hoe goed Zwadderich echt is. Misschien winnen me morgen zelfs de competitie al!
De volgende morgen heerste er een vreemde spanning in de zaal en hoewel ik het mezelf verbood, keek ik toch naar de lerarentafel. Sneep was er niet. Wat later zat ik in de leerlingenkamer huiswerk te maken.
Joan Dhanes? vroeg een klein stemmetje.
ja?
uhm ppprofessor Pppperka-mentus zzzoekt je. Zei hij en dan rende hij vliegensvlug weg. Ik trok mijn wenkbrauwen op. Vreemd dat de kleintjes altijd zo band zijn, maar daar zaten Fred en George misschien wel voor wat tussen. Dus vertrok ik redelijk verbaasd naar Perkaments bureau. ah juffrouw Dhanes, kom er in, ga zeker zitten!
dank u
Goed ik neem aan dat professor Anderling je al heeft aangesproken over het WK? ik knikte. Wel ik heb de organisatie geschreven. Ze willen het team wel eens zien en zo, maar het is dus redelijk zeker dat jullie mogen meedoen. Zorg dat alstublief zeven griffoendors hebt die je daarin willen volgen.
Dat zal wel lukken lachte ik.
mooi! Een ander vraagje dan, hoe gaat het het met je?
sorry?
Wel ja we zouden bijna vergeten dat je hier eigenlijk een nieuwkomer bent.
oh ja wel goed ik heb zeer aangeame vrienden en heel Griffoendor is eigenlijk best vriendelijk.
ah ja, de vrienden, die heb je best goe uitgezocht he? De beroemde Harry Potter en de op een andere manier beroemde Wemels. Maar ik ben zeker dat ze perfecte vrienden zijn, goed ja mag gaan.Ik knikte, stond op en liep naar de deur, maar draaide me dan om. professor?
ja?
Het zijn misschien mijn zaken niet, maar waar is professor Sneep?
nieuwsgierig, joan
een beetje
Wel Severus is een paar zaken voor mij an het regelen. Ik knikte en draaide weer naar de deur. Joan?
Ja professor me terug omdraaiend.
vanwaar je interesse in proffesor Sneep?
oh nee gewoon.
zeker van? ik haatte het als mensen dat ded, maar bij zon groot tovenaar moest ik misschien vereerd zijn. uh..ik weet niet het is raar..moeilijk uit te leggen maar hij..hij leest me al seen boek, ik
oh ja dat. Severes heeft me hierover al verteld. Wees gerust het is zeker geen slechte zaak om hem aan je kant te hebben knipoogde hij. Dan spreidde hij zijn armen Het is zwerkbal binnen uur, ga je concurrentie maar bekijken!
Danku professor lachte ik en ik naar de leerlingenkamer, waar ik drie keer moest uitleggen waarom ik was geweest was. Dan gngen we naar ht stadion, voor goede plaatsen vreemd om het eens van deze kant te zien, vind je niet? zei Fred lachend toen Leo naar de megafoon liep en we allemaal een beetje reddeloos Hermelien volgde.
Reacties:
Hmm sneep is vreemd. Ik hou van severus