Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Home » 26°
Home
26°
"Lex!! Zet die muziek zachter!"
"Je klinkt als mijn moeder!" gil ik terug. Mijn muziek staat heus niet zo luid. Hardcore moet gewoon hard, daar kan ik ook niets aan doen. Tom zucht en trekt zijn wenkbrauwen op.
"Als het nou iets fatsoenlijk was, maar nee, alleen maar dat gebrul en gejank..."
"Jaloers op de gitaarsolo's?" grijns ik. Niet dat Have Heart zo speciaal is qua snaarwerk, maar dat van Tom is toch héél wat simpeler (maar zeg dat niet hardop, want dan is meneer beledigd). Hij trekt aan mijn staart, en ik moet helemaal achterover buigen om het niet uit te roepen van de pijn.
"Heks," sist hij, maar hij meent het niet. Daarvoor zitten die pretoogjes in de weg.
"Tom, ik meen het, laat me los, anders kan je zometeen je bandana op de snelweg gaan zoeken!" Hij trekt me nog een keer fel achteruit, maar laat me dan los. Ik voer mijn dreigementen ook daadwerkelijk uit, en dat weet hij.
"Zet alsjeblieft stiller," zucht hij daarna. Ik grom wat en duw dan op de uitknop van mijn boxen.
"Je moet het niet afzetten, hoor."
"Als het niet hard staat, is er geen kloot aan." Hij grijnst om mijn knorrige toon en veegt veegt nog een keer over mijn hoofd.
"Ik ben geen hond, weet je."
"Je lijkt er toch wat op." Ik stomp hem tegen zijn schouder.
"Eikel."
"Trut."
"Ik hou van je."
"Ik ook van jou." Mijn grote broer...
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.