FanFic.nl

What's true love?(AFGEWERKT!!!)

Spanningen

Er was veel vreugde aan de tafel van Zwadderich en vol zelfvertrouwen riep een zwadderaar naar de tafel van Griffoendor. “Zeg Dhanes… “ hij stond op: “al bang?”�
“ waarom zou ik?”� De zwadderaar keek even dom en nu stond ook ik recht. “je hebt een goede speller, ik heb er zeven! En ze zijn allemaal hier.”� Fred en George zette zich ook recht naast me en hun jongere broer en zus, Harry en Ned volgde hun voorbeeld.
“we eindigde met 220punten!”� zei een andere Zwadderaar.
“op geluk en een redelijk goede zoeker.”� De hele zaal volgde nu met inghouden adem. En omdat mijn hele team rechtstond, stond ok dat van Zwadderich recht. “ik moet zeggen dat ik gevleid ben, Dhanes.”�
“Ik wil niet grof doen, Malfidus, maar je met Harry vergelijken was niet bepaald Leo’s briljantste ingeving.”�
“haha, je bent heel grappig, Dhanes, maar je hebt een veel te grote mond.”�
“moet je horen wie dat zegt!”�
“oe steek!”�
“die zat!”� zeiden enkele griffoendor die zich ook hadden rechtgezet. Redelijk snel stond iedereen van de twee tafels recht. Anderling grep dan ook maar net op tijd in, maar er ontstond spanning tussen de twee afdelingen. Anderling riep een paar mensen het zwijgen op en deed mij en Draco handen geven. Daarna ging iedereen weer naar de leerlingenkamers.
De volgende week was Sneep afwezig. En ik was niet langer de enige die dit raar vond. “hij s anders nooit afwezig”� zei Hermelien.
“bang dat je niet genoeg les zal krijgen.”�
“Ronald!”�
“Mnee ze heeft gelijk”� knikte Harry.
“Het is wel in opdracht van Perkamentus.”�
“hoe weet je dat?”�
“heeft hij me gezegd..”�ze keken me alledrie even vebaas aan. “wanneer heeft..”�
“maakt niet uit Hermelien, misschien heeft het iets met jeweetwel te maken?”�
“niet erg waarschijnlijk..hoewel..”� Het hield ons bezig, maar we raakte er niet uit. Toen Sneep de dag erachter nog niet terug was ging ik naar Perkamentus. “Ah juffrouwDhanes, je bent hier voor je leraar toverdranken neem ik aan?”�
“uh..wel”�
“hij is in orde, meisje, hij komt om de twee dagen hier. Morgen ook, als je me nit gelooft kom je maar langs.”�
“ik geloof u wel! Ik..”�
“Morge halftien, nu kan je gaan, Joan. Ik ben een oud man en ik kan wat slap gerbuiken.”� Hij lachte en ik knikte dan draaide ik me om en ging naar mijn bed. Beneiuwd naar wat de volgende dag zou brengen. Niemand keek op toen ik de leerlingenkamer verliet om negen uur. Perkamentus verwelkomde me en ik mocht gaan zitten. “wacht hier”� zei hij en hij stapte in het haard vuur dat groenkleurde en hij verdween. Terwijl ik daar zat vroeg ik me af hoe vaak Harry daar al had gezeten en of hij zich ook altijd zo onzeker had gevoeld. Toen ze teurg kwamen waren ze druk aan het praten, maar Sneep stopte meteen toen hij me zag, hij onderzocht mijn gezicht. Ik was bang en wist dat dat hem zou toelaten om in mijn geheugen te dringen, dus ik sloot zo goed mogelijk mijn gedachten af. Perkamentus had hem duidelijk niet verteld dat ik er was, maar bleef heel rustig.
“Joan hier kwam gisteren naar je vragen en vorige week ook al..;Waarschijnlijk de enige bezorgde student.”�
“oh”�
“Ze vroeg zich af waar je was..Maar zoals je ziet Joan, is hij in orde, het is geen gevaarlijke, enkel een belangrijke opdracht.”� Ik keek van de een naar de ander. “Ik heb mijn punt bewezen, Joan en we moeten nog wat praten.”� Ik knikte, maar de verbazing was op mijn gezicht te lezen en die genbuikte Sneep om in mijn geheugen te dringen.
Ik stond aan het lokkal van Sneep een beetje reddeloos, en dan zat Hermelien voor me: “misschien heeft het iets te maken met J…”�
Ik blokkeerde mijn gedachten en keek hem geschrokken aan. Zijn ogen waren wijd opengespreid: “Jullie kinderen zouden zich niet zo moeten moeien!”�
“maar ik..”�
“ga naar je afdelingstoren”� zei hij met een zekere woede in zijn beangstigende stem. “geen woord, we praten er nog over.”� Vervolge hij. Ik knikte nogmaals en verliet de kamer. “Severus?”� horde ik Perkamentus vragen, maar ik liep zo snel ik kon weg, recht naar mijn bed. Ik was bang voor een volgende confrontatie, maar ook de twee daaropvolgende weken was Sneep er niet. Iedereen had he gemerkt, mar niemand had erom gegeven. We hadden gen vervanger en niemand gaf erom dat die lessen wegvielen. Toen hij de week van de Zwadderich-Griffoendor finale eindelijk terug was, vermelde hij niks over dat we nog moesten praten, dus liet ik het voor wat het was. De laatste maands trainde noch Huffeluf, noch Ravenklauw nog. Ze hadden al hun trainingen aan Zwadderich of Griffoendor gegeven. Zodat we bijna elke dag konde trainen. De spanning die er in het hele gebouw de hele maand geweest was, bereikte nu een hoogtepunt. De meeste leerlingen waren op Griffoendors hand, maar Zwadderichs arrogantie telde voor drie. Ruzie’s en geschreeuw in de gangen werden elke dag erger. De trainingen waren zwaar, maar leuk. In het schoolgebouw daarentgen was het een oorlog. Alsof er rellen waren, moest je goed opletten bij elke stap die je zette. Fred en George genoten van de kans om zoveel mensen te grazen te nemen, maar de zwadderaars waren gemeen en hard. Je had geen kalender of klok nodig om te weten dat het weekend er aan kwam, want mogelijk steeg de spanning nog meer. Griffoendor tegen Zwadderich en ik als aanvoerder was dan nog wel verliefd op een van de gemeenste Zwadderaars, die ook aanvoerder was. Vrijdagvoormidag werden de lessen afgelast omdat een groot deel van de school onder aanval lag van modder en kleine groene bijtende diertjes. Ik wist die daaracher zat, maar gaf er niet om. “Welke slimmerik zet Zwadderich en griffoendor nu samen op het uiterst laatste uur van de week?”� ik lachte het was inderdaad niet zo’n beste combinatie voor een match. “Succes morgen”� zei ik op het einde van de les.
“Ja we zullen het nodig hebben, maar kom, jij ook”� ik knipoogde en verliet het lokaal.
De volgende morgen was de school een echte hel. Sommige eerstejaars durfden niet naar de grote zaal, maar velen gingen wel en aten niet. Het was een geschreeuw van jewelste.
Aan de ene kant klonk Zwadderich luid:

“Zwadderich aan de top,
Verslaat de andere zonder stop
Kom maar op Griffoendor!
En zonder gemor
Bewijs eens dat je vecht als een leeuw
Zoals men je omschrijft de laatste eeuw”�

In de gangen riepen verscheidene zwadderaars andere varianten:
“Griffoendor schreeuwt als een leeuw,
Maar vlucht dan snel als een meeuw.”�

Wat ook gezongen werd was een redelijk zwakke variant op het lied van Griffoendor:

“Dhanes onze kleine heldin
Ze maakte huffelpuff helemaal in
Ze won een overwinning, twee maal
Maar wij zijn een heel ander verhaal!
Ze trainde griffoendor heel hard
Maar het is zwadderich dat volhard
Dhanes is onze kleine kampioen,
Van haar verliezen voor geen tienmilioen!
Ja houd je nu maar al klaar
Voor de almachtig zwadderaar

Maar ook griffoendor zong in de grote zaal en de gangen.
“Dhanes is onze kleine heldin
Ze maakte huffelpuf helemaal in
Ze schonk ons zeer veel vreugde
En Ravenklauw vond dat ze niet deugde
O wat hebben ze getraind
Ze stonden allen strak gelijnd
Dhanes is een echte kampioen
We geven haar niet weg voor tien miljoen
.Ze maakte ons team veel beter en fitter
Ze is zeker geen gewone babysitter!
We branden geen kaars
Voor de zwadderaars
Ze krijgt ze allemaal paars
Bied ze eten en drank
Ja ze ligt op onze bovenste plank!”�

Maar er waren ook kortere kreten:
“ we gaan winnen
We gaan zingen
En we worden zo blij
Zwadderich is voor ons geen partij”�

En naar de zwadderaars riepen steeds meer mensen:
“Lopen maar, zwadderaar!”�
Of
“sissend als een slang,
Maar als een haas, zo bang!”�

Ik was opgewonden, maar overwoog een paar uur voor de match da ik gewoon niet meedeed. Een tijdje later ging ik toch naar de leerlingenkamer en stapte er buiten, gevolgd door mijn team en daarachter heel griffoendor. De zenwen gierden door mijn lijf, maar ik voelde me sterk onder het luide gejuich van Griffoendor, dat nu ook een paar huffelpufferes en ravenklauwers bevatte, zoals Loena en cho. Achter me klonk overweldigend luid:

“Dhanes is onze kleine heldin
Ze maakte huffelpuf helemaal in
Ze schonk ons zeer veel vreugde
En huffelpuf vond dat ze niet deugde
O wat hebben ze getraind
Ze stonden allen strak gelijnd
Dhanes is een echte kampioen
We geven haar niet weg voor tien miljoen
.Ze maakte ons team veel beter en fitter
Ze is zeker geen gewone babysitter!
We branden geen kaars
Voor de zwadderaars
Ze krijgt ze allemaal paars
Bied ze eten en drank
Ja ze ligt op onze bovenste plank!”�

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.