FanFic.nl

What's true love?(AFGEWERKT!!!)

...voor...

Zondag was het geen training en het was slecht weer dus iedereen zat in de leerlingekamer. Om mijn gedachten van Draco af te halen dacht ik aan Sneep, ik wou het Harry wel vertellen, maar andere kant wou ik eer weten. Ik besloot om naar Sneep toe te gaan. “Nu loop ik er weer vrijwillig naar toe”� dacht ik bij me zelf.
“ah Joan, ik kan me niet herinneren dat ik je gevraag heb te komen?”� ik schudde mijn hoofd. “Ik..”�
“ja natuurlijk, Joan kom, ik wil je wat laten zien.”� Hij liep naar de hersenpan, maar oen hij daar was werd er op de deur geklopt en kwam Perkamentus binnen: “Severus, kan ik je even spreken?”�
“ow ja natuurlijk. Uh Joan..”� ik knikte en zag iets van teleurstelling in Sneeps donkere ogen. Ik ging terug naar de leerlingenkamer erover denkend hoe vreemd het was dat ik meer dan een observeerstuk werd voor Sneep. Wat later zat ik in de leerlingenkamer huiswerk te maken als ik mijn naam hoorde. “oh Hey jongens, waar zijn jullie gweest?”�
“Hagrid.”�
“oh..”� ik wou nog wat zeggen maar Fred en George kwamen de leerlingenkamer binnen en riepen me. “Joan! Maak dat je hier bent.”� Ik schrok en liep naar hen, volgde hun uit de leerlingenkamer. “wat is er aan de hand.”�
“oh eigenlijk niks.”�
“gewoon iemand die je wou zien.”�
“dus het was weer eens niet zo belangrijk als jullie het voordeden?”�
“Hangt ervan af hoe je dat bekijkt.”� Ik keek hun vragend aan. Ze knikten naar het dichtstbijzijnde leeg klaslokaal en als ik daarbinnen ging schrok ik omdat Draco daar zat.
“hey!”� zei hij en hij sprong van de bank waarop hij zat en kwam naar me toe. “wat is er?”�
“niks”� zei hij en drukte zijn lippen even tegen de mijne: “ik miste je”�
“na een dag?”�
“uhu”� ik lachte, wetende dat ik hem zelf ook al miste. We bleven een tijdje in het lokaal en dan gingen we elk terug naar onze leerlingenkamers. George was duidelijk over zijn shock heen, want hij plaagde me er de hele dag mee. Toverdranken ging ook weer heel vlot en daar was Sneep duidelijk blij mee. Donderdag schreef Sneep echter geen intructies op het bord.
“ik moet jullie iets onthullen”� zei sneep op zo’n toon dat het iedereen in het lokaal bang maakte, ik was eerder geamuseert. “Je krijgt nu twee minuten om de persoon die naast je zit te memoriseren, want voor het geval dat je het nog niet wist die persoon is je partner”� Moest iemand anders dat gezegd hebben, zou iedereen lachen, nu kreeg ik een glimlach op mijn gezicht, maar de andere studenten bleven onveroerd zitten, sommige keken naar hun partner.
“Met die partner ga je voor mij wat werk doen. Je krijgt twee weken om een toverdrank te maken, je schrijft daarbij ook een opstel over zijn werking hoe je het gemaakt hebt enzovoort. Elk paar krijgt een andere drank, dus elk paar moet zelf werken. Goed, vragen? Griffel?”� dat laatste zuchtte hij. “Hoe moeten we dat precies doen, professor over verschillende afdelingen?”� Sneep zwaaide met zijn zwarte mantel terwijl hij zich omdraaide, “Je zit vast vaak genoeg in de bibliotheek om daar af te preken, de drank maken kan op ieder moment van de dag in mij lokaal nog..vragen?...goed dan verdeel ik de opdrachten.”� Een beetje later liepen we er buiten en gingen we Zwerkbal trainen, de trainingen verliepen goed en nu Ginny, George, Fred en Leo mijn kleine-grote geheim kende, voelde ik me iets zekerder.

De week daarop zaten Draco en ik vaak in de bibliotheek en dankzij Hermelien voelde ik dat de examens dichterbij kwamen. Op een avond gingen Draco en ik naar de kerkers om aan onze drank te beginnen, daarna gingen we terug naar de bibliotheek om aan ons opstel te werken en de rest van de werkwijze uitgebreid op te schrijven. We zaten naast elkaar aan een tafel en schrokken toen Hermelien de bibbliotheek binnengewandeld kwam.
“hey Joan!”� zei ze. “Hey”� antwoordde ik en ik wees naar de stoel tegenover me “zet je erbij.”�
Hermelien nam de stoel vast, maar keek Draco vuil aan.
“Wat?”� reageerde die.
“niks”� antwoordde ze “ik vind het gewoon raar dat jij hier zit, ik moet alles zelf doen. En jij…doet effectief iets.”� Voegde ze er aan toe toen ze haar blik over zijn papier liet gaan.
“Ja, het verbaasd je misschien, maar ik ben een goede student.”�
“Best wel en we komen tot dus ver overeen.”�
“overeen?”� ze keek me ongelovig aan.
“Omdat ik nooit met een wijsnijs zou kunnen samenwerken, wil niet zeggen dat k daarom een aantrekkelijke griffoendor afwijs..”�
“Malfidus!”�
“Wat? Hey omdat ik zeg dat je aantre..”�
“Dat deel niet!”�
“ah..owhja ..sorry”�
“Wat is hier in hemelsnaam aan de hand?”� vroeg Hermelien. “Joan, ik ga terugkomen op mijn ideeën van het begin van het jaar he!”�
“Doe maar, maar vertel het alstublieft niet door, dat wil ik zelf doen.”�
“wat? Nee! Ik geloof je niet!”� ik keek haar verbaasd aan en dit zag zij ook, ze hief haar kin op en zei: “bewijs het me!”�
“sorry?”�
“Wat? Waarom? Je moet het niet geloven hoor”� zei Draco, ze gaf hem een vuile blik: “speel geen spelletjes, Malfidus”�
“doe ik niet”�
“Hermelien, ik stond op en liep naar haar toe. “ik speel geen spelletjes, ik weet dat het..”�
“Ik geloof je niet, het is een grap, of een nachtmerrie.”� Ik keek haar aan en schudde traag mijn hoofd. Ze keek van de een naar de ander en bleef herhalen: “nee..dat kan niet.nee ik geloof het niet..nee…”� ik twijfelde even en zei dan: “wil je bewijs dan?”� Ze keek me even twijfelend aan, maar knikte dan. “ok kom op”� ik knite naar Draco en we liepen met zijn drieën naar een hoekje in de bibliotheek. Ik zette me met mijn rug tegen de boeken en trok Draco aan één hand naar me toe. Dan keek ik naar Hermelien, “weet je dit wel zeker?”� ze knikte verwoed. Ik keek naar Draco, hij lachte teder en zei: “dit voelt raar”� terwijl hijn mijn gezicht streelde.
“dat is het ook”� antwoordde ik. hij kustte zacht en keek op naar Hermelien, net als ik.
“geloof je het?”� ze knikte.
“kunnen we nu praten?”�
“dit moet ik eerst verwerken”� Ze schudde haar hoord en liep weg. Ik zuchte. Draco streelde men haar, “stilletjes aan komen we er”�
“ja maar het voelt verre van goed!”�
Toen ik wat later in de leerlingenkamer kwam, zat Hermelien bij Harry en Ron aand een tafel, ze begroetten me gewoon dus ik wist dat ze nog niks gezegd had.

Reacties: