We've found what we need.

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » 30 Seconds to mars » We've found what we need. » Chapter 7:

We've found what we need.

Geschreven door:

SaarForYou

Onderdeel van:

We've found what we need.

Laatst bijgewerkt:

8 april 2010 - 18:28

Aantal woorden:

355

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

268

Chapter 7:

Vanaf nu schrijft mijn vriendin de stukjes van Zoé. [zij heet zoé en beelt Zoé ook uit, =D] Ik hoop dat jullie het leuk vinden. =D

Zoé:
Versteend stond ik naast Sarah. Is this true? Ik grijnsde breed naar haar "WOEHHH!!". Lachend knuffelde ik haar nog eens. Dit gaat iets worden wat ik nooit vergeet. Verderop lag een kussen en ik kreeg een enorme neiging. Stiekem liep ik erheen en pakte het op. Het was misschien kinderachtig voor een twintiger maar ik was nu eenmaal zo hyper. Gierend van het lachen sloeg ik Sarah met het kussen. Sarah lachte, 'laat je mijn bank nog wel een beetje heel?'
Een heleboel veren vlogen op en belande op de vloer. Schuldig trok ik een gezicht "Oeps.." Waarop ik weer heel hard moest lachen met Sarah.
"Hmm ik zoek nog steeds voor een appartement. Het is lastig in deze tijd om een goede appartement te vinden". Ik zuchtte diep en liet mijzelf op de bank ploffen, niet heel charmant maar bij Sarah kon ik mijzelf zijn dus waarom zou ik anders doen? Ik pakte de krant die op de tafel lag en begon te lezen, voornamelijk op de pagina met wat huizen. "Huizen, huizen, huizen.."
Zuchtend legde ik de krant terug en keek op. Daar in de hoek.. Een elektrische gitaar.. Als een zombie liep ik erheen en pakte het op. "Mag ik?" Zonder haar toestemming begon ik het te stemmen en speelde een ter plekke verzonnen solo stukje. "Hmmm.... Kan beter" Mijn vingers vlogen van akkoord naar akkoord totdat het perfect klonk en speelde het daarna nog een keer. "Vet, nietwaar?"

Sarah:
Ik pufte een beetje uit nadat kussengevecht. ik was blij dat het in ieder geval weer goed was tussen Zoé en mij. Ik luisterde naar haar gitaar stukje, ik had geen flauw idee wat die gitaar daar deed, of hoe hij er kwam. Ik rende snel naar boven en pakte mijn basgitaar, ik speelde snel mee en het was geweldig. Misschien geen natuurtalent maar we hadden lol, en het klonk al aardig voor een improvisatie. Ik legde mijn bas weer weg, en plofte weer op mijn bank. "Zoé, kom anders een tijd bij mij wonen totdat je je droomhuis hebt gevonden. Maar, sloop alsjeblieft niet elke dag mijn gezitgemakken, mijn achterkant houdt van comfort.'