FanFic.nl

We've found what we need.

Chapter 11:

Sarah:
Vrolijk liepen we door de straat, bij elke stap werd ik iets zenuwachtig, nog 10 huizen, nog 9... We stonden uiteindelijk stil voor de studio. Dus hier oefende ze dan als ze in Nederland waren. Zoé deed heel vrolijk, maar ik merkte dat zij nu ook zenuwachtig werd. Ik belde aan, we konden moeilijk eeuwen hier stil staan. Hij deed open, het was een opluchting, ik was al bang geweest dat Shannon open deed of zelfs iemand die ik helemaal niet kende. Zoé zei niks, ze was sprakeloos, dat was het eerst voor vandaag. "Hi Sarah, en jij moet Zoé zijn, kom binnen we waren al begonnen!' voorzichtig, zodat ik niet zou struikelen liep ik naar binnen. Nu zou ik hun gratis live horen spelen, dichterbij staan dan iemand ooit kon dromen. "Jullie kunnen daar wel op die stoelen gaan zitten, sorry als je een nummer vaak overnieuw moeten horen.' Het was magie, nu kon je al helemaal zien hoeveel emotie ze toonden toen ze speelden. Shannon drumde fantastisch, Jared zong geweldig. Tomo was ook geweldig, maar ze waren geweldig.
I Believe in Nothing, But the truth of who we are
Waren ze nu al klaar met dat nummer? wat ging de tijd snel. Ik keek snel opzij, ik zag dat Zoé ook in trance was. Dit was ongelovelijk, mijn í¡llergrootste droom was uitgekomen, í­k had met hun gepraat en gezien.
Such a beautiful lie to believe in, So beautiful, beautiful it makes me
Ze hielden een break, Jared kwam naar ons toegelopen. Ik zag dat Shannon ons een beetje in de gaten hield, ik snapte dat wel. "Hooi, ik hoop dat jullie je niet te erg verveelde, repetities zijn niet echt het leukste ter wereld. Jullie kunnen een hapje mee eten als jullie willen." Jared lachte. Waarom voelde hij zo vertrouwd? het voelde alsof ik hem al heel mijn leven kende. Zoé knikte, ze was ontwaakt. 'Goed, we hebben wel honger na een ijsje, we hebben nog niet ontbeten door Sarah.' Zoé lachte, haar engels was zoveel beter dan die van mij.

Reacties: