FanFic.nl

Superstar >Falling for Sterling Knight {af}

14

De volgende dag ging ik naar school. Ik werd aangestaard in de bus. Ik vroeg me af of ik iets raars op mijn hoofd had. Ik checkte het even in de weerspiegeling van mijn mobiel. Niets te zien. Ik keek opzij. Iemand staarde mij aan. Ze had een tijdschrift voor haar neus met een foto van mij en Sterling. Shit, ik wordt natuurlijk gelijk herkend. Het zou dan ook niet lang duren, voordat de paparazzi mij zou vinden. Mijn mp3 ging weer aan. Ik had thuis alle liedjes van Stelring verwijderd. Na nog een half uur in de bus te hebben gezeten stapte ik uit op het hoofdstation van Groningen. Ik ontmoette daar Sanne. Ze begon gelijk over mij en Sterling. ‘Sanne, alsjeblieft, kunnen we het ergens anders over hebben?’ vroeg ik treurig. Ze knikte gelijk. ‘Ja, sorry.’ We stapten in de trein. Na drie minuten waren we er al. We liepen alle trappen omhoog naar school. Ik werd aangestaard door mijn mede leerlingen. In de eerste les staarde zelfs de leraar naar mij. ‘Leuke vakantie gehad Nynke?’ grinnikte een van mijn klasgenoten. Ik negeerde hem.

Toen de lesdag voorbij was stond er een hele groep fotografen voor de deur. Ze waren er dus achter gekomen wie ik was. Ik probeerde onopgemerkt door een zijdeur te sneaken, maar ze hadden mij al gezien. ‘Nynke! Nynke! Vertel eens! Wat had je precies met Sterling?’ riepen ze. Ik negeerde hun. Ik lief zo snel mogelijk de trappen naar beneden, ik kon sneller dan hun, omdat hun nog allemaal cameramateriaal bij hun droegen. Ik liep op snel tempo naar de trein. Ik ging het hele rijtje weer af, met de trein, naar de bus, op de fiets naar huis. Ook thuis stonden er een aantal mannen op mij te wachten. ‘Nynke! Is het nu helemaal over tussen jou en Sterling?’ vroeg een van de manen. Ik draaide me om. ‘Luister, wat wij hadden is over, als we tenminste al iets hadden.’ Zei ik terwijl ik boos probeerde te klinken. Ik deed verdween achter de deur en draaide hem op slot. Mijn moeder stond in de gang. Ik keek haar aan. Ze had ene blik van; Ik zei het toch. Ze deed haar mond open om iets te zeggen. Ik rende langs haar, de trap op, maar mijn kamer. Balen dat ik geen slot op mijn deur had. De rest van de dag bleef ik op mijn kamer, ik ging niet eens naar beneden. Ik hoorde hoe mijn zus naar shownieuws keek. Ik zette mijn muziek luider, ik wou het niet eens horen. Ik deed niets aan mijn huiswerk. Ik ging de volgende dag echt niet naar school. Ik klikte mijn laptop aan. Mijn e-mail box stond bom vol. Overal berichtjes of ik naar talk shows wou komen, of verzoeken om een interview. Fijn, nu hadden ze mijn e-mail adres ook al. Ik deed mijn laptop uit. Mijn blik viel op mijn keyboard zie in de hoek van de kamer stond. Ik had er al een paar maand niet meer op gespeeld. Mijn laptop borg ik op en pakte mijn keyboard. Ik herinnerde de noten van het liedje die ik samen met Sterling geschreven had. Ik speelde de noten, en begon zachtjes te neuriën. Zingen kon ik niet dus het klonk vaag.

‘Do you ever think when you're all alone
All that we can be, where this thing can go?
Am I crazy or falling in love?
Is it real or just another crush?’

Do you catch a breath when I look at you?
Are you holding back like the way I do?
Cause I'm trying and trying to walk away
But I know this crush ain't goin' away

Ik zuchtte even. Mijn keyboard viel uit. Er kwam geen geluid meer uit. Fijn, de stroom uit gevallen. Alles was donker. Ik liet mezelf op bed vallen. Geen eten vandaag. Ik probeerde te slapen, maar het lukte niet. Zo ging het een week lang door. Ik negeerde mijn moeder en probeerde zoveel mogelijk uit het beeld te blijven. Ik keek af en toe shownieuws; ’Sterling, je hebt de reactie van Nynke waarschijnlijk wel gezien, wat heb jij hierop te zeggen?’ werd er zowel aan hem gevraagd. Hij had nooit commentaar gegeven.

Na een week besloot ik weer naar school te gaan. Mijn tas was gepakt, ik wou bijna op de fiets stappen, toen ik de postbode zag. ‘Geef maar aan mij.’ Zei ik vriendelijk. Hij gaf mij de stapel brieven. ‘Belasting, belasting, reclame,- Een brief van de hitkrant?’ ik opende hem gelijk. Ik was eigenlijk al een jaar geen lid meer, maar ze stuurden mij nog altijd de hitkrant toe. Ik herinnerde dat ik een maand geleden mee had gedaan aan een prijsvraag. Ik opende de brief. Ik had de prijsvraag gewonnen. ‘’Hierbij laten wij u weten dat u een geheel verzorgd weekend naar Amerika heeft gewonnen, daar zult u de filmpremière van About Love meemaken! U krijgt VIP behandeling en zult ook welkom zijn op de after party van de film! U mag een vriend/vriendin meenemen.’’ Stond er bovenaan. Ik grijnsde breed. Eindelijk iets leuks. Ik besloot Inge met mij mee te nemen. Het was vrijdag al. Ik ging weer naar binnen, Inge was als het goed is op bed. Ik maakte haar wakker. ‘Hmm?’ vroeg ze slaperig. ‘Wij gaan naar Amerika!’ schreeuwde ik. ‘Whaah! Echt?!’ riep ze terwijl ze uit haar bed omhoog veerde. Ik overhandigde haar de brief. ‘O-M-G!’ Vet!’ riep ze blij. Ik grijnsde knikkend. Nadat ik helemaal uitgeschreeuwd was met Inge nam ik een bus later naar school. Nu kwam ik wel te laat. Inge had me verteld dat het uit was met haar vriendje, ze hadden nooit iets heel speciaals gehad zei ze. Ze zijn nu gewoon vrienden.

Reacties: