Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » When you save my life.[Twincest] » 28
When you save my life.[Twincest]
28
Tom pov.
"Bill luister nou, ik heb echt een goed idee." Dan keert hij zich eindelijk zich naar mij om
en kijkt vragend. "Nou ik dacht, misschien kunnen we gewoon film mee kijken en dan
wat leuks doen met zijn tweeën." "Ik heb geen zin, sorry Tom laat me maar even met rust."
Ik blijf vragend achter, en snap niet wat er met hem aan de hand is. Dus loop hem achterna.
"Bill, kan je me vertellen wat je probleem is?" vraag ik als ik de deur achter me sluit.
"Der is niks, zal je me even alleen willen laten? Ik wil me moeder bellen en even mijn songteksten
afmaken." "Kan ik je der niet bij helpen?" probeer ik, maar zie aan Bill zijn gezicht dat ie boos is.
"Laat me gewoon met rust!" "Sorry hoor, ik laat je al met rust." Ik vind het niet leuk hoe Bill tegen me doet
maar hij zal der best een reden voor hebben. Als ik beneden kom zie ik Katy staan. "Wat is der jongen?"
vraagt ze me meteen, ik voel me der rot bij. "Is er iets?" vraagt ze nog een keer, dit keer negeer ik der,
hoe moeilijk dat ook is. Ik weet dat Bill niet wil dat ik op onze kamer kom nu, maar ik heb er recht op
het is ook mijn kamer. "Bill?" geen antwoord. Ik herken het moment terug, maar ik hoop dat het dit
keer gewoon is omdat hij me niet hoort. dus ik doe de deur open en zie hem zitten met een koptelefoon
op aan het bureau. Ik ga rustig zitten op me bed, en kijk naar hem. Hij heeft het niet door.
"Bill, kunnen we even praten." Weer hoort hij me niet. Nu ben ik het zat en trek een handdoek uit de kast en een boxer
en loop boos de deur uit en sla de deur hard achter me dicht, als ie dat niet gehoort heeft makeert ie wat aan zijn oren.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.