FanFic.nl

Just Twins

Hoofdstuk 15 - Maryl

Maryl rilde. Het werd avond en blijkbaar was het in begin juli in natte kleren dan nog redelijk koud. Ze was net het zwembad uit gekropen, aangezien het al avond werd en er wel eens gasten zouden kunnen komen. Ze probeerde zo goed en zo kwaad mogelijk haar haar en broekspijpen uit te wringen, terwijl ze lachte om het beeld van haar zus die er zo gelukkig bijliep.
Zou die Jared daar iets voor tussen zitten? Ze zag wel dat Mandy soms naar hem loerde, en veel meer lachte als hij in de buurt was. Lachen deed je onbewust, maar het maakte je zo veel mooier. Daarom was het ergens ook de beste truc om te flirten, en Maryl dacht dat haar zus dat onbewust probeerde te bereiken.
Maryl had nog geen kennis gemaakt, maar hij zag er alleszins veel vriendelijker uit dan Saskia. Dus het kon best wel eens zijn dat hij inderdaad de reden van haar vele glimlachjes was.
Of was het gewoon het feit dat er een feestje was, dat zij er bijna niets voor had moeten doen, en dat ze haar rapport nog niet aan haar vader moest uitleggen?
Maryl gokte toch op het eerste.
“Hey, handdoek nodig?”�
Ze werd opgeschrikt uit haar overpeinzingen. Pieter stond voor haar en hield de ene helft van de grote badhanddoeken uitnodigend ver van zijn lichaam om aan te tonen dat ze er ook onder mocht kruipen.
Dankbaar glimlachend stond ze op en kroop dicht bij hem onder de warmte van de badhanddoek, die haar moeder altijd naast het zwembad neer spreidde, en ze dus nog moest wassen, drogen en terugleggen, maar vooral naast zijn lichaamswarmte.
“Maryl?”� fluisterde hij, gevaarlijk dicht bij haar oor. Als Maryl zich zou omdraaien en iets groter zou zijn, zouden hun lippen elkaar bijna raken. Ondanks dat ze dat ontzettend graag zou willen, zou ze vast een enorme sloerie lijken als hij haar gewoon wou zeggen dat hij het koud had.
“Ja?”� zei ze daarom zacht, terwijl ze hem aankeek en haar gezicht wat verder wegschoof, hoe erg ze dat ook niet wou. Ze slikte, en ze wist zeker dat hij het kon horen.
Wel bleef ze hem in de ogen kijken. Zijn mooie bruine ogen. De ogen die op elk moment van de dag, in welke gemoedstoestand hij ook was altijd leken te spreken, te leven. De ogen waar ze zo van hield.
Ze moest zichzelf echt bedwingen om niet weer dichter naar hem toe te schuiven. Dat zou alles alleen nog maar moeilijker maken.
“Ik... Euh, ik... Ik vind... Je-”�
Maryl had zo'n donkergrijs vermoeden wat hij ging zeggen, of was dat alleen maar omdat ze dat zo hoopte? Ze hoopte immers zo dat hij ging zeggen dat hij haar ook leuk vond. En niet zomaar leuk, maar heel erg leuk leuk - kon dat?
“Joehoe! Wat zitten jullie twee daar zo afgezonderd te zitten?”� riep Janni, gehuld in een roze badjas van Maryl's moeder. Fijn, dat wordt een hele wasmand.
Pieter schraapte zijn keel en ik voelde dat zowel mijn als ook Janni's blik over zich gezicht gleed.
“Eigenlijk wou ik zeggen dat het al acht uur is en dat het misschien tijd wordt om je zelfgemaakte hapjes buiten te zetten. Ik krijg honger,”�
Honger, ammehoela! Als er één ding was dat Pieter niet kon, was het wel liegen. En de enige waarheid die nu uit zijn mond zou moeten rollen, was: “Ik vond het geweldig en geen woorden kunnen beschrijven wat ik je eigenlijk wil vertellen.”�
En dan zou hij haar kussen. Janni keek haar veelbetekenend aan, en Maryl beantwoordde dat oogcontact met een vuile blik.
Weg dagdroom.

Een half uurtje later had Maryl een topje met spaghettibandjes aan, een driekwart-jeansbroek en een kasjmieren vestje tegen de koude. Een vestje met lintjes om toe of open te maken, naargelang de temperatuur de hoogte inschoot of net daalde. Haar haar was redelijk onhandelbaar, nadat ze het had gewassen en daarom had ze het in een losse knot gedraaid.
Mandy had de muziekkast van haar vader opgezet, en eigenlijk had Maryl dat net willen beletten, met zoveel mensen in huis, maar met de kleine laptops en CD-spelers buiten waren ze ook niet veel.
En trouwens... Tegen de tijd dat haar ouders terug kwamen, stond alles weer opgeruimd en netjes op zijn oorspronkelijke plaats, had ze gepoetst én de badhanddoeken in de was gestoken.
Makkelijk zat als al haar vrienden in de tuin bleven logeren die nacht.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.