We've found what we need.

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » 30 Seconds to mars » We've found what we need. » Chapter 13:

We've found what we need.

Geschreven door:

SaarForYou

Onderdeel van:

We've found what we need.

Laatst bijgewerkt:

11 april 2010 - 20:19

Aantal woorden:

394

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

277

Chapter 13:

Alle schuingedrukte stukjes in het engels, zijn songteksten van nummers van hun. Het is niet altijd echt passend, maar dan moest ik het er gewoon even tussen gooien. (: Enjoy it.

Sarah:
Ik keek naar Jared zijn gezicht toen hij zong, weer. Na die pauze bekeek ik hem heel anders, ik zou hem nooit meer zo bekijken als vroeger toen ik gewoon nog een fan kon zijn. De plek waar zijn hand mijn schouders had geraakt was nog steeds warm, hij was zo vriedelijk, veel aardiger dan mijn meeste vrienden mij ooit hadden kunnen brengen. Mijn mobiel trilde, ik stond op en liep naar buiten. Roel weer.
"Roel, ik heb toch al gezegd dat ik niet kan, ik ben al met Zoé."
"Sarah, wat doe je dan met haar, waarom mag ik er niet gewoon bij zijn?."
Mijn gedachtes sloegen op tilt, hij had een punt.
"Gewoon... meiden dingen..."
Ik wist dat ik slecht was in liegen, ik kon gewoon slecht liegen tegen vrienden, zelfs aan de telefoon was het ongeloofwaardig.
"Saar.." Ik werd pissig, ik wou dit bijzondere moment niet missen, Jared zou terug moeten gaan, weg uit Nederland en ik zou in de vergetelheid raken.
"Roel, het is NEE! En hang nou op, want je stoort me, en als je gitaar wil blijven spelen kan je beter me vandaag niet meer bellen! "
Ik huilde, hij had opgehangen. Ik had niet zo bot willen doen, maar ik wou gewoon zo graag doorblijven luisteren naar hun.
No warning sign, no alibi, We faded faster than the speed of light

Jared:
Ik schrok toen ze wegliep, zou ze nu voor altijd verdwijnen? we waren klaar met het nummer, niet met de repetitie. Shannon stond op "wc". brave Shannon, hij wist hoe rot ik me voelde. Ik stond op en liep richting de deur, ze was er nog, waarom hield ik alles voor?. Ze keek op, ze keek niet meer vrolijk zoals de voorgaande dagen. Ik liep snel naar haar toe, 'What's the matter?'
Ze keek me lang aan, 'aan alles is een einde, Jij gaat weg, ik blijf achter. Happy end. " Haar worden waren zo kort, maar duidenlijk. Ze haalde naar boven waar ik niet over na wou denken. We kende elkaar kort, maar ik had geen zin om al vaarwel te zeggen, dit kon geen einde zijn. het was een begin.
'Aan niets is een einde, je hebt herrineringen, die vervagen maar verdwijnen nooit." ik fluisterde ze in haar oor, zodat alleen zij ze kon horen.
So don't forget to breathe tonight, tonight's the last so say good-bye...