FanFic.nl

Pokémon Battle Realms - Torn Islands Adventure

Hoofdstuk 12 Episode 3

Ze liepen naar beneden, en aangekomen op de tweede verdieping kwamen ze Ryan tegen.
“Hey! Jammer man.”� Zei Kevin.
“Ja, klopt.”� Antwoordde Ryan afwezig. “Larry was echt een paar klasse beter dan ik. Maar toch was het een geslaagde dag.”�
“Precies, volgende keer in de Gold League he.”� Zei Jos.
“Ja, ik zal je inmaken vriend.”� Lachte Ryan.
“Wij gaan, we hebben een hoop te doen.”� Zei Jos.
“Oke dan, het ga je goed, en tot bij de Gold League.”� Zei Ryan. Ze namen afscheid en liepen door de gang de buitenlucht in.
“Dus, wat gaan we doen?”� Vroeg Jenita.
“Had jij niet een toernooi hier Sandy?”� Vroeg Jos.
“Ja, maar na dat Savior lintje wil ik op het vaste land een contest winnen, laten we maar gewoon terug gaan.”� Antwoordde ze.
“Terug naar het vaste land dan?”� Vroeg Jos. Iedereen knikte.
Ze liepen langs de ingang naar de luchtballon.
“Hij is gelukkig niet gejat.”� Iedereen lachte en stapte in.
“Oke, vaarwel Torn Islands.”� Zei Jos terwijl ze opstegen. De luchtballon ging weer lekker snel vooruit. De wind was gedraaid.
Na eventjes vliegen waren ze al aan Atorn City-North voorbij, en vlogen ze het vaste land tegemoet.
“We landen wel in Norgon Town, daar waren we ook gebleven.”� Zei Jos.
“Is goed jonge.”� Zei Rendy. De rest vond het ook goed. Het uitzicht was geweldig. De lucht was helderblauw en je kon zowat heel de regio zien.
“Adembenemend.”� Stamelde Sandy.
“We gaan landen!”� Riep Jos die de ballon bestuurde. De landing ging vlot, en ze stonden binnen de kortste keren op een duin naast Norgon Town.
“Kom, de stad in!”� Riep Jenita die al ging lopen. De rest volgde en liet de luchtballon achter. Ze vonden al snel het pad dat naar de stad leidde. Vanaf een afstand was de muziek al hoorbaar.
“Kijk die mensen!”� Riep Sandy verbaasd uit. “Het lijkt wel of ze ons op staan te wachten.”�
Ze liepen op de feestende menigte af, die hen hartelijk begroette.
Er hingen spandoeken met hun namen erop, en de mensen zongen van blijdschap.
“Onze helden! Onze helden zijn hier!”� Riepen ze.
Ze lachte bescheiden.
“Kom mee, kom mee naar de tempel!”� Riepen een paar mensen. Onze vrienden volgde een groep mensen naar de tempel. De tempel werd herbouwd.
“Kijk, het is bijna af.”� Zei een man. “Helaas is Rayquaza niet teruggekeerd.”�
Ze praatte nog met een aantal belangstellende personen. Het werd al avond, en de meeste mensen gingen toch maar naar binnen.
“Kom, wij moeten door.”� Zei Jos. Ze liepen naar het noorden de stad uit.
“Het is een heldere avond, misschien kunnen we in de heuvels kamperen.”� Zei Jenita.
Ze liepen een stuk naar het noorden, door de groene heuvels. Het werd na een tijd lopen toch wel laat, en ze waren toch al dodelijk vermoed van deze dag. Jos besloot om maar te stoppen, en hier het kamp op te slaan.
“Deze heuvel is prima, hij heeft een vlakke top en is mooi groen.”� Zei hij.
“Wel een leuke plek ja.”� Zei Sandy. Iedereen liet hun pokémon uit hun pokéball om te relaxen in het gras, terwijl de rest de tenten op ging zetten.
“Ik maak wel even een kampvuur!”� Zei Kevin. Hij rende de heuvel af, uit het zicht.
“Wat een dag.”� Zei Jos die uitgeput in het gras viel.
“Dat kun je wel zeggen ja.”� Zei Jenita, die bijna haar tent klaar had. Er stonden 3 tenten, voor 5 mensen.
De kleinste pokémon waren lekker achter elkaar aan het rennen, en aan het spelen. Terwijl de grotere even een dutje deden.
Kevin kwam weer terug met een bos hout in zijn armen.
“Zo, Combusken help even.”� Zei hij terwijl hij de bos hout voor de tenten legde.
Combusken kwam aan lopen en zette het hout in brand, een mooi kampvuur.
Toen alles klaar was haalde iedereen zijn pokémon terug in hun ball, en gingen rond het vuur zitten.
“Zo, daar zitten we dan.”� Zei Kevin.
“Wat een dag.”� Zei Jos nog eens.
“Zeker, maar achteraf wel een geweldige.”� Zei Rendy. Iedereen staarde in het vuur. Sandy was opmerkelijk stil.
“Het was zo vet om tegen Mewtwo te vechten in die omgeving.”� Zei Kevin. “Omringd door een berg, op een groot wilderig grasveld met jungle bomen. Het zonlicht viel niet helemaal goed binnen zodat het aan de duistere kant was. Geweldig.”� Zei Kevin met een glimlach.
Ze grapten nog wat met elkaar, en zouden zo gaan slapen.
“Ik ga met Sandy in een tent.”� Zei Jos.
“Oooee.”� Lachte Rendy.
“Hou je bakkes man.”� Lachte Jos terwijl hij een tak tegen zijn hoofd gooide.
“Au, haha, oke. Sorry.”� Zei Rendy.
“Ik ga wel alleen.”� Zei Jenita.
“Is goed.”� Antwoordde Kevin. “Moet ik weer met die stinkerd.”�
“Ik zit naast je, en ik heb een tak.”� Zei Rendy.
“Oh sorry.”� Lachte Kevin.
“Ik moet nog even iets zeggen.”� Zei Sandy zachtjes.
“Vertel.”�
“Ik ga niet met jullie mee.”� Zei ze aarzelend.
“Hoezo? Wat ga je doen dan?”� Vroeg Jos verbaast.
“Er is een Shinyte Pokémon Contest.”� Zei ze. “Ik heb dat laatste lintje nog niet, en die wil ik in mijn eigen stad gaan halen.”�
Het werd even stil.
“Oke, prima.”� Zei Jos. “Schrijf je me wel brieven?”�
“Tuurlijk, en ik hoop jullie weer te zien als ik mijn laatste lintje heb.”� Antwoordde Sandy terwijl ze Jos een zoen gaf.
“Bedtijd!”� Zei Jenita.
“Goedenacht iedereen.”�
Iedereen kroop in hun tent, zo komt een memorabele dag aan een einde.

The End
Wordt vervolgd

LEES HIER HET VERVOLG: http://www.fanfic.nl/fiction/2620/pokemon-anxious-champions/

Reacties:

pikafan10 zei op 9 juli 2010 - 18:39:
ik vond het geweldig
heb alles gelezen