FanFic.nl

Pokémon Battle Realms

Hoofdstuk 14 Waar het westen eindigt

De volgende ochtend in het pokémon center was een speciale. Op deze ochtend zouden ze allemaal een eigen kant op gaan. Jos lag al een paar uur wakker. Hij wist niet wat hij moest zonder zijn vrienden. Het is lang zo gezellig niet, ze helpen je ook constant.
Maar dan heb je wel weer je pokémon bij je. Aipom die altijd op zijn schouder zat, Charizard die zo sterk is en hem overal heen kan vliegen. Dragonair die bij Casper aan het trainen is. Zijn Shiny Bulbasaur die zo speciaal is. Munchlax, de luiste pokemon die hij ooit heeft gezien. IJs koude Glaceon en zijn starter Yanma niet te vergeten. En dan zijn Ei die nog steeds uit moet komen, wat zou daar toch uitkomen?
PIEP PIEP PIEP PIEP PIEP
“Aaaah. Bracht Jos uit. Wat heb ik een gruwelijke hekel aan wekkers.”�
Hij sprong van zijn hoogslaper en trok zijn kleren aan. Hij ging naar de badkamer en daarna naar beneden om wat te eten, misschien was de rest al wakker.
Dat was in ieder geval niet zo, er was helemaal niemand, op een jongen met een Drifloon na.
Jos en Aipom gingen aan een tafeltje zitten en gingen maar vast wat eten.
Na 10 minuten kwamen de meisjes naar beneden. En weer 10 minuten later kwamen Rendy en Kevin.
Tijdens het eten werd er vrijwel door niemand gepraat. Totdat Jos het zwijgen doorbrak.
“Sandy, waar ga jij eigenlijk heen?”�
“Ik ga denk ik naar West End Town. Antwoordde ze. Daar ga ik meedoen aan een Dubbel Contest.”�
“Een Dubbel Contest?”� Vroeg Jenita nieuwsgierig.
“Ja, dat is een Contest alleen dan met 2 trainers en 2 pokémon.”� Zei Sandy.
“Wow, dat is wel heel cool.”� Zei Jenita met een glimlach.
“Dat is zo, ik heb alleen geen partner. Misschien slaap ik wel in het trainerscentrum en ontmoet ik daar iemand.”� Zei Sandy hoopvol.
Er viel weer een stilte, die Jos na 2 minuten weer doorbrak.
“Ik doe met je mee!”� Zei hij zelfverzekerd
“O ja! Riep Sandy. Dat is geweldig!”�
“Ja, dan hoef ik tenminste niet alleen te reizen, en jij ook niet.”� Zei Jos blij.
Zo was er toch een lichtpuntje die dag voor Jos. Lichtpuntje? Ik bedoel natuurlijk een schijnwerper of iets dergelijks. Want volgens mij ziet Jos, Sandy wel zitten, en/of andersom.

Na het eten liepen ze naar buiten. Morilite City, de plek waar hun wegen voor even uit elkaar gaan. Of ze elkaar nog terug zien? Ik denk dat daar weinig twijfel over bestaat. Als het allemaal goed gaat wel.

Kevin schraapte zijn keel. “Nou, wat kan ik meer zeggen dan, veel succes en tot later.”�
“Niet veel anders denk ik, veel succes en tot later jullie allemaal!”� Zei Jenita.
Zij was de eerste die vertrok. Jos, Kevin en Rendy praatte nog wat, maar dan was het toch echt tijd om te gaan. Kevin en Rendy vertrokken en verdwenen om de hoek van de straat.
“Nou Sandy, zullen we?”� Zei Jos.
“Ja, we gaan.”� Zei Sandy.
Ze liepen de stad uit, een stukje van het Middle Forest in. Een mooi bos, veel Pokémon, veel trainers.
Jos en Sandy hadden wel zin in het Contest, maar daarvoor moeten ze eerst oefenen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.