FanFic.nl

Pokémon Battle Realms

Hoofdstuk 16 Episode 2

“Hahaha, wat een raar ventje!”� Riep Sandy uit van het lachen.
“Dat is zo ja.”�, Zei Jos met een glimlach. “Kom terug Bulbasaur, goed werk.”�
Ze liepen door.
Na 10 minuten hoorde Jos weer het rare geluid van vannacht.
“Sandy stop even!”�, Zei Jos verbaasd. “Hoor je dat geluid, wat kan dat zijn?”�
Het bonzen en kraken was nu luider dan vannacht.
“Euhm, ik denk dat het uit je tas komt Jos.”� Zei Sandy.
Jos ritste zijn tas open en gooide hem leeg over het mos op de grond.
“Het is mijn ei!”�, Riep Jos verbaasd. “Hij komt uit!”�
Het Donkerblauw/zwart en licht gelig gekleurde ei had grote barsten in de schaal zitten. Er kwamen steeds meer barsten in, nog meer en nog meer. Totdat het uit elkaar begon te vallen en er een hoofdje en een lichaampje uit kwam.









“Dat is een Cyndaquil!”� Riep Sandy.
“Ja! Ik heb een Cyndaquil!”� Riep Jos super blij.
Jos zette de Cyndaquil op de grond. Hij begon een stukje te lopen, of eigenlijk waggelen.
Jos zijn Aipom sprong van zijn schouder en liep naar de net geboren Cyndaquil
Aipom praatte wat met hem en ondersteunde hem. Daarna gingen ze spelen.
“Aah, wat een schatje!”� Zei Sandy op een hoge toon.
“Ja, kijk ze eens spelen.”� Zei Jos blij.
Aipom ging aan een paar takken slingeren aan zijn staart en deed wat trucjes. Cyndaquil vond het helemaal geweldig. Jos liet ook zijn andere pokémon uit hun bal om met Cyndaquil te spelen. Cyndaquil mocht op Charizard’s rug om een stukje te vliegen. Hij was dolgelukkig.
Glaceon maakte een ijsbaan voor hem waar hij over kon glijden. Dat was een van de laatste spelletjes die ze deden, want Jos en Sandy wilde voor het donker in Middle City zijn.
“Kom Cyndaquil, hier is je pokeball”�, Zei Jos lief. “Oh, je wilt er nog niet in, kom dan maar op mijn andere schouder zitten.”� Cyndaquil werd opgetild en op Jos zijn schouder gezet. Jos liet al zijn pokemon terug komen en ze gingen het laatste stukje naar Middle City lopen.
“Er zit een hotel aan het Middle Lake, we kunnen daar slapen en trainen denk ik.”� Zei Sandy.
Jos knikte van ja, maar keek ook al tussen de bomen door, want daar zag hij gebouwen: Middle City. De reis verliep dus vrij vlot, ze hadden nu nog tijd om het Middle Lake te verkennen of iets dergelijks.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.