FanFic.nl

Taking drugs and Making love at far to young at age

Part two: Het gaat niet altijd over rozen en manenschijn

De eerste keren merkten de anderen niets. Daar ben ik achteraf toch niet zo blij mee. Ik denk dat als Bill dan met me gepraat had, dat ik ermee gestopt was. Maar dat deed hij niet, en na een tijdje raakte ik verslaafd. Meerdere keren ging het mis. Maar Bill heeft me toch goed opgevangen die tijd. We hadden er vaak ruzie over, vanaf het moment dat hij erachter kwam.
"Tom!" Gilt een stem, amper hoorbaar over de muziek. Ik reageer er niet op, ben net zo druk bezig. Bezig om een lijntje te snuiven. Dus heb ik ook niet door dat er een gedaante door de mensenmassa geworsteld komt, naar mij toe. Als hij mij eindelijk bereikt heeft, versteend hij. Hij snuif het laatste beetje naar binnen, mijn neusgat in. Dan kijk ik op, en zucht tevreden. Tot ik Bill daar zo zie staan. Hij beweegt niets. Ik wil opstaan, maar het lukt niet. Ik ben te bezopen. Ik schud zijn hoofd, en loopt terug de mensenmassa in, waardoor hij in een keer word opgeslokt. Ik maak me er niet druk over, en beleef mijn belevenis van drugs opnieuw. Pas laat in de nacht strompel ik de hotelgangen door, op weg naar mijn hotelkamer. Ik pak de sleutel, en probeer hem in het gaatje te mikken, wat pas na verscheidene keren lukt aangezien ik dubbel zie. Als ik in het pikkedonker de kamer binnenkom, stoot ik mijn voet, en laat ik de sleutel vallen. "Gotver..." Vloek ik luid. "Tomi?" Hoor ik de stem van Bill. Er gaat een lichtje aan, Bill komt slaperig uit een kamer. "Waarom ben je zo laat?" Vraagt hij. Met een hand in zijn zij, en een hand tegen de deurpost, lijkt hij net een opwachtende ouder. "Sorry pap." mompel ik grinnikend. "Het is niet grappig!" Geeuwt Bill. Ik haal mijn schouders op. "Weltrusten." Zeg ik, en ga loop mijn kamer in, waar ik mijn broek uittrek, en in mijn bed ga liggen. Ik heb nog geen idee over de ruzie die de volgende ochtend gaat komen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.