FanFic.nl

There's nothing like Love {Voor onbepaalde tijd gepauzeerd}

08. Take my hand

Lena's P.O.V.
"Wat is hier aan de hand?" Mevrouw Wemel stond met opgetrokken wenkbrauwen in de deuropening. O nee, wat nu? Hoe moesten we uitleggen wat we zo laat nog op Rons kamer (ik ging er van uit dat het die van Ron was) deden. Er klonk een harde knal die iedereen deed opschrikken en ik voelde een gewicht op mijn benen drukken (ik was op een van de bedden gaan zitten). Ik kreunde hard.
"Fred!" Hoorde ik mevrouw Wemel roepen en het gewicht verdubbelde.
"Mevrouw Wemel, ik wil niet onbeleefd zijn, maar.. jullie pletten Lena, geloof ik." Ik haalde opgelucht adem toen het gewicht verdween en ik mijn benen weer kon voelen.
"Bedankt, Harry."
"Geen probleem."
"Lena, kan ik je even spreken?" Hij keek even rond. "Alleen?" Iedereen keek naar me en knikte. Hij stak zijn hand uit.
"Pak m'n hand vast." Ik keek hem aan. "Doe nou maar." Ik nam zijn uitgestoken hand en voelde hoe we bijna meteen verdwijnselden. Toen ik mijn ogen, die ik instinctief had dichtgeknepen, weer opende zag ik dat we op precies dezelfde plek stonden als waar hij die middag was verschenen. We lieten elkaar zo snel mogelijk los, alsof we beiden een besmettelijk virus hadden ofzo.
"Luister, het spijt me dat ik zo grof was vanmiddag." Ik keek naar hem en zag dat hij er oprecht spijt van had.
"Dat is niet erg. Ik kan wel wat hebben."
"Dat is wel erg.. Ik had er geen reden toe. Kunnen we opnieuw beginnen?" Nu pas keek hij me recht aan en ik schrok...

Reacties: