Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » 30 Seconds to mars » My dream » Nou hoofdstuk 4 dan maar he :D

My dream

15 april 2010 - 19:52

532

1

234



Nou hoofdstuk 4 dan maar he :D

Minuten leken uren, uren leken dagen.. Elke dag hetzelfde liedje; opstaan, douchen, aankleden en opmaken dan eten en dan weer naar college.. Dan weer thuis komen, eten, make-up eraf halen, somber tv kijken en dan weer naar bed. Dag in, dag uit. Elke dag minstens duizend keer op mijn mobiel kijken, duizend keer worden teleurgesteld. En nu zat ik hier op de bank op een donderdag avond om zes over zeven om precies te zijn. Daar zat ik met mijn ellebogen op mijn knieën en mijn hoofd lag op mijn handen te rusten. Ik dacht na, nadenken over wat er nu moest gebeuren. Ten eerste; jared moest bellen en dan gingen we wat doen. Ten tweede; het zou gezellig worden, zó gezellig dat hij iedereen vergat en mij duizend keer smste of belde op een dag. Zodat ik zou weten dat hij mij niet vergat. Ten derde; zou ik gelukkig moeten zijn en nu niet als een zombie op mijn bank te moeten zitten op een donderdag avond om zes over zeven. Om precies te zijn zeven over zeven. Minuten leken uren, uren leken dagen. Zou het ooit gebeuren? Nooit vergat ik zijn woorden; Well then i see you sometime. I will call you when i got time to hang out with you. Cya later". Ik dacht na, hij zou mij meoten bellen, op z'n minst smsen.. Maar het is nu al een week later.. Zou het ooit gebeuren?

Seconden leken minuten, minuten leken uren, uren leken dagen...

Het was nu al 'zo'n twee weken later en nog steeds niets.. Ik kan begrijpen dat hij het druk heeft maar waarom belt hij dan niet om dat te zeggen? Waarom moet ik nu als een zombie leven door een keer hem te ontmoeten.. Misschien was dit wel een grap! Misschien wou hij wel fans zo afkraken! Over dat dacht ik weer zo'n uur na.. Nee dat kan niet hij was zo serieus zo eerlijk geweest of was hij oppeens een super goede lieger? Nee dat kan ook niet.. Het moment dat ik hem sprak was niet lang maar lang genoeg om te weten dat hij geen leugen zou spreken, in ieder geval niet tegen mij. En als hij wel zou liegen zou het zo slecht zijn dat ik het zou weten..

Weer een week later..

Waarom moet ik lijden? Waarom blijf ik een zombie? Waarom belt hij niet? Waarom smst hij niet? Is hij mijn mobiele nummer kwijt? Is hij mij vergeten?

Vragen stapelen zich op, hoger en hoger. Het is net als huiswerk. Als je het vergeet of geen zin hebt om ze te maken OF in dit geval geen antwoorden hebt op de vragen die worden gestelt, stapelt het zich op. Meters hoog tot aan het plafond. Waarom zit ik nog steeds als een zombie op weer een donderdag avond maar nu achttien minuten over acht. Waarom vergeet ik hem niet? Waarom, waarom waarom? -antwoord: daarom. Dat is zo'n vervelend antwoord. Waarom ben je zo somber? - Ja daarom! Het is een té makkelijk antwoord.. Waarom duurt het zo lang voordat hij mij belt? Zie je weer een waarom vraag..


Seconden worden minuten, Minuten worden uren..

Uren worden dagen, dagen worden weken..

Weken worden maanden, en maanden worden..?


Reacties:


SaarForYou
SaarForYou zei op 16 april 2010 - 13:00:
AH DAMN ZO ZIELIG! D: