FanFic.nl

What's true love?(AFGEWERKT!!!)

Weer naar het Nest

Ik ging nu een week naar huis en dan zou ik twee weken naar Het Nest gaan. Mijn vader was dolenthousiast toen Fred en George een paar dagen langskwamen. Hij kon ook om hun lachen, wie niet? Ik knuffelde hun beiden stevig toen ze weer naar het Nest trokken. Na Draco wisten zij me best van iedereen gelukkig te maken. De dagen die volgde was ik een beetje triest. Twee dagen met de Wemels had me mogelijk nog dichter naar hun toegetrokken.
Naar het einde van de week toe zat ik aan tafel, een zoveelste brief van Draco te lezen. Toen mijn vader me aansprak. “Zeg Joan.”�
“Ja?”�
“Ik heb eens een vraagje”� hij lachtte mysterieus en ging dan verder. “De meeste van je vrienden hebben een huisdier he?”�
“De meeste hebben een uil, ja”�
“Zo je graag weer een huisdier hebben?”�
“Krijg ik een uil?”�
“nee”�
“Ik dacht eraan je een hond te geven, maar ik weet niet of dat wel kan met school.…”�Hij wou verder gaan maar ik sprong op, ik had altijd al graag honden gezien, maar zelfs een uil had me al blij gemaakt, ik was verdrietig geweest toen we de onze hadden moeten achterlaten in Amerika. Mijn vader lachtte en liep naar het haardvuur. “What ga je doen?”� vroeg ik meer kon enkel toezien terwijl mijn vader “Zweinstein”� riep en verdween. Ik nam een appel en begon die op te eten, in geachten verzonken. Ik sprong op en liet mijn appel vallen toen mijn vader weer verscheen, ik was uit mijn gedachten opgeschrokken en stikte zowat in een stuk appel. “O! Joan, meisje sorry”�
“Het kch..is wel kchhh goed kcchh hoor”� Een beetje later was ik over de appel en vroeg ik mijn vader wat hij gedaan had. “Ik ben naar professor Perkamentus geweest. Hij vind het goed, maar de hond moet heel gehoorzaam zijn en tijdens de lessen buiten het gebouw blijven.”� Ik had geen woorden nodig, maar omhelzde mijn vader stevig. Iets later lep ik dolenthusiast met hem naar een dreuzel-dierenwinkel. Er zaten zo veel schattige pups dat het bijna onmogelijk was om eentje kiezen. Ik sloeg er uit eindelijk toch in. Ik koos een kleine, langharige Zwitserse witte herder. Ik schreef meteen brieven naar iedereen, want ik had besloten dat mijn vrienden zijn naam mochten kiezen. Een paar dagen later bracht mijn vader me naar Het Nest. Iedereen was meteen verliefd op de witte pup. “ok jongens”� zei ik als iedereen de pup eens had kunnen aaien. “Nu moeten we een naam bedenken.”�”�
“Noem hem gewoon Bongo!”� zei Ron.
“Lieve hemel, dat is zelfs niet grappig”� zei George geërgerd: “Django?”�
“Dreamboy?”� brainstormde Ginny.
“Ik heb het Harry ook gevraagd, hij dacht aan Mango”�
“Mango?! Lieve help nee!”� zei Fred en ik lachtte. “Ploke”� opperde hij nu zelf.
“Die is wel leuk, nu ja ik heb het Draco en Hermelien ook gevraagd, zij kwamen met: Rams, Donking, Myjin, Lonko, Mesco….”�
“Mayjin klinkt leuk”�
“past bij hem?”�
“Vind iedereen dat?”� iedereen knikte “ok, Mayjin dus!”�
“Wie heeft hem gekozen?”�
“Jullie!”�
“Draco?”�ik knikte
“goed zo”�

Na het eten gingen we naar boven en speelde me samen met Mayjin. Harry kwam wat later ook toe en we splitste weer in twee groepen. Na het avond eten nam ik Mayjin mee naar de kamer van de tweeling. Ze speelden met hem en ik lag op een van de bedden. Ik dacht aan Draco. “Zeg Joan, we lopen hier eigenlijk al een maand of zo met een onbeantwoordde vraag rond!”� ik keek George vragend aan en Fred antwoordde: “Eerste indrukken?”�
“uhm, wel ja Harry dat is nogal duidelijk..Ik was nieuwschierig.”�
“En Ron?”�
“ik weet niet..Hij zag er een beetje..”� ik stopte en voelde me wat ongemakkelijk.
“wel?..”�
“nou ja een beetje idioot uit?”� De tweeling barstte in lichen uit en concludeerde even later dat ik mensenkennis had, dat bevestigde ze toen ik vertelde dat zij er van de eerste dag als lolbroeken uitzagen

Reacties: