FanFic.nl

There's nothing like Love {Voor onbepaalde tijd gepauzeerd}

16. Gringotts

Fred's P.O.V.
Ik stond buiten Olivanders winkel op Lena te wachten. Ik keek door de ruit en zag haar gebaren. Olivander lachte en gaf haar een hand, waarna ze naar buiten kwam. Ik wilde verder lopen, achter de rest aan, die al door waren gelopen naar Goudgrijp.
"Fred, wacht even!" Ik draaide me om en ze kwam naar me toegelopen, een witte roos in haar hand. De roos kwam waarschijnlijk uit de pot bij Olivander. Ik keek haar aan en ze stak lachend de roos naar me uit.
"Hier." Ik nam de roos aan.
"Waarom geef je me deze?" Ze bloosde.
"Gewoon." Ik keek glimlachend naar de roos en sloeg toen mijn arm om haar schouders.
"Bedankt. Kom, we gaan de rest achterna." Ze sloeg haar arm om mijn middel en we liepen samen naar Goudgrijp.

Lena's P.O.V.
Ik liep naast Fred, zijn arm om mijn schouders en de mijne om zijn middel. Het voelde goed om zo dicht bij hem te zijn. Hij was aardig en ik vertrouwde hem compleet. Hij wees me op een groot wit gebouw, waar in grote gouden letter 'Goudgrijp' op stond. Voor het gebouw stond de rest al te wachten. Ik dacht dat Fred me nu los zou laten, voordat ze verkeerde conclusies gingen trekken, maar zijn arm bleef om mijn schouders geslagen. Inwendig glimlachte ik. Ik keek naar Fred en zag nog net hoe hij George een waarschuwende blik toewierp.
"Waarom doe je dat toch steeds?" Vroeg ik zacht.
"Wat?" Hij keek me aan en ik schudde mijn hoofd.
"Zo naar George kijken."
"Hoe kijk ik dan naar hem?" Ik zuchte.
"Alsof je hem waarschuwt. Dat hij iets niet moet zeggen of doen." Fred haalde zijn schouders op.
"Trek je er maar niks van aan." Ik rolde met mijn ogen en keek naar mevrouw Wemel, die een geheimzinnig glimlachje liet zien. We liepen met z'n allen Goudgrijp binnen, waar ik mijn arm iets strakker om Freds middel sloeg. Ik wist niet waarom, maar de kobolden bevielen me niet.

Fred's P.O.V
Ik keek rond en zag ineens een maar al te bekend figuur. Ik boog me naar Lena toe en zei grinnikend:
"Kijk eens wie we daar hebben."
"Malfidus." Zei ze zonder te kijken. "Ik zag hem al toen we binnen kwamen. Hij leek niet blij me te zien." Ik lachte en wendde mijn blik van hem af, in plaats daarvan naar Harry kijkend. Hij stond met zijn rug naar me toe en ik vroeg me af hoe hij zou reageren als ik het hem zou vertellen, want ik wist het nu zeker...

Reacties: