Hoofdcategorieën
Home » 30 Seconds to mars » We've found what we need. » Chapter 23:
We've found what we need.
Chapter 23:
Zoé:
De zon ging schijnen, alsof alles goed was. Net als in tekenfilms. Als het slecht gaat gaat het onweren en regenen en als alles goed kwam of een twee geliefden elkaar weer vonden dan ging de zon schijnen. Zijn warme armen hielden mij stevig vast. Zonder geluid gleden de tranen uit mijn ogen naar mijn kin. Zijn vraag had ik nauwelijks gehoord zo erg was ik aan het genieten dat hij mij vast hield.
Voordat het leek dat ik hem niet had gehoord opende ik mijn mond en zeg ik zes woorden. "Ik wist je telefoon nummer niet..". Vermoeid van de reis leg ik mijn hoofd op zijn borst. Warm, veilig, Shannon. Niemand kon dit moment verstoren, niemand kon mij nog uit zijn armen trekken, niemand kon mij nog blijer maken.. Het is dat mijn hart steeds sneller pompt anders had ik gedacht dat ik zou doodvallen..
Zielsgelukkig in zijn armen, met een pompend hart die het nog steeds elk moment het kan begeven omdat hij zo snel gaat hief ik mijn hoofd op en keek hem in de ogen aan. "Sarah was steeds de hort op dus ik kon niets smsen of bellen naar Jared.. Sowieso.." Oh god nu moest ik blozen.. "Vond ik het een beetje raar om het naar Jared te sturen en niet naar jou..". Dat was dus gewoon genant om iets lief
te willen sturen naar Shannon maar eerst krijgt Jared het te lezen. Maar nu boeie het mij neit meer.. Ik zit hier in zijn armen en het enige dat nog telt is Shannon..
Jared:
Ik maakte snel een fake glimlach. Ik geloofde haar op haar woord, maar het zat me dwars. Er wí¡s iemand geweest voor haar toen ik weg was. Ik hoorde haar verder praten door de telefoon, de zon brak door...
Ze hing lachend op, "Roel zit alleen in het hotel, Zoé is ook naar buiten gegaan. Nouja, boeiend, We gaan!" Ik keek naar haar, we hadden zoveel om te doen nog. Ik legde mijn arm losjes om haar middel. Ik moest kappen met dat jalours zijn. Als er iets was zou ze het me zeggen. Daar liep ik dan op straat, naast het geweldigste meisje dat ik tegenwas gekomen. Lachend liepen we verder, De paparazzi was vandaag ook vrij. Ik verstopte mijn vragen over Roel ver weg, later. Ik liep naar de Mac binnen, ik was tegen Mac. Maar soms kon het toch handig zijn. Ik bestelde snel een groot patatje en kipnuggets. De bediende gaapte mij snel aan. Ik lachte, het was grappig dat mensen naar mij gaapte. ik was niet bijzonder. Zij maakte mij bijzonder. De enige die bijzonder is, is Sarah.
Shannon:
Ik hield haar vast, het was goed. zachtjes fluisterde ik in haar oor, zodat niemand het kon horen.. 0678965932...."
heee dat is mijn nummer. nee grapje.
WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH
Jared gaat mij vermoorden