FanFic.nl

Fallen myself

44. I'm fine

Rebecca pov;
Ik wordt wakker in de armen van Tom. Zijn ogen kijken mij lief aan. Ik moet toegeven dat ik me al iets beter voel dan vanmorgen. Ik zie het brood van vanmorgen nog onaangeraakt op het nachtkastje staan. Ik moet ook toegeven dat ik ondertussen best wel honger heb gekregen. Ik ga zitten en begin te eten. Toms ogen kijken mij onderzoekend aan. Hij probeert mijn bui blijkbaar te schatten. “Over,”� lach ik. Hij zucht opgelucht. Ik kijk de kamer rond en kom tot de conclusie dat ik alles netjes heel heb gelaten. Als ik klaar ben met eten loop ik naar mijn tas en pak er kleren uit. Ik loop naar de badkamer. De korte douche die ik neem, knapt me gelijk op. Mijn hoofd raakt er leeg door en mijn lichaam voelt frisser. Aangekleed loop ik de badkamer weer uit en zie Tom nog steeds op zijn bed zitten. Ik pak zijn hand en trek hem overeind. Heel kort duw ik mijn lippen op de zijne. Als ik loslaat likt hij zijn lippen af. Samen lopen we naar beneden. Als we in de woonkamer gaan zitten, kijkt Bill mij verbaasd aan. “Wat heeft hij allemaal gezien?,”� vraag ik voor de zekerheid. “Alleen jou schreeuwend op de vloer.”� Geen goed beeld dus. Bill staart nog steeds. Fleur heeft me maar een blik gegeven en wist gelijk dat het goed zit. Als ik erover wil praten, begin ik zelf wel. Dat weet ze. “Bill staren is onbeleefd.”� Ik zeg het botter dan dat ik bedoelde. Hij kijkt meteen ergens anders heen. Op tv is er een of andere film bezig. Ik snap er niets van. Waarschijnlijk omdat ik het eerste stuk gemist heb. Tom kijkt ook niet echt. Zijn arm duwt me stevig tegen hem aan. Het lijkt of hij bang is me los te laten. Ik had vanmorgen wel een van mijn ergste buien, maar ze zijn eerder ook al erger geweest. Beelden van vroeger vullen mijn gedachten. Met een mes in mijn hand op de badkamervloer. Het bloed loopt over mijn arm. In de wastafel maakt het figuurtjes in het water. Ik blijf er gehypnotiseerd naar kijken. Tom knijpt in mijn arm en haalt me terug naar het heden. Hij zoent mij zachtjes op mijn hoofd. Ik zie Bill zijn arm ook om Fleur heen slaan. Hij wil zachtjes zijn lippen op de hare duwen, maar ze draait haar hoofd weg. Ik zie Tom ook kijken. Bill kijkt haar raar aan. Hij snapt het duidelijk niet. Dan zie ik haar ogen glimmen. “Wat heeft hij gedaan Fleur?”� Mijn Nederlandse vraag zegt de jongens echt niets. “Hij wou vanmorgen niet opstaan en toen zei ik dat ik hem geen kusjes meer zou geven. Nou ik hou me aan mijn beloftes.”� Ik begin te lachen. “Bill er is een ding dat je toch
echt van Fleur moet weten, ze houdt zich aan alles wat ze zegt. Je kunt blijven proberen wat je wilt, maar je zult geen kus krijgen.”� Tom kijkt me raar aan. “Volgende keer maar opstaan dus.”� Bill trekt een pruillipje. Fleur begint te gieren van het lachen. “Eigen schuld,”� zegt ze overdreven. Ik hoor de voordeur opengaan en weer sluiten. “Jongens, zijn jullie thuis,”� hoor ik de stem van Simone. “In de woonkamer,”� roepen ze terug. Ik hoor voetstappen en even later loopt Simone de woonkamer in. “Hoi.”� Ze laat haar ogen door de ruimte glijden en die eindigen bij Fleur. “Nou, ik ben Simone,”� stelt ze zichzelf voor. “Fleur,”� zegt Fleur. Ze kijkt naar hoe ze zitten en glimlacht. “Maham,”� zegt Bill gefrustreerd. Ze loopt grinnikend weg. Tom en ik beginnen ook te lachen. Fleur slaat troostend haar armen om hem heen en duwt haar lippen tegen zijn wang. “Ik dacht dat ik geen kusjes meer zou krijgen.”� “Krijg je ook niet, maar dit is een knuffel.”� Fleur kijkt hem aan. “Ehm, laat ik daar dan maar genoeg mee nemen.”� “En dan vraagt hij zich af waarom Simone dit denkt,”� fluister ik tegen Tom. Die kijkt mij stralend aan. “Ze is waarschijnlijk gewoon blij dat haar zoons gelukkig zijn,”� fluistert Tom terug. Ik knik.

’s Avonds is Fleur nog steeds bij Bill. Ze vertrekt morgen weer naar Nederland, waar Bill natuurlijk flink tegen protesteert. David had mij deze middag gebeld en gezegd dat we alvast nummers moesten gaan schrijven. Dat zou onze hele carrière veel sneller laten lopen. Tom was het hier niet mee eens. Het zou vooral mij belasten en dat wil hij niet. Hij vindt dat ik eerst weer mezelf moet worden. Tom zit met slaapoogjes naast me. Simone en Gordon zijn uiteten. Bill en Fleur hebben de bank in bezit genomen en liggen daar languit op. Bill heeft zijn zin gekregen en geeft Fleur nu allemaal kusjes op haar lippen. Hoewel ze niet terugkust, vindt hij het prima. Ze zal vannacht wel tot inkeer komen. Het is al bijna twaalf uur en dan telt haar vandaag niet meer. Terwijl ik het denk, hoor ik in de verte de klok slaan. Fleur kijkt meteen ontdeugend naar het gezicht van Bill. Ze vangt zonder probleem zijn mond en zorgt dat hij voor heel even alles om hem heen vergeet. Tom zijn hoofd wordt zwaarder op mijn schouder. Hij heeft de kracht bijna niet meer om hem zelf overeind te houden. Ik lach in mezelf en druk een kus op zijn wenkbrauw. Zijn ogen gaan een stukje open en sluiten zich weer. Een zachte “hmmm”� verlaat zijn mond. “Zullen we naar boven gaan,”� fluister ik in zijn oor. Ik voel hem licht knikken en ik sta op. Ik help hem overeind en hij slaat meteen zijn armen om me heen. Ik begeleid hem naar de trap terwijl zijn ogen nog dicht zijn. Voor de trap blijf ik heel even staan. “We gaan nu een trap op.”� Als we bovenaan de trap zijn, sluit hij zijn ogen weer en wikkelt zijn armen om me heen. Ik voel zijn handen onder mijn shirt. Zijn gewicht hangt op het mijne. Bij zijn kamer draai ik me om, zonder zijn handen van me af te laten vallen en duw mijn lippen op de zijne. Zijn ogen blijven dicht. Mijn handen pakken zijn shirt vast en ik trek het over zijn hoofd uit. Zijn ogen gaan half open, al moet hij daar echt moeite voor doen. Ik duw mijn lippen weer op de zijne en zijn armen wikkelen me meteen tegen hem aan. Ik maak met een van mijn handen zijn riem en broeksknoop open en zijn broek valt automatisch op de grond. Hij schopt zijn broek ergens naar een hoek van de kamer. Ik duw hem zoenend richting het bed en laat hem erop zakken. Zijn handen pakken de rand van mijn shirt en hij trekt het over mijn hoofd heen. Zijn hand gaat naar de knoop van mijn broek en maakt die open. Ik rol van hem af en schop mijn broek uit. Hij draait zich op zijn zij en kijkt mij aan. Het is niet de eerste keer dat hij mij in ondergoed ziet, maar ik voel me nu wel minder comfortabel. Zijn hand gaat onder het kussen en pakt mijn pyjama er onderuit. Ik ga zitten en hij trekt het shirt aan. Ik pak het broekje aan en weet het liggend aan te trekken. Mijn lippen raken nog eenmaal de zijne, voordat ik me in zijn armen nestel. Zijn arm houdt me dicht tegen hem aangeklemd. Ik hoor nog een klap, die verteld me dat Bill en Fleur zich ook naar een slaapkamer hebben begeven. Niet dat ze nu meteen een hele nacht niet slapen, zo is Fleur niet. Maar ze kan met alleen iemand zoenen, diegene helemaal gek maken. Er zijn jongens wel een tijdje van de wereld geweest door haar. Er verspreid een lach over mijn gezicht als ik daar aan denk. Tom is al in slaap gevallen. Mijn hand wrijft zachtjes over zijn vingers. Dan val ik ook in slaap.

Reacties: