FanFic.nl

Screaming, Fighting and kissing in the rain JB/HP Crossover. {Af}

Tranen

Nick:
‘Aaahw! Loena! Gezellig! Ohw- en je hebt iemand mee genomen?’ zei Hagrid verbaasd. Nick keek angstig naar de reus omhoog. Hij was echt groot. Hij glimlachte zwakjes. ‘Hagrid- dit is Nick.’ Zei Loena vrolijk. ‘Kom binnen! Ik heb net thee gezet!’ riep Hagrid vrolijk. Nick volgde Hagrid en Loena naar binnen. ‘Thee?’ zei Hagrid. Nick deed zijn mond open om iets te zeggen, maar Hagrid schonk al voor hem in. Nick staarde naar zijn kopje, hoewel kopje, het had meer het formaat van een emmer. ‘En Loena, hoe gaat het met je vaders expeditie?’ vroeg Hagrid geïnteresseerd. ‘Goed, hij is er bijna zeker van dat hij een kruising heeft gevonden van een Gnoom.’ Zei Loena met grote ogen. ‘Echt waar?’ vroeg Hagrid verbaasd. Loena knikte enthousiast. Nick keek even opzij, hij probeerde de blik van Hagrid te vermijden. ‘Zeg, ik heb jou hier eigenlijk nooit eerder gezien.’ Merkte Hagrid op terwijl hij Nick aanstaarde. Nick glimlachte zwakjes. ‘Ja, hij is hier net nieuw.’ Zei Loena snel. ‘Ohw, nou hoe bevalt het tot nu toe?’ vroeg Hagrid. ‘Het is leuk, er zijn hier veel aardige mensen.’ Zei Nick, enigszins opgebeurd. ‘En je hebt al vrienden gemaakt?’ vroeg Hagrid. Nick knikte vrolijk. ‘Ja, ik ken Harry, Ron, Hermelien, Ginny en- en ik vond Loena.’ Zie hij terwijl hij even naar haar glimlachte. Loena glimlachte terug. Hagrid bekeek ze aandachtig. ‘Nou, fijn, Loena is heel speciaal.’ Zei Hagrid terwijl hij even naar hem knipoogde. Loena grinnikte even. ‘Maar, verder, nog nieuws?’ vroeg Hagrid. Loena schudde haar hoofd. ‘Ook niet met je hart? Wat gaf de dokter voor uitslag?’ vroeg Hagrid nonchalant aan Loena. Nick keek verbaasd toe. ‘Je hart, wat is er met je hart?’ vroeg hij geschrokken. Loena beet even op haar lip. ‘Nick, het is niets ernstigs, echt.’ Zei ze. ‘Loena, wat is er met je hart?’ vroeg Nick serieus. ‘Ik heb het van mijn vader geërfd- Ik- Ik heb een hartziekte.’ Maakte ze haar zin af. Er woelden tranen op in Nick zijn ogen. Hij stond op en stormde de hut uit. Hij begon te rennen, richting het zwarte meer. Hij hield zijn tranen niet meer tegen. Bij de rand van het water zakte hij in elkaar. Hij kroop ineen. Hij lag daar een minuut lang op de grond. Hij voelde een hand op zijn schouder. Hij draaide zich om. Loena stond voor zijn neus. Ze ging naast hem op de grond zitten. Ze zei geen woord, het enige wat ze deed was naar hem kijken. Nick veegde wat tranen van zijn gezicht. ‘Waarom heb je het niet verteld?’ vroeg hij snikkend. Loena beet even op haar lip. ‘Nick, als ik het mensen vertel, dan- voel ik me anders.’ Stamelde ze. ‘Maar waarom vertelde je het niet aan mij?’ vroeg hij dringend. ‘Nick, ik weet het niet, het voelt gewoon zo anders, het zou alles verpesten.’ Zei Loena treurig. Nick keek boos richting het water. ‘Het is niet eerlijk.’ Zei hij boos zonder zijn blik van het water te wendden. ‘Nick, echt het is niets ernstigs.’ Zei Loena hem. ‘Je weet het niet! Je weet het nooit zeker! Wat nou als-’ Opeens raakten Loena haar lippen de zijne. Nick deed eerst een poging zich te verzetten maar gaf zich daarna over. Hij haalde zijn handen door Loena’s haar. Loena brak de kus af. Loena glimlachte even. Nick keek voor de zoveelste keer in haar ogen, hij kon er geen genoeg van krijgen. ‘Loena, beloof me alsjeblieft dat er niets ergs gaat gebeuren, ik wil jou niet kwijt raken, nooit niet.’ Zei Nick serieus. Loena glimlachte even en drukte een kusje op zijn voorhoofd. ‘Beloofd.’ Zei ze. Nick keek even tevreden.

Reacties<3

Reacties: