FanFic.nl

Screaming, Fighting and kissing in the rain JB/HP Crossover. {Af}

Natte wangen

Hermelien:
Joe was ontslagen uit de ziekenzaal. Maar er was nergens meer vreugde te bekennen. Inmiddels wist de hele school al wat er met Loena aan de hand was. Ze was niet meer uit haar slaapzaal gekomen. Ze had medelijden met Nick. Hij verscheen deze ochtend met rode ogen aan het ontbijt. Je kon zien dat hij de hele nacht gehuild had. Kevin en Joe keven hem bezorgd aan. ‘Nick, we gaan zo meteen bij haar langs oké?’ vroeg Kevin. Nick keek op. ‘Dat kan niet, ik kwam de leerlingenkamer gisteren ook niet in.’ Zie hij verbitterd. ‘Heb ik geregeld.’ Zei Hermelien. Nick knikte. ‘Oké.’ Zei hij. ‘Meneer Jonas, kan ik u even spreken?’ klonk de stem van Perkamentus achter hun. ‘Welke?’ vroeg Nick nonchalant. ‘U.’ zie Perkamentus. Nick knikte en stond op. Hij volgde Perkamentus de grote zaal uit.

Nick:
Ze liepen het buitenplein over, naar de trap, die naar het kantoor van Perkamentus leidde. ‘Ga zitten.’ Zei Perkamentus toen ze eenmaal in zijn kantoor aan waren gekomen. Nick ging zitten. ‘Ik neem aan dat u op de hoogte bent van Loena haar situatie?’ begon Perkamentus. Nick knikte zachtjes. ‘Nick, luister, ik snap dat je het moeilijk hebt. Maar denk ook aan Loena, zij heeft het ook zwaar.’ Herinnerde Perkamentus hem. Nick knikte. ‘Nick, je kan verbitterd boos blijven tot haar tijd komt, maar ik stel voor dat je er het beste van maakt en er voor haar bent.’ Zei Perkamentus. Nick knikte. Hij had gelijk. Als hij iets niet kwijt wou in de hele wereld, dan was het Loena. Hij dacht aan haar ogen, en haar vreemde persoonlijkheid. Hij glimlachte even door zijn tranen heen. Opeens wist hij wat hij moest doen. ‘Professor, ik moet gaan.’ Zei Nick opeens. Hij veerde op uit zijn stoel, liep de kamer uit en sloeg de deur achter zich dicht. Onderaan de trap stonden Kevin, Joe en Hermelien te wachten. ‘Nick! Wat ga je doen!’ riep Kevin. Nick liep hard door. Hij wist precies waar hij heen moest. Ze volgden Nick naar de leerlingenkamer van Ravenklauw. Het portret wierp een blik op Hermelien en vloog meteen open. Zonder verder na te denken stapte Nick een kleine gang in. Hij zag aan het einde van de gang een houten deur. Hij duwde het snel open. Hij keek de leerlingenkamer rond. Loena lag daar op de bank, in het haardvuur te staren. Ze keek verbaasd op naar alle mensen die waren binnengestormd. ‘Nick?’ zei ze verontwaardigd terwijl ze overeind ging zitten. Nick liep op haar af, duwde haar tegen de leuning van de bank en kuste haar. Loena haar wangen waren nat van tranen. Nick brak de kus af. ‘Loena, als ik nog maar zo kort bij je kan zijn, wil ik echt dichtbij je zijn.’ Zei hij terwijl de tranen over zijn wangen liepen. Hij hielp Loena opstaan en ging vervolgens op zijn knieën. Kevin en Joe hun monden vielen open. Loena staarde hem aan met tranen in haar ogen. Nick pakte haar hand. ‘Loena Leeflang, wil je met me trouwen?’ vroeg Nick met tranen in zijn ogen. Hij keek in de grote verbaasde licht blauwe ogen van Loena.

Reacties: