Hoofdcategorieën
Home » 30 Seconds to mars » We've found what we need. » Chapter 24:
We've found what we need.
Chapter 24:
Jared:
Opgelaten at ik mijn patatje op. Ik voelde me zo erg op mijn gemak, alsof ik heel de wereld aan zou kunnen. Sarah had ook friet met kipnuggets en een grote chocolade milkshake. Ik zag dat ze niet zo gek was op de mac, of ze hield gewoon niet zoveel van patat. Ik stond op en ze volgde mij, Ze was niet helemaal op haar gemak... Het was begrijpelijk. Als zij niet verder wou, of haar eigen leven ging lijden, zou ik haar dat laten doen.
Ik zou achterblijven in een zwart gat. Ik hí¡í¡te de wereld, je klampte je ergens aan vast wat niet voor altijd was. Het zorgde alleen voor een paar geluk momenten, waarna je harder terug viel in ellende. Ik schudde mijn hoofd, ik had al langer geleden die gedachtes uit kunnen bannen, waarom kwamen ze dan nu terug? We liepen lachend door op straat, ik was altijd al goed in faken. Ik wí¡s gelukkig nu, maar ik was zo bang ik wou niet terugvallen in een gat. Een paar fans keken ons aan en wouden op ons afstormen. Ik moest stilstaan, ik deelde snel een paar handtekingen uit.
Ik keek lachend naar Sarah, "sorry dat je dat moest meemaken, het word na een tijdje alleen maar vervelend." Sarah schudde haar hoofd, ze lachte blij. Hoe kon het dat je iemand zo erg kon missen, als je hem maar net kende? Ik stapte de Bioscoop in, Sarah volgde.
Ik kocht 2 Tickets voor Alice in Wonderland, Sarah vond het blijkbaar best. Toen we zaten moest Sarah hard lachen om mijn hoofd met die debiele 3D brillen, "haha, Nou als jij hem opzet kijken wie het hardst lacht!" Sarah deed hem snel op, ik kwam niet meer bij. Ze gooide snel popcorn tegen mijn kop. Lachend pakte ik ook een hand en gooide het terug. Een man van de bioscoop kwam boos naar ons toe, ach als we lol maakte snapte ik het probleem er niet van. 'Is goed, ik stop het al in mijn mond." Sarah lachte en duwde een grote hand in mijn mond, "subtiel."
Toen de film was begonnen werden we eindelijk stil, ik was fan van Tim Burton, zo te zien had Sarah al de film gezien, want ze had nu al een grote grijns op haar gezicht. Voorzichtig legde ik mijn hand achter haar hoofd, en duwde haar vol in de bak met popcorn. Lachend kwam ze eruit, heel haar gezicht zat onder.
Shannon:
Ik liet Zoé eindelijk los. "waar wil je heen?" Zoé keek mij aan, aan haar te zien maakte het niet zoveel uit. "zou ik je anders LA laten zien?" Ze knikte. Ik wist verder ook niets te doen. Jared was altijd beter met dit soort situaties. Dat moest ook wel, nu hij zo bekend was. Ik legde mijn arm weer over haar schouders, naast haar voelde ik me geweldig en uniek. Zij zorgde ervoor dat ik me weer bijzonder ging voelen. Ik had geen zin om Jared tegen te komen nu. "Anders breng ik je wel naar mijn huis, dan leer ik je drummen." Ze lachte opgetogen, ik had eindelijk iets leuks gevonden, maar voor mij was alles leuk met haar.
Reacties:
whiiii cool:p