FanFic.nl

Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)

Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)*7

ik deed men boekje weer dicht als de bel ging. zuchtend stond ik op en ging weer naar de rij. ik ging zoals gewoonlijk vanachter staan. ik keek rond me,want ik werd het gevoel maar niet kwijt dat ik bekeken werd. en toen ik dan eindelijk voor me keek,zag ik dat die ene jongen naar me keek,die ene die ik dus niet ken. waarom kijkt hij zo? zou hij iets door hebben,zou hij weten wat me overkomen is? of ziet hij gewoon men blauw oog. ik kon het niet beter verstoppen. en waarom blijft hij nu kijken,waarom wend hij zijn hoofd niet weg? ik voelde me er onzeker door. wat nu als hij het toch weet? ik wil echt niet dat het door het de school word rondverteld. dan ga ik echt kapot ofzo...
"hey." ik werd uit men gepieker gehaald en men hart begon sneller te kloppen. ik ben bang. zo bang...
"kan je niet praten? ik ben tom." zei hij weer. dat was dus de jongen die me aankeek. hij is blijkbaar naar me toegekomen. het zweet brak me uit, maar ik snap niet waarom. ik kan gewoon niet meer normaal denken. al een geluk ging de rij door naar de klas. ik zei niks en hij ging weer vanvoor staan. gelukkig maar. ik vind het zo eng.
in de klas aangekomen,gingen we weer ieders op onze vaste plaatsen zitten en namen onze boeken voor het vak. alleen was ik niet echt bij de les. ik moest altijd maar terug denken aan gisteren. wanneer gaat dit eindelijk ophouden. zelf de gedachte eraan doet me pijn. en zelf nu stroomt er nog steeds dat gevoel van toen door men lichaam. dat gevoel van onmacht. het is een vreselijk gevoel... ik voel me zo..ik heb er niets eens woorden voor.
"bill! nu ben je weer niet met je gedachten bij de les,wat scheelt er toch met je!"ja,we hebben weer dezelfde leerkracht. ik zonk zowat door de grond,terwijl iedereen me weer aankeek. het is hatelijk als een leerkracht zo iets tegen je zegt. dan kom ik me zo precies zielig over. en dat wil ik niet zijn. please,laat me sterk zijn...
"bill,laatste waarschuwing.. kom tijdens de middag eens langs,we moeten spreken geloof ik."
o,nee,o,nee..ik wil niet. wat als..nee,dat is dom natuurlijk...maar wat als wel? nee,zo mag ik niet denken. een leerkracht mag niks met een leerling doen. het is zo ongeloofelijk stom dat ik dat denk! maar ik kan er niks aan doen. dat is wat men hart me zegt. dat is wat er door men hoofd spookt. ik wil niet naar hem komen. ik ga gewoon niet. ik vertrouw hem voor geen cent. wat als hij men verhaal uit me perst. dan weet hij ervan en dan weet na een tijd iedereen het. dan kan ik niet meer normaal over straat lopen zonder nagewezen te worden. ik wil zo'n leven niet. waarom kon het niet zijn zoals alle leventjes die hier op aarde rondlopen? zoals alle leventjes die niet bijzonder zijn. ik wil normaal zijn,bij de anderen horen. ik wil niet zijn wie ik ben. ik ben in mezelf opgesloten. maar wie maakt me vrij? tyson zeker niet. hij heeft me enkel nog meer in mezelf opgesloten en de sleutel ingeslikt. ik wil weg hier. ik wil niet in de klas zitten. ik voel me zo slecht... oh gott,ik kan wel ter plekke in huilen uitbarsten. please laat me toch doodgaan. dit is geen leven voor mij...ik kan het niet meer aan. het was de druppel die de emmer deed overlopen,zoals ze altijd zeggen. de emmer van de jarenlange persterijen. en nu nog verkrachting... ik wil sterven...
er is niemand die om me geeft,niemand die me kent of helpt. i'm all alone...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.