FanFic.nl

When you save my life.[Twincest]

31

Tom pov.
Ik merk dat het liedje over mij gaat, maar ik laat niet merken
dat ik het vervelend vind. want in tegendeel. ik vind het lief
dat hij over mij zingt. en zijn stem is prachtig. Ik vind gewoon
dat hij het einde is, waarom deed ik zo lullig tegen hem?
ik heb spijt. en ik wil ook een liedje voor hem schrijven,
maar mijn stem, dat klinkt nergens naar! het is verschrikkelijk.
"Bill, was dit lied voor mij bedoeld? Gaat het over mij?"
vraag ik als ik na een tijd spelen hem aan kijk.
"Nou euhm, ja eigenlijk wel. maar.. je moet het niet persoonlijk opvatten."
"Bill, ik vind hem prachtig." en ik zet mijn gitaar aan de kant,
en kus hem zacht op zijn lippen. Bill komt dichterbij zitten en duwt me iets
naar achter. "Tom, ik hou ook van jou. en we gaan vanavond iets
leuks doen. we gaan wel film kijken en dan gaan we wat leuks doen."
zegt hij me uitdagend. waardoor ik het moeilijk vind om mijn broek losjes aan mijn
billen te laten hangen, hij word iets strakker en hoop dat Bill het niet door heeft.
"Zo word de kleine Tom weer groot." en hij wijst naar mijn broek.
"Euhmm nou euhmm, nee hoor." zeg ik verlegen
"Je hoeft niet te liegen." zegt ie en kus me op mijn buik.
"Mooi buikje hoor. Lekker gespiert." ik word rood, en doe snel mijn haar naar voren
ik voel me een beetje beschaamd.

Bill pov.
Ik vind het echt heel leuk als Tom zo verlegen doet,
en ik wil hem echt nu al flink te grazen nemen, maar ik wacht
maar tot in de avond, tot iedereen slaapt.
"Tom, laten we naar beneden gaan, voor ze ons gaan
missen." hij geeft me gelijk en we lopen hand in hand naar beneden. tot we mensen zien.
"ZO KAULITZ, ZIE JE WEL DAT IK GELIJK HAD OVER JOU EN TRÃœMPER?"
"Houd je bek zwerfer." "Wat, mag ik de waarheid niet meer spreken?"
"Je mag best de waarheid spreken, als het zou kloppen wat je zegt."
"Zeg nou maar niks je weetbest dat ik gelijk heb."
"Heb je niet!" "Leuke aggressieve jongen heb je uit gekozen Trümper!"
"Hij is myn vriendje niet." ik weet dat hij moet liegen maar toch doet het pijn.
Ik loop naar buiten en merk dat ik mijn sigaretten weer eens vergeten ben
echt weer zo'n Bill Kaulitz actie. Ik dus, ik vergeet ze vaker dan mijn verstand.
Mijn verstand heeft Tom afgepakt, door mijn hart te stelen. dus dat zeg veel.
Tom loopt achter me aan en geeft me een sigaret, en praat tegen me
ik versta het niet want mijn ogen blijven staren naar zijn mooie lippen.
en dan hoor ik hem nu wel wat zeggen.
"Bill hoor je wel wat ik tegen je zeg?" "He watte?"
"Ach laat maar." "Nee zegmaar." dring ik hem aan.
"Bill, ik zeg toch laat maar. Dan moet je me geloven en het laten gaan."
Ik knik maar voel me der niet prettig bij.

Reacties: