FanFic.nl

Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)

Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)*13

'wel..uhm..ik wil je eigenlijk iets vertellen dat me moeilijk valt omdat het pas gisteren gebeurd is..' de toon waarom ik het zei,liet de glimlach van haar gezicht verdwijnen. zou ze al iets doorhebben? dat kan toch niet?
'ok..ik luister..ga verder.'zei ze. toch twijfelde ik nog. wat als...? achwat,ik doe het gewoon! als ze me laat valle,dan is dat gewoon men einde! ik heb toch geen keus,zoals ik nog nooit gehad heb dus...
'uhm..ja..gisteren..ik..Uhm,ken jij toevallig tyson broock?'vroeg ik. 'ja,tuurlijk. de grootste etterbak van de school,wat is er met hem? ik kan die gast niet uitstaan.'zei ze. 'ik dus ook niet...hij..hij pest me al lang en gisteren..uhm..we moesten naar de directeur voor onze ruzie en we moesten dan een groepswerk doen bij me thuis. ik wou niet naar zijn huis omdat,naja,ik had gewoon schrik.'zei ik trillend. ze knikte begrijpend. 'dus gisteren,gingen we naar men huis en daar..we...de opdracht is niet afgeraakt..'zei ik snel. ik kan het niet. ik kan het niet vertellen! het is te moeilijk. ik zou niet weten hoe ik dat moet zeggen. 'bill..dat is het niet. je wilt me iets anders zeggen,dat hoor ik wel. waarom zeg je het niet gewoon,ik ben er voor je,beloofd.'zei ze zachtjes. ze pakte men hand vast en wreef met haar duim over de rug van men hand. ik deed veel moeite om men tranen in te houden. zo'n onderwerp is onmogelijk om te vertellen aan iemand die je nog maar pas kent. 'bill..please,je kan het me vertellen,echt waar. ik luister,ik zal je niet onderbreken. en je mag best huilen hoor..je hoeft je niet te schamen.'zei ze. ik knikte,terwijl er een traan over men wang gleed. ik voel me zo zwak. ben ik echt te zwak? had ik me beter kunnen verdedigen gisteren? ben ik zelf schuld aan wat er gebeurd is? ik voel me zo slecht. ik heb zoveel pijn,ik zou het kunnen uitschreeuwen! zeker zitten doet veel pijn,nu dus ook. maar dat kan ik nog verbergen door op men wang te bijten. ik voelde me trillerig. maar toch,ik ga het vertellen en wel nu. het is men laatste kans om geholpen te worden. ik mag deze kans niet vergooien!
'gisteren..de opdracht is niet afgeraakt omdat..hij..omdat hij me..uhm..hij verkrachte me' ze ik snel. daarna keek ik direct naar de grond en barste in snikken uit. ik voelde geen troostende arm. ik vrees dat het is waargeworden. ze vind me vies,ze haat me. ik heb de toekomstige vriendschap vernietigd. ik had het niet mogen vertellen. maar dan voelde ik iets anders als een troostende arm. ik voelde een knuffel. een dikke lange knuffel. ze omarmde me! ze geeft me een hug! ze..ze..ze begrijpt me?! ik begon verder te huilen,half van verdriet,half van blijdschap omdat iemand me begrijpt. ze wreef over men rug en fluisterde troostende woorden. ik hoorde de woorden niet echt,want ik was al dankbaar genoeg voor de omarming. dat betekend me zoveel. na een tijdje liet ze me los en keek ik ze aan. men zicht was wat wazig,door de tranen,maar ik zag dat ze aan het denken was. 'bill..uhm heeft hij..een comdoom gebruikt..gisteren?'zei ze wat twijfelend. het deed me wel pijn om over zoiets te praten met haar,maar ik kan er nu toch niet meer onderuit. ik voel me echt wel vuil nu. al een geluk walgt ze niet van me..denk ik.
'uhm..ik weet het niet..nee denk ik.. nee.'zei ik. ze fronste haar wenkbrauwen en keek dan serieus naar me. ik kreeg er bijna schrik van,maar ik weet nu dat ze het wel goed zal bedoelen. 'bill,je moet je laten testen.' zei ze bloedserieus. 'testen?'vroeg ik. 'ja,testen. op ziektes,aids ofzo.'zei ze. 'aids?!'riep ik bijna door het huis. ze beet even op haar onderlip en zei dan:'ja,als je zonder condoom doet dan kan je ziektes oplopen hé..'
'oh..maar,dat gebeurd toch niet dikwijls? dus dat zal wel niet zijn dan.'zei ik snel. maar innerlijk was ik wel een stuk onzekerder. wat als ze gelijk heeft. wat als ik aids heb nu? ga ik dan dood? dood door verkrachting?...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.