Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » There's nothing like Love {Voor onbepaalde tijd gepauzeerd} » 22. I can't do it
There's nothing like Love {Voor onbepaalde tijd gepauzeerd}
22. I can't do it
Fred's P.O.V.
Zo snel ik kon trok ik me terug en met een rood hoofd keek ik naar de deur.
"Stoor ik?" Vroeg een maar al te bekende stem.
"George." Mompelde ik en ik keek naar mijn tweelingbroer. Ik wist niet of ik nu boos moest zijn, of blij. Aan de ene kant was ik boos dat hij mijn moment met Lena had verstoord, maar aan de andere kant was ik blij dat hij me er van had weerhouden Lena te kussen. En het had altijd nog erger kunnen zijn. Hij had bijvoorbeeld mijn moeder kunnen zijn, of nóg erger: Harry. Op dat moment trok Lena de aandacht. Ze vloekte luid.
"Ja, George." Zei ze gespeeld lief. "Je stoort inderdaad." Ik kon mijn oren niet geloven. Had ze dat gezegd?
Lena's P.O.V.
Ik vloekte.
"Ja George. Je stoort inderdaad." Hij grijnsde. Hij wist heus wel dat ik op het punt stond met zijn tweelingbroer te zoenen.
"Ik dacht dat ik jullie misschien even moest laten weten dat we zo naar huis gaan." Ik knikte en gebaarde dat George weg moest gaan, zodat ik kon kijken wat er nog te redden viel aan de situatie.
"Zo. Waar waren we?" Hij keek me aan een gepijnigde blik in zijn ogen.
"Ik kan dit niet, Lena." Hij stond op en liep hoofdschuddend het kamertje uit, mij verbijsterd achterlatend. Waarom liep hij nou ineens weg? Had ik iets verkeerds gezegd? Ik besloot het er later met hem over te hebben, als we beiden wat rust hadden gehad. Misschien vanavond, hij zou me tenslotte nog leren vliegen. Ik dacht na. Waarom veranderde hij ineens van gedachten? Ik wist zeker dat hij me, voordat George binnenkwam, had willen kussen. Maar hij was ineens omgeslagen, als een blad aan een boom. Ik besloot het kamertje te verlaten en de rest te gaan zoeken.
Ze stonden bij de uitgang van de winkel te wachten. Iedereen was blij dat ik in orde was en mevrouw Wemel trok me in een stevige omhelzing. Ik keek over haar schouder richting Fred, en zag dat hij expres zijn blik afgewend hield. Er werden afspraken gemaakt over hoe we weer terug zouden reizen. Er werd besloten dat George ditmaal met de auto mee zou gaan in plaats van Ron, die onderweg de hele tijd had lopen klieren met Harry. Hermelien zou samen met Percy, Bill en Fleur verschijnselen. Ze hadden mij in plaats van Hermelien in de auto willen zetten, maar ik weigerde resoluut. Toen ze vroegen waarom was mijn antwoord kort en duidelijk, maar ook behoorlijk verwarrend voor een aantal personen, waaronder Harry.
"Ik wil graag weer met het haardvuur gaan, als u het niet erg vindt mevrouw Wemel." Mevrouw Wemel had begrijpend geknikt en keek haar zoon vragend aan. Die haalde zijn schouders op, maar keek me nog steeds niet aan. Iedereen splitste zich op en begon aan hun terugtocht naar Het Nest.
Fred's P.O.V.
Waarom wilde ze zo graag met mij mee? Ik had haar na George's onderbreking alleen gelaten en compleet genegeerd. Ik slofte achter Ron en Lena aan, die gezellig praten. Op een gegeven moment sloeg Ron zijn arm om haar schouders en ik voelde een steek van jaloezie. We liepen 'De Lekke Ketel' binnen en Lena keek naar me, een enkele seconde keek ze me recht in de ogen, maar toen wendde ik mijn blik af.
"Ik ga met jou." Hoorde ik haar zeggen. Ik wist zeker dat ze het tegen Ron had. Na nog geen vijf seconden lichtte de haard groen op en was het weer veilig om op te kijken. Toen ik dat deed schrok ik.
Reacties:
Tweelingbroers van tegenwoordig ook...
Maar nu wil ik meer
Dus moet je verder
En ik wil weer een melding.
En ja, dat zijn drie bevelen
En daar is ze dan!