FanFic.nl

Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)

Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)*21

bij het secretariaat aangekomen melde ik dat ik ziek was. ze geloofden me en ik mocht naar huis. ik stapte traag het school uit,omdat elke beweging veel pijn deed. ik was na drie kwartier eindelijk thuis. ik deed de voordeur op slot en ging traag naar boven,naar men kamer. ik liet me direct op het bed vallen en huilde mezelf in slaap. het duurde lang voor ik in slaap geraakte,maar het is uiteindelijk toch gelukt. even alles kunnen vergeten...
Om half zes ging men gsm af. ik werd er wakker door en keek op het schermpje. nikkie belt,stond erop. ik zuchtte even vermoeid maar nam dan toch op. ik moest trouwens nog mezelf verontschuldigen tegenover haar.
'hallo?'
'hey bill..waar was je vanmiddag? ik zocht je,maar je was niet bij je muur?'
'ik weet het,ik..ik moet je nog iets vertellen..'zuchtte in in men gsm.
'wat dan? je weet dat ik je altijd zal helpen hé..'
'ja,maar..ten eerste wou ik nog sorry zeggen van dat ik niks zei en wegliep. en ten tweede...'
'het is niks hoor,ik begrijp het. en ja? wat is het wat je me wilt vertellen?'
'ik uh..tyson..'
'wat?! tyson heeft je toch niet gepest of geslagen!'
'nee...uhm..hij heeft.. gott,ik kan dit niet nog eens zeggen...'
'o,nee..zeg dat het niet waar is..heeft hij ..?'
'ja...vanmiddag..daarom was ik er dus niet...ik was in..de wc's..'men stem trilde.
'oh bill! dat spijt me zo erg voor je! ik had bij je moeten zijn! wacht,ik kom meteen naar je toe!'
'uhm..ok.'
ze hong op. ik zuchte vermoeid. ik voel me zo moe. maar nikkie komt direct,en aangezien ze naast me woont,moet ik toch maar snel opstaan en de deur open doen. ik slofte traag pijnlijk naar beneden en draaide de deur af het slot. een paar seconden later stond nikkie in de deur opening. ze is nog niet eerder hier binnen geweest. ik deed teken dat ze mocht binnen stappen. ze kwam direct naar me en omarmde me. dat mag je natuurlijk nooit doen met iemand die zijn tranen probeerd in te houden. dus ze liepen weeral over men wangen.
'sttt bill..het is al goed..het komt wel in orde...stt..'zei troostte me echt. toen ik een beetje rustiger was werd ze ineens rood. 'wat is er..?'vroeg ik. 'ik..ik maak tyson af!!!'riep ze woest. ik verschoot er wel even van. ze was echt woedend,dat was duidelijk. maar ze kan tyson toch niet vermoorden? dat is illigaal. maar verkrachting ook...
ze stampte woedend naar de deur. ik was verbaasd. zo ken ik ze niet,ook al ken ik ze nog maar twee dagen.
'ik kom straks nog een keer naar je kijken,probeer wat te slapen bill..'zei ze. ik keek haar verbaasd aan. 'wat bedoel je? wat ga je doen?'zei ik. 'ik? ik ga tyson afmaken! hij moet met zijn vuile poten van je blijven! de eerste keer dat ik het hoorde,wou ik hem al afmaken en nu een tweede keer..sorry maar dat kan ik niet aanzien. hij zal ervoor boeten bill! hij zal nooit nog een poot naar je uitsteken,daar zorg ik persoonlijk voor!!'zei ze woedend. ik knikte maar. ik wist niet wat ik moest zeggen. zou ze dat echt allemaal doen? of bluft ze maar? ze knalde de voordeur hard achter zich dicht. ik ging dan maar terug naar boven,liet me op men bed vallen en viel direct weer in slaap. maar er bleef een raar gevoel in men hoofd zitten. het gevoel toen die ene in de wc's me hielp. ik heb zijn broek nog aan. wie zou hij zijn? hij zorgde voor me,zonder verdere bedoelingen. en nikkie. ze zorgt ook voor me. ze maakt zich zorgen om me. ze is er echt voor me. die twee mensen bleven door men hoofd spoken.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.