FanFic.nl

Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)

Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)*22

een uurtje later werd ik wakker door een hard gebonk op de voordeur. ik rende snel de trap af,waardoor ik dus veel pijn had. ik keek even door een klein venstertje en zag nikkie staan. ze was nog steeds rood van woede. ik deed de deur open en verschoot me rot! ze had tyson vast! oh nee! 'bill,rustig maar. hij kan je niks doen.'zei ze.
maar ik was er niet gerust op. nikkie sleurde tyson aan zijn nek mee. haar nagels zaten in zijn vel,hij kermde.
nikkie smeet hem op de grond en stampte een keer hard in zijn maag,waardoor hij in elkaar kromp. ik keek verschoten toe. wat gebeurd er hier! tyson zit in mijn huis,galmde er door men oren! er ging een alarm af in men hoofd,dit is niet goed! maar nikkie bleek geen gevaar te zien. ze stampte nog een paar keer in zijn maag. ik keek alleen maar toe. 'bill..ik zei dat ik ervoor zorgde dat hij je nooit meer zou aanraken hé? je mag zelf meekijken. ik ga hem laten lijden! hij moet boeten voor wat hij je heeft aangedaan! nu ga ik hem ook een trauma bezorgen!'riep ze kwaad. ik heb ze nog nooit zo woedend gezien. het maakt me een beetje bang. heeft ze zichzelf nog wel onder controle? ze gaat hem toch niet vermoorden! dan moet ze in de gevangenis,voor mij! dat wil ik niet!
nikkie sloeg hard in zijn gezicht,en hij leek versuft te zijn. nikkie liep snel naar de keuken en voordat ik in paniek kon geraken,was ze al terug. ze had een mes in haar handen! omg! een mes?! 'nikkie! niet vermoorden! ik wil niet dat je in de gevangenis gaat door mij!'riep ik snel. 'maarnee. ik vermoord hem niet. ik ga hem alleen ook eens pijn bezorgen. een beetje folteren. hij mag jou geen pijn doen,en daar gaat hij nu gewoon voor boeten.'zei ze. ik stond aan de grond vast genageld. ik kon niets doen,ik keek alleen maar toe,wat nikkie deed. tyson keek bang naar haar en het mes. nikkie scheurde zijn t-shirt kapot met het mes. ze zette het mes op zijn borstkas en keek woedend naar tyson. hij ademde snel. zo ken ik hem niet. ik ken hem alleen maar hoe hij vals lacht. ik ken zijn angst niet. nu heeft hij wel schrik denk ik. ikzelf ook. nikkie mag geen domme dingen doen...
ze drukte het mes dieper in zijn huid,het begon zachtjes te bloeden. ze trok het mes naar beneden en een hele lijn naar beneden,bedekt met bloed. tyson kermde het uit. ik kreeg er rillingen van. nikkie pakte het mes op en ineens,zonder een waarschuwing,stak ze het mes tussen zijn benen. ik heb geen idee wat ze geraakt heeft,maar tyson schreeuwde van pijn en greep ernaar. hij trok het mes eruit en gooide het weg. bloedspetters belandden op de grond en zijn handen werden ook al rood. nikkie trapte hard in zijn kruis en lachte. 'nu kan je waarschijnlijk nooit nog iemand verkrachten en zeker bill niet! veel plezier nog met je lul die eeuwig verminkt is! dat is je straf! je had bill nooit pijn mogen doen,zoiets verdiende hij niet! jij met je zieke gedachten dan ook! ik haat je!'riep ze.
ik keek bang naar het bloed. maar nikkie had er nog niet genoeg van. ze stampte in zijn maag en zijn buik. hij kermde elke keer als haar voet daar belande. ze sloeg met haar platte hand in zijn gezicht en zette haar nagels in zijn nek. ze keek zo kwaad,elke keer als ze trapte. het was pure woede. ze klopte hard op zijn borstkas. ik hoorde iets kraken,ik denk een rib. in ieder geval werd dit huis gevuld met pijnlijk geschreeuw van tyson. ik weet niet hoelang ik daar heb gestaan of hoelang nikkie op tyson heeft ingeslagen,maar op een bepaald moment was het stil. ik keek verward om me heen en merkte dat tyson niet bewoog. nikkie was gestopt en zag niet meer rood. ze kwam naar me en omarmde me. ik wist niet wat ik moest doen of denken. is tyson dood? is nikkie een misdadiger? maar men eerste vraag werd al beantwoord. tyson kermde nog even en stond toen moeizaam recht. hij rende (voor zover je het rennen kon noemen) snel naar de voordeur en vluchtte naar buiten. toen was het akelig stil,terwijl nikkie me nog steeds omarmde. het was vreselijk,heel dit gedoe. maar toch..toch hou ik nu nog meer van nikkie. nu weet ik dat ze echt veel om onze vriendschap geeft. ze vind me niet zielig of wat dan ook. ze kwam voor me op,en dat betekend me veel. nu weet ik het zeker: haar wil ik nooit meer kwijt.
'dank je nikkie...'

Reacties: