Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC) » Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)*24
Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)
Is There Someone,Who Would Care If I Die? (TC)*24
'bill...biihiill..'zei een stem. langzaam werd ik wakker en vloog overeind. 'stt rustig maar,ik ben het.'zei nikkie.
'ow,sorry..ik dacht..'zei ik. 'ja,weet ik,is niet erg. kom,we moeten voormaken voor school.'zei ze. 'ok,dan ga ik maar weer even naar men eigen huis hé.' 'ok,dan kan ik me ook omkleden enz. ik zie je op straat?'zei ze. 'ok.'
ik ging weer langs haar raam weg,want ik wou niet dat haar ouders me zouden zien. ze zouden toch direct verkeerd denken. ik liet me langs de ladder naar beneden glijden ging dan door men eigen raam terug naar binnen,want men voordeur is op slot. ik opende men kast en zocht kleren uit. daarna douchte in me,kleedde me aan en deed men make up. na een uur was ik klaar en ging ik naar beneden. ik pakte men rugzak uit de keuken en verliet via de voordeur het huis. nu moet ik nog eventjes op nikkie wachten. ik stak even men mp3 aan en luisterde naar een liedje van green day - wake me up when september ends. zo'n mooi liedje. na vijf minuutjes zag ik nikkie's voordeur open gaan en stak ik men mp3 terug weg. ze begroette me en dan gingen we samen te voet naar school. bij school aangekomen,ging de bel juist. nu moesten onze wegen zich spreiden,spijtig genoeg. ik ging vanachter in de rij staan en zocht met men ogen naar tyson. hij stond helemaal vanvoor en keek naar de grond. ik denk dat hij nog pijn heeft..gelukkig maar! ik zou eigenlijk alleen eens willen weten wie men 'redder' was. of eigenlijk toch maar niet. ik zou me doodschamen. ik zou hem nooit over ogen durven komen. hij weet wat er gebeurd is,en ik vind dat niemand dat hoeft te weten,buiten nikkie.ow shit ja! ik moet nog aan nikkie vertellen dat ik me toch wil laten testen. want..oh gott! heb ik er nu nog meer kans op omdat het een tweede keer is gebeurd?! ik hoop zohard van niet. ik wil geen aids. ik ben bang... de rij ging naar binnen en ik ging weer vanachter zitten. we hadden weer de ene leerkracht die me altijd behandeld alsof ik ga breken. dat is onze klastitutlaris. die hebben we ook het meeste dus. ik ga hem een naam geven. misschien gewoon meneer Zeurkous? ja,zo ga ik hem noemen. ik weet niet eens hoe die kerel echt heet en dat wil ik ook niet weten. ik vind het eng hoe hij me altijd aankijkt. en nu trouwens weer. hij kijkt me weer aan. hij lijkt wel te vragen: vertel me wat er met je is. maar dat zal ik toch nooit zeggen. ik moet die vent niet,bah. maar ik pakte gehoorzaam men boeken en deed de oefeningen mee. als hij dingen uitlegde,dan dwaalden men gedachten altijd af naar wat er de afgelopen drie dagen is gebeurd. er is zoveel veranderd,heel men leven staat op zijn kop. nog meer dat het al was. maar ik moet me erdoor vechten,zoals ik altijd al doe. ik zal ook deze keer weer men problemen wegduwen en met een valse glimlach door het leven gaan. 'bill! nu let je wééral niet op! nu ga je me vertellen wat er met je is! nu!'eiste hij. ik haat het als iemand me verteld wat ik moet doen. dan komt dat gevoel van onmacht weer boven...
'uhm..er is niks,ik ben gewoon moe.'antwoorde ik. 'ja,dat zal wel,je bent al zo lang moe.'zei hij. ik zag dat de klas me nu aankeek,ook tyson. hij had weer die lach op zijn gezicht. oh gott,nee! hij heeft zijn lesje nog niet geleerd...
ik moet hier weg,dringend! 'mag ik naar de wc,meneer?'vroeg ik. 'zucht..ja ga maar.'zei hij. ik stond snel op en liep naar de wc. ik sloot me op in een hokje en zuchtte. ik kan dit niet meer aan. ik voel me nutteloos. alleen maar goed om te gebruiken,dat ben ik! wat moet ik doen...ik ga een raad opvolgen van iemand die ik kende op msn. dat was een meisje van 18. ze had een moeilijk leven zei ze en het hielp haar als ze zich sneed. ze zei dat ze zich dan even verlost en levend voelt. dat ze toch nog kan bloeden,betekende voor haar dat ze nog een ziel had. ze vertelde me dat het goed voelde,als een soort drug. misschien volg ik dan toch maar die raad op. er zijn zoveel mensen die door het leven gaan met een drug,dus waarom ik niet?...
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.