FanFic.nl

Two girls come by the Cullens

74

"dat meen je niet?' vroeg ik ongelovig. Elisabeth knikte van wel.
'O my god! Wat bne ik blij voor ej!' Ik liet Luciano's resten voor wta ze waren, en omhelsde haar. Hope keek ons vragend aan.
'Ze is zwanger,'zei ik glunderend. Ik kreeg het idee dat í­k er nog blijer mee was dan dat Beth het was.

Maand later
Ik gooide mijn zwart leren jack op de stoel, en liep de woonkamer binnen.
'Hey, Jazz!' riep ik, en ik liep naar hem toe. Net toen ik mijn armen om hem een wilde slaan, draaide hij zich om. Ik schrok van zijn blik.
'W. Wat is er?' stamelde ik. Hij gebaarde naar de tafel. Ik zag dat hij gespannen was, maar ook woedend. Ik keek op de tafel.

Heeyy, schatje!
Was leuk gisteren hé?
Kusjes, jou Embry
Ernaast lag de foto van het concert.
'Wat?'zei ik ongelovig. 'Ik ben er helemaal niet geweest! Ik kan niet eens in La Push komen! En... kijk naar mijn og..' Oops, die waren dicht. Stomme flister.
'Waarom, Row, waarom?'fluisterde jasper.
'Ik heb het niet gedaan, echt niet,'zei ik verbijsterd.
'Nee ,tuurlijk niet.' zijn stem begon bozer te klinken. Voor ik het doorhad stonden we al te schreeuwen.
'NOU, GOED DAN! ROT OP! IK HOEF JE NIET MEER TE ZIEN!' gilde ik razend.
'ROT ZELF OP,VERDOMME!'
'NOU, GOED DAN!' Ik graaide mijn jack mee, en stampte de deur uit, richting het vliegveld. Daar kocht ik een ticket van het geld dat nog op mijn bankrekening stond. Een ticket naar Oslo, Noorwegen.

ik huppelde de woonkamer in. Jasper zat een beetje vaag te doen 'beetje chago? waar is row?'vroeg ik vrolijk. Jasper haalde zijn schouders op. 'kom op jullie zijn toch.. nou samen dan weet je toch waar ze is.. want kom op het is nog net niet zo dat emmett een zender in me had geplaats om te weten waar ik ben' ik lachte bij het idee. 'ooh laat ook maar.. ga jij maar chago doen.. ik vraag het wel aan iemand anders'ik huppelde de trap op en wou bijna aan kloppen bij rose en edward... maar te horen ana de geluiden die uit de kamer kwamen was het duidelijk dat ze druk bezig waren.. maar dan ook echt druk!

Ik liep door het bos en veegde mijn mond af. Bij weerwolven duurde een zwangerschap 6 maanden (vind ikk). Jagen ging best wel lastig met een kind in je buik. Jake stond op me te wachten en trok een vies gezicht. Ik rende naar hem toe en vloog hem om zijn hals. Hij draaide een rondje. Opeens zag ik Hope staan, ze huilde. Ik liet Jake geschrokken los en rende naar haar toe. 'Wat is er?!'

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.