Because I love you, [Jonas Brothers]

Hoofdcategorieën

[complete lijst]

Nu on-line: (0)

[complete lijst]

Home » Jonas Brothers » Because I love you, [Jonas Brothers] » Chapter 20

Because I love you, [Jonas Brothers]

Geschreven door:

xElineee

Onderdeel van:

Because I love you, [Jonas Brothers]

Laatst bijgewerkt:

24 april 2010 - 16:39

Aantal woorden:

643

Aantal reacties:

Aantal keer gelezen:

278

Chapter 20

Kate's Point of Vieuw

‘Kate, Nick. Hoe lang zijn jullie bij elkaar? Waar gaan jullie naartoe?’, hoor ik de stemmen van de journalisten. Ze drukken de microfoon tegen Nick’s lippen aan. Nick reageerde er niet op. Hij pakte mijn hand en leid me door de duizende lichten. Big Rob maakte een pad door de hysterische pers. De pers leken net wolfden. Ze snakken naar verhalen net als wolfen die opzoek zijn naar vlees. Ze zijn vastberaden om iets te krijgen. En ze doen er alles voor. Geloof me, alles.
Nick leid me naar een auto. Nick doet snel de deur open en wenkt me dat ik in de auto moet gaan zitten. Ik was klein beetje verward door deze omstandigheid, maar toen ik omkeek wist ik dat ik zo snel mogelijk weg moest van deze geldwolfen…
‘Pfft’, zegt ik zuchtend als ik in de auto zit.. ‘Was dat niet leuk?’, zegt Nick die naast me kwam zitten. Ik kijk hem geirriteerd aan. ‘1 missie compleet, nog 1 te gaan…’, zegt Nick en gaf me een poor. ‘Au, dit was hard’, zegt ik lachend.
‘Nick, wees nou een echte heer’, zegt Big Rob die voor in voor ons ging zitten. Hij waren kleine zweetdruppeltjes die van zijn gezicht af druppelen. ‘Dankje Big Rob’, zeg ik en kijk Nick plagend aan. ‘Ga jij maar rijden!’, zegt Nick tegen Big Rob. ‘Okee, meneertje mijn-vriendin-zit-naast-me-en-ik-moet-laten-zien-dat-ik-de-baas-ben’, zegt Big Rob en zet de auto aan. Snel rijden we weg van de hysterische pers.
‘We zijn er bijna’, zegt Big Rob. Ik slikte bij de gedachte. Ineens voel ik een warme hand over de mijne. ‘Rustig aan, het komt goed’, zegt Nick op een rustige toon. Maar ergens in zijn stem is een aarzeling of hij zelf er niet in gelooft. Ik voelde dat de auto stopte. Ik stap uit. Mijn ogen gingen gelijk naar de villa. Voor het huis staan Joe en Frankie. Frankie rende gelijk naar Nick. Ze gingen gelijk met elkaar stoeien. Het was echt schattig om hun zo te zien, echte broedersliefde. ‘Daar is mijn bffje’, zegt Joe die lachend naar me toe kwam lopen. ‘Bffje? en de nadruk op je’, zegt ik lachend en gaf Joe een knuffel. ‘Nou, je bent mijn beste vriendin geworden in de maanden dat ik je ken en je bent gewoon klein. Ik had je ook bijvoorbeeld. Mijn bff dwerg of Ukkie kunnen noemen…’. ‘Hahaha Joe, echt grappig. Had jij maar niet zo groot moeten zijn. Ik zou maar uitkijken dat er geen vliegtuigen tegen je grote hoofd aanvliegen’, zeg ik plagend. ‘Ooo, dat was het. Ik dacht al. Ik voel steeds iets tegen me hoofd aan knallen’, zegt Joe op een droge toon. We moesten allebei lachen. ‘Hallo’, zegt Frankie die op een rare manier naar me kijkt. ‘Jij bent heel anders dan Kesha’. ‘Dat vat ik op als een compliment’, antwoordt ik op Frankie’s vraag. ‘Mag ik je tas zien?, zegt Frankie op een strenge toon, maar ergens had het wel iets schattig. Frankie doet zijn borst naar voren. Hij probeert zo groot en mannelijk over te komen. ‘Okee, waarom eigenlijk?’ zeg ik en geef me tas aan Frankie. ‘Ik wil kijken of je drugs bij je hebt…’ ‘Dan kan je lang zoeken, want ik gebruik dat spul niet.’, zeg ik lachend. ‘Frankie, je hebt toch manieren geleerd’, zegt Joe en tilt hem op. Frankie protesteert alleen het lukt niet echt. Joe brengt Frankie naar het huis. Nick komt naast me staan en hij slaat zijn armen om me heen. ‘Nick, laat me los’. ‘Misschien?’, zegt hij grinnikend. Ik kijk hem gewoon aan. Nick moest lachen en geeft me snel een kus. Hij pakt me arm en trekt me naar de voordeur. Ik kijk snel naar een raam. Achter het raam staat een vrouw met niet echt een aardige blik. Kate, dat heb je goed gedaan. Wat een goede eerste indruk…