FanFic.nl

Woordloze relatie [afgelopen]

13.

Lente en Bill hadden elk een nieuw setje kleren gekocht om morgen aan te trekken. “Schoenen,”� zeiden ze nu in koor. Lachend liepen ze een winkel binnen. “Wat voor soort schoenen wil jij?”� vroeg Lente aan Bill. “Ik zag laatst in de boekjes de schoenen van Converse One star, die zagen er zo leuk uit,”� zei Bill. “Ooh jah, die ken ik. Dat heb ik laatst ook in een boekje gezien,”� zei Lente. Bill nam zo een schoen uit het rek en bekeek hem langs alle kanten en ging toen zitten en deed de schoenen aan zijn voeten. Hij ging in de spiegel kijken. Lente kwam naast hem staan. “Die staan je kei goed,”� zei ze. Bill glimlachte tevreden. “Wat neem jij?”� vroeg hij terwijl hij de schoen uittrok, in de doos duwde en zijn eigen versleten Nikes weer aantrok. Bill ging Lente helpen kiezen. Ze stonden voor het rek met ballerina’s. Bill ging in een andere rek kijken. “Liefje, hier staat de perfecte schoen,”� zei hij. Lente ging naar Bill toe. Bill nam de roze Adidas schoen vast. “Die gaat kei goed bij dat jasje passen,”� zei Bill. Lente paste de schoen en keek tevreden in de spiegel. “Ja, die neem ik,”� zei Lente. Ze gingen hun schoenen betalen en gingen daarna weer naar buiten. “Juwelen?”� vroeg Lente. “Ik heb thuis een hele kist, mocht je eens willen komen neuzen,”� gniffelde Bill. “Ja, waarom nu niet?”� vroeg Lente. “Ja, kom we gaan,”� zei Bill. Ze sleurden hun tassen met kleren en schoenen naar de auto en gooiden alles in de kofferbak. Bill kroop achter het stuur. Lente kwam naast hem zitten en zette de radio op. Green Day was er net op met 21 Guns. “Oeh, harder bitte,”� zei Bill. Lente gniffelde en volgde Bill zijn bevelen op.

Bill en Lente dropten hun spullen in de zetel en gingen naar Bill zijn kamer. Lente sprong op Bill zijn bed. Ze vond dat leuk omdat het zo lekker veerde. Bill trok zijn kleerkast open en haalde onder alle kleren een grote doos tevoorschijn. “Ooh! Dit is zwaar,”� zei hij. Hij zette de doos op bed. Lente maakte de doos open en begon er in te graaien. “Zo veel, hoe kom je hier aan?”� vroeg Lente. “Gekregen van fans, familie, Tom en ga zo maar door,”� zei Bill. Lente nam er een ketting uit. “Deze is beeldig, draag je die vaak?”� vroeg Lente. “Nee, ik vind hem nogal onhandig zitten, je mag hem hebben hoor,”� zei Bill. “Awhi, wat lief van je,”� zei Lente en ze drukte een zoen op de lippen van Bill. Toen ze beide een setje van ringen, armbanden en ketting hadden uitgezocht, ging Bill zijn mobiel af. “Met Bill,”� zei hij.
“Hoi Mam.”�
“Ik dacht om half 6 te komen.”�
“Oké, tot dan,”� zei Bill en hij hing op. “Mijn moeder verwacht ons over een half uur, en het is toch een half uur rijden, zullen we dan maar vertrekken?”� vroeg Bill. Lente knikte. “Prima,”� zei ze.

Bill en Lente kwamen aan bij Bill zijn thuis. “Kom,”� zei Bill. Hij was duidelijk nerveus. Ze liepen via de achterdeur naar binnen. Simone stond in de keuken. “Wat leuk dat jullie er zijn,”� zei ze en ze omhelsde Bill. “Lente.”�
“Simone.”� Ze schudden elkaars hand en gingen daarna naar de woonkamer. “Wel, mam, dit is dus Lente,”� zei Bill. “Wat leuk dat jullie zijn gekomen, is spaghetti goed voor jullie?”� vroeg Simone. “Ja, voor mij wel,”� zei Lente. “Voor mij ook, zolang er geen vlees in zit,”� zei Bill. Hij keek naar Simone. “Ja, wees maar gerust jongen, ik heb het vegetarisch bereid,”� gniffelde ze. “Oké,”� glimlachte Bill. “En?”� vroeg Simone nu. Ze glimlachte breed. “We kennen elkaar al redelijk lang,”� zei Bill. “Ja,”� zei Lente. “Ik ga even kijken waar Gordon zit,”� zei Bill en hij sprong op. Simone wachtte met praten tot Bill de kamer uit was. “Heeft hij verteld over de ruzie met zijn tweelingbroer?”� vroeg Simone. Lente knikte. “Ja, je ziet het aan hem,”� zei ze. “Ja, ik zie aan hem dat hij gelukkig is nu hij jou kent en daar ben ik je zeer dankbaar om,”� zei Simone. Lente glimlachte. “Ik houd van hem met heel mijn hart en ziel,”� zei ze. Na nog geen twee minuten kwam Bill weer terug. “Gordon zit op het toilet,”� zei hij en nam weer plaats langs Lente. Bill sloeg een arm om haar schouders. “Ik ga even naar de spaghetti kijken,”� zei Simone. “Zullen wij de tafel alvast dekken?”� vroeg Bill. “Ja, is goed,”� zei Lente. Samen dekten ze de tafel voor vier, en al snel was alles klaar. Gordon was ook klaar en kwam ook aan tafel zitten. “Zo zo, Bill zijn meisje,”� zei hij. “Gordon,”� zei Bill en hij rolde met zijn ogen. Gordon grijnsde en schudde de hand van Lente. “Ik ben Lente,”� gniffelde Lente.

Na het eten gingen ze allen buiten in de tuin zitten. Bill stak een sigaret op. “Vegetariër zijn en roken,”� zei Simone afkeurend. Bill keek naar zijn sigaret. “Zoveel dieren zitten hier niet in,”� zei hij. Simone grijnsde. “Dat bedoelde ik niet, maar goed,”� zei ze. Lente gniffelde. Het schemerde al, maar toch bleven ze buiten zitten. Het was goed buiten. Ze praatten bij over van alles en nog wat, want Bill had zijn ouders ook al een lange tijd niet meer gezien. Na elke zin die Bill zei, gaf hij Lente een kusje. Bill ratelde wel aan een stuk door maar af en toe nam hij een adempauze. “Morgen gaan we naar een dansvoorstelling kijken,”� zei Bill. “Ja, van een vriendin van me,”� vulde Lente aan. Ze kreeg niet veel kans om iets te zeggen, aangezien Bill haar meestal voor was. “Ik heb er zin in, zo een leuk avondje weg met mijn liefje,”� zei Bill. Simone stootte Gordon aan. Beide zaten ze te grijnzen. “Wat grijnzen jullie nou zo eng?”� vroeg Bill. “Omdat jij echt verliefd bent, en dat is schattig,”� zei Simone. “Mam,”� zei Bill. Hij krabde op zijn achterhoofd. “Ik ga even naar de wc,”� zei Lente en drukte een kusje op Bill zijn neus. “Moet ik je de weg wijzen?”� vroeg Bill. “Ik vind het wel,”� zei ze en ze liep met sierlijke passen naar binnen. “En hoe vinden jullie haar?”� vroeg Bill meteen aan Gordon en Simone. “Ze is een zeer aardig meisje, maar je praat te veel, niet?”� merkte Gordon op. “Nee, denk ik,”� zei Bill. Simone lachte. “Ze past goed bij je, echt, geloof me,”� zei ze. Bill glimlachte. “Ik houd van haar met hart en ziel.”�

Reacties: